Smile Siam มาร่วมกันคืน "สยามเมืองยิ้ม" กลับสู่บ้านเรากันนะครับ ...
หมวดหมู่ทั่วไป => ศาลาพักใจ => Topic started by: p_san@ on 17 January 2013, 16:06:35
-
นิทานหรรษา
เฮ้อ...โล่งอกไปที วันนี้อุตส่าห์หอบเงินหมื่นไปเสียภาษีเพิ่ม ที่สรรพากร
แต่โชคดีครับ แทนที่จะเสียเงิน กลับได้รับเงินคืนอีกตั้ง 2,500 กว่าบาท
เพราะที่คิดไปนั้น...คิดผิด (แหม...ให้มือฉมังเรื่องเงินคิดแล้วยังพลาด)
ระยะนี้บ้านเมืองเราค่อนข้างวุ่นวาย ไม่จบไม่สิ้น ช่วยกันทำให้เป็นเรื่องราว
ข้าวของก็แพงขึ้นทุกวัน ไม่ว่าจะแก๊สและน้ำมัน หรือน้ำมันปาล์มลุงเทือก
น้ำตาลเจ๊วา ไข่พี่มาร์ค...สารพัด
เพื่อเป็นการผ่อนคลายความเครียด ผมเลยขอตั้งกระทู้.. นิทานหรรษาขึ้นมา
ให้ญาติมิตรได้มีความสุขทางเลือกเล็กๆ พอเป็นกำลังใจให้ต่อสู้กับชีวิตบ้าง
หรือถ้าใครมีเรื่องราวสนุกๆ มาเล่าแบ่งปันกันบ้างก็จะดีนะครับ...
ยามบ้านเมือง หนักหน่วง ในดวงจิต
เฝ้าครุ่นคิด จิตใจ ไม่หรรษา
เพื่อผ่อนคลาย ความกลุ้ม ในอุรา
มาเถิดมา ร่วมกัน ขำขันเอย...
เรื่องแรก เพราะจำผิด...
องค์การสหประชาชาติมีโครงการที่จะส่งคณะออกสำรวจขั้วโลกเหนือ
จึงจำเป็นที่จะต้องคัดเลือกบุคคลที่มีความรู้ความสามารถ
จึงได้จัดให้มีการทดสอบขึ้น โดยผู้สมัครจะต้องผ่านการทดสอบ ดังต่อไปนี้
1) ดื่ม vodga หนึ่งลิตรเต็ม ๆ ในอึกเดียว
2) จับมือกับหมีขาว
3) มี sex กับผู้หญิงเอสกิโม
ผู้สมัครคนแรกเป็นชาวอเมริกัน
พอยกขวดเหล้าดื่มไปได้หน่อยเดียวก็ยอมแพ้
คนต่อมาเป็นชาวอังกฤษ
ดื่มเหล้าหมดขวดแล้วเข้าไปในเต็นท์หมีขาว แต่ไม่นานก็ต้องเผ่นหนีออกมา
ในที่สุดผู้สมัครชาวไทยก็ปรากฏตัว
ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มอย่างมั่นใจ แม้ว่าจะไม่ค่อยรู้ภาษาอังกฤษดีนัก
แต่ก็ยังมั่นใจว่าตัวเองจะผ่านการทดสอบครั้งนี้ไปได้
ตัวแทนจากสยามเมืองยิ้มเดินดุ่ม ๆ หยิบขวดเหล้ากรอกปากหมดขวดอย่างง่ายดาย
หายเข้าไปในเต๊นท์หมีขาวถึงสองชั่วโมง พร้อมกับเสียงโอดโอยของหมีขาวที่ดังเล็ดลอดออกมาเป็นระยะ ๆ
ทำเอาคณะกรรมการและผู้สมัครคนอื่น ๆ ตื่นตะลึงถึงความแกร่งกล้าสามารถของผู้สมัครชาวไทยเป็นอย่างมาก
สักพักผู้สมัครชาวไทยก็โผล่ออกมาด้วยท่าทางสดชื่นและยินดี พร้อมกับตะโกนว่า
"ผู้หญิงเอสกิโมที่ผมจะต้องจับมือด้วย'' อยู่ที่ไหนก๊าบบบบ... ???
เรื่องที่ 2 4 TTTT (ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด.)
ตุ๊ดแรก เกิดไอเดีย ถามว่า
"ถ้าเลือกเกิดได้จะเป็นอะไรดีฮ้าาาา ?... "
ตุ๊ดสอง กลัวไม่ได้ตอบ รีบแย่งพูด
"เราอยากเป็นดอกไม้ ให้คนที่ได้พบเห็นเด็ด
ไปบดๆๆๆๆๆ ขยี้ๆๆๆๆ ดอมดมให้สาแก่ใจ"
ตุ๊ดสามรีบเกย์ทับ
"ฉันน่ะอยากจะเป็นไอติมโคน พวกหล่อนลองคิดสิ
เวลากินเขาต้องทำกันยังไง"
ตุ๊ดสี่ร้องลั่นเหมือนถูกแปลงเพศ
"โอ๊ย น่าเบื่อ ไม่สร้างสรรค์
สำหรับฉัน ฉันอยากเป็นรถพยาบาล จะได้วิ่งปุเลงๆ ไป
พอถึงที่หมายปุ๊บ ก็มีคนมาเปิดประตูหลังปั๊บ
พร้อมกับผลักเตียงคนไข้เข้ามาเร็วมั่งช้ามั่ง
ยังไม่พอนะ อะฮ้า..เสร็จแล้ว
เราก็แหกปากร้องหวอ.. หวอ ไปตลอดทาง
เป็นไง เริ่ดไหม ฮ้าาา..."
เรื่องที่ 3 ณ วัดแห่งหนึ่ง...
แม่ชีรูปหนึ่งซึ่งไปเข้าห้องน้ำเนื่องจากนั่งนานๆ
ทำให้เกิดอารมณ์นักแต่งกลอนขึ้นมา จึงเขียนระบายไปสั้นๆ
“บวชชี เพราะหนีรัก” แล้วก็เดินออกไป
ถัดมา พระรูปหนึ่งก็มาเข้าห้องเดียวกัน มาอ่านเห็นก็เลยนึกเขียนออกไปอีกว่า
“ บวชพระ เพราะรักชี” แล้วก็เดินออกไป
ถัดมา เณรก็มาเข้าห้องเดียวกันอีก อ่านเห็นก็เขียนออกไปอีก
“ เณรไม่เกี่ยว กระเจี้ยวเล็ก” ด้วยความนึกสนุกแล้วก็ออกไป
วันต่อมา แม่ชีองค์เดิมก็มาเข้าห้องเดิม อ่านเจอก็เลยเขียน
“ กระเจี้ยวเล็กสเป็กชี”
เรื่องที่ 4 จะเสียเปรียบไหม...
สวัสดีค่ะ อาหมอที่เคารพ
หนูติดตามอ่านคอลัมน์ของอาหมอมานานแล้วค่ะ ...จากถุงกล้วยแขกที่แม่หนูขาย
หนูชอบอ่านเรื่องความทุกข์ ความเจ็บปวดของชาวบ้านค่ะ
นึกไม่ถึงว่าวันนี้มันย้อนกลับมาหาหนูเข้าเต็มเปา คราวนี้หัวเราะไม่ออกค่ะ
อาหมอคะ หนูอายุ 17 ขวบแล้ว เมื่อกลางปีมะโรงที่ผ่านมา หนูได้รู้จักกับผู้ชายที่โรงเรียน
เขาชอบมองหนูค่ะ แต่หนูพยายามไม่สนใจเขา เพราะเราต้องตั้งใจเล่าเรียน จริงไหมคะ ?
เขามาชวนหนูคุยหนูก็พยายามเลี่ยง พอเขาชวนกินข้าวหนูก็กินค่ะ เพราะเขาออกเงินให้นี่คะ
เราคบกันอยู่นานค่ะ เกือบ 2 วันได้ เขาก็ชวนหนูไปดูหนังค่ะ หนูรีบปฏิเสธค่ะ แต่พอเขาบอกว่าเขาเลี้ยงหนูก็โอเค
ในโรงหนังเขาพยายามจับมือจับไม้หนู หนูก็ไม่ยอมค่ะ เพราะข้าวโพดคั่วของหนูจะหก .. น่าเสียดายค่ะ
พอดูหนังเสร็จเราก็นั่งรถเมล์กลับบ้าน แต่เขากลับชวนหนูลงกลางทาง
หนูเหลือบมองเห็นป้ายด้านหน้าทางเข้าเขียนว่าโรงแรม ก็ทั้งโกรธทั้งอายคนเขาค่ะ
หนูต่อว่าเขาแล้วรีบวิ่งหนีเข้าไปข้างในโรงแรมบอกบ๋อยว่า ขอห้องวีไอพีค่ะ
หนูเข้าไปนั่งอยู่บนเตียง เขาเข้ามากอดจูบหนู หนูก็ผลักเขาออก
แล้วผลัดผ้ามานุ่งผ้าเช็ดตัว .. หนูกลัวเสื้อยับค่ะ
อาหมอคะ หนูสู้แรงเขาไม่ได้ค่ะ หนูตกเป็นของเขา ก็ผู้หญิงตัวเล็กๆ จะเอาแรงที่ไหนไปสู้ จริงไหมคะ ?
หนูเลยสั่งลิโพมาดื่ม 2 ขวด ก็พอมีแรงหิ้วเขาออกจากห้องกลับบ้านได้ค่ะ
หลังจากวันนั้นเขาก็พยายามชวนหนูอีก หนูต้องให้เขารับปากว่า..เขาเป็นคนจ่ายค่าห้องกับค่าลิโพ!
หนูถึงตกลงค่ะ
หนูขอถามอาหมอดังนี้ค่ะ
...............................
...............................
...............................
อาหมอว่าหนูเสียเปรียบไหมคะ ? เพราะหนูต้องออกค่ารถเมล์เองค่ะ
เรื่องที่ 5 อั๊ว ยอมตาย...
เรื่องมีอยู่ว่า...........................
*-* อาแปะคนนึง ถูกจับตัวมาพร้อมกับหญิงสาว
โจรก็สั่งให้อาแปะ จับหญิงสาวน่ะ xxx ซะ อาแปะแกก็ไม่ยอม
อาแปะ : อั๊วม่ายทาม
โจร : ไม่ทำ ลื้อ ตาย
อาแปะ : ทำก็ล่าย
โจร : แปะ...ถอดเสื้อ
อาแปะ : อั๊ว ม่าย ถอด
โจร : ไม่ถอด ลื้อ ตาย
อาแปะ : ถอด ก็ ล่าย
******* แปะก็ถอดเสื้อ ตามระเบียบ..........
โจร : แปะ...ถอดกางเกง
อาแปะ : อั๊วม่ายถอด
โจร : ไม่ถอด ลื้อ ตาย
อาแปะ : ถอด ก็ ล่าย
*-*-*-*-*-* แปะก็ถอดกางเกง...........................
โจร : แปะ.......จัดการ แทง
อาแปะ : อั๊วม่ายแทง
โจร : ไม่แทง ลื้อ ตาย
อาแปะ : แทงก็ ล่าย
*-*-*-*-*-*- แปะก็เอา......น่ะ แทงเข้าไป จึ้ก!
โจร : แปะ ซอย
อาแปะ : อั๊ว ม่าย ซอย
โจร : ไม่ซอย ลื้อ ตาย
อาแปะ : ซอย ก็ ล่าย
แปะก็ ซอยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จนกระทั่ง.........
โจร : แปะ หยุดซอยได้
อาแปะ : อั๊วม่ายหยุด
โจร : ไม่หยุด ลื้อ ตาย
อาแปะ : อั๊ว ยอม ตาย
เริ่มประเดิม เพียงนี้ก่อนนะครับ... แล้วจะมาต่ออีก ขอกลับไปหาวัตถุดิบก่อน
ท่านใดที่มีเรื่องราวสนุกๆ ก็นำมาแบ่งปันกันบ้างนะครับ reply ต่อได้เลยครับ
ท่าน Batgie คันมือคันไม้บ้างไหมเอ่ยยย....
เพื่อคนขี้เบื่อ ขึ้เหงา
เราเกิดมาเพื่อใคร...คิดง่ายๆ เพียงตื้นๆ ก็เพื่อ...ตัวเรา ญาติมิตรที่รักเรา และเรารักเขา เท่านี้ก็สบายใจ
คิด คิด คิด...แล้วต้องรู้จักวาง...วาง วางน่ะ วางเป็นไหม. และรู้จักคิดในสิ่งที่ทำให้เราสบายใจ ภูมิใจบ้าง
แม่ค้าขายผักในตลาดสด เคยบอกผมอย่างภาคภูมิใจว่า..."ฉันก็เรียนจบ ป.4 เหมือนคุณ" ดูเขามีความสุขดี
มันขึ้นกับตัวเรา เวลา และโอกาส...ว่าเราจะไขว่คว้า หามันมาได้หรือเปล่า ขึ้นกับตัวเราเอง ทั้งสุขกายและสุขใจ
สมาธิ สติ ปัญญา... สงบ.
รู้จักให้และรับ การให้ที่ยิ่งใหญ่(และเป็นกุศลทั้งผู้ให้และผู้รับ) คือ...การให้อภัย. (ขอเป็นหนึ่งกำลังใจครับ)
------------------------------