Smile Siam มาร่วมกันคืน "สยามเมืองยิ้ม" กลับสู่บ้านเรากันนะครับ ...
เรื่องราวน่าอ่าน => หนังสือดี ที่น่าอ่านยิ่ง => Topic started by: ppsan on 12 July 2024, 15:19:18
-
สามก๊ก เวอร์ชั่นที่(คิดว่า) อ่านง่ายที่สุด โดย moncheep siva [ตอนที่ 31 - 40]
moncheep siva
20 ก.พ. 2019 เวลา 17:17 • บันเทิง
จะว่าไปแล้ว กุนซือโคตรฉลาดที่สุดในสามก๊ก ล้วนแล้วแต่เคยผ่านมือเล่าปี่มาแล้วทั้งนั้น...ชีซี ขงเบ้ง และคนนี้...บังทอง
...บังทองเคย soft opening มาแล้วครั้งหนึ่ง ตอนมีส่วนร่วมในศึกผาแดง...คราวนี้จะเป็นอีกวาระหนึ่ง ที่เขาจะได้มาร่วมกับก๊กเล่าปี่
หนึ่งในผู้ที่ได้ชื่อว่า ฉลาดที่สุดในสามก๊ก จะ grand opening อย่างไร...เชิญเสพ
(https://t1.blockdit.com/photos/2019/02/5c6cffb5fd703041edc3754f.jpg)
สามก๊ก ตอนที่ 31...
สิ่งหนึ่งที่คนอ่านสามก๊กจะเจออยู่บ่อยๆ...คือการดูดาว
...นอกจากดูฤกษ์ผานาที รบทัพจับศึกแล้ว คนใหญ่คนโตเค้ายังต้องมีดาวประจำตัว...ช่วงไหนดวงดี ดาวประจำตัวก็จะสุกใสสว่าง...ช่วงไหนซวยก็หม่นหมอง...หรือถ้าถึงตาย...ดาวก็ตก
แหมอยากรู้จัง...ดาวปูติน ดาวทรัมป์ หรือดาวลุงตู่ มันดวงไหนกันหวา...
ระหว่างที่ขงเบ้งแอนด์เดอะแก๊งส์ นั่งกินโต๊ะกันอย่างครึกครื้น...พอเห็นดาวใหญ่ดวงนึงทางทิศใต้ วาบแสงแล้วร่วงลง...ก็หัวเราะชอบใจ...จิวยี่เด๊ดแล้วแน่นอน...งั้นต้องข้ามฝั่งไปงานศพมันซะหน่อย...
เล่าปี่ร้องห้ามเสียงหลง...เฮ้ยเบ้ง อย่าวู่วาม...ฝั่งนู้นมันรู้กันทั้งบ้านทั้งเมืองว่าลื้ออ่ะตัวการ ทำจิวยี่ตาย...ถ้าอยากหาตีนอยู่ฝั่งนี้ก็ได้ เดี๋ยวบอกกวนอูหรือเตียวหุยจัดให้
ขงเบ้งก็ยืนยันว่าจะไปให้ได้...จิวยี่อยู่อั๊วยังไม่กลัวเลย มันตายแล้วจะไปกลัวอะไร...อีกอย่าง เห็นดาวคนฉลาดไปชุมนุมอยู่ที่นั่น...จะได้ไปสเก๊าท์ซะหน่อย เผื่อได้ตัวเด็ดๆติดมือมา...แต่ขอจูล่งไปด้วยน้าาา
...ฮั่นแน่ มึงไม่แน่จริงนี่หว่าเบ้ง...
ที่งานศพจิวยี่...ก็จริงอย่างที่เล่าปี่เตือน...เหล่าขุนทหารแคว้นใต้นั่งคันตีนกันยิกๆๆ อยากกระทืบขงเบ้งใจจะขาด...เพราะก็รู้ๆกันอยู่ ว่าท่านแม่ทัพที่เคารพ ต้องไปนอนคุยกับรากมะม่วงก่อนวัยอันควร เพราะใคร
...แต่ทำได้แค่นั่งเกาตีนอย่างเดียว...เพราะติดที่จูล่งนี่แหละ...
...ขงเบ้งเข้าคารวะศพ พร้อมกับงัดสุดยอดวิชาแอ๊คติ้งออกมาใช้...ทำเป็นร้องห่มร้องไห้ อาลัยถึงท่านแม่ทัพที่ชื่อจิวยี่...แกเล่นใหญ่ซะจนเหล่าทหารรอบๆข้างเริ่มจะลังเล...
เอ หรือขงเบ้งมันจะเสียใจที่จิวยี่ตายจริงๆวะ...หือ หรือพวกเราคิดมากไปเองวะ ที่ว่าขงเบ้งทำให้จิวยี่ตาย...
บรรยากาศคุกรุ่นก็เลยผ่อนคลายไปเยอะ...
จนเสร็จงาน ขงเบ้งเดินตาบวมกำลังจะกลับ...ก็มีคนมากระซิบข้างหลังขงเบ้ง...
...ไปเรียน acting มาจากไหนอ๋อ...หลอกจนจิวยี่ตายแล้วยังมาทำร้องห่มร้องไห้งานศพเค้า...ตอแหลจังนะเบ้ง
ขงเบ้งสะดุ้ง...ใครวะแม่งจับโป๊ะกูได้...หันไปเจอ...บุคคลที่สามก๊กยกให้เป็นผู้เรืองปัญญาเท่าเทียมกัน...บังทอง
ที่จริงสองคนนี้เค้าซี้ย่ำปึ้กกันมาก่อน ค่าที่เป็นศิษย์เก่าสำนักสุมาเต๊กโชมาด้วยกัน แถมยังจบด๊อกเตอร์ด้วยคะแนนสูสี จนอาจารย์ตั้งสมญานาม...ฮกหลง ฮองซู...คู่กันซะอีก...
อีตาบังทองนี่ ถึงจะฉลาดพอๆกับขงเบ้ง...แต่โชคร้ายที่เบ้าหน้าสอบตก แถมยังไม่ได้เรียนมารยาทการเข้าสังคมละมั้ง...ก็เลยมีท่าทางกวนตีน ปากก็หมาซะด้วย...
หลังจากไปหลอกให้โจโฉโยงเรือเข้าด้วยกัน จนวายป่วงทั้งกองทัพ...บังทองกลับมาทำงานกับซุนกวน ก็ยังไม่เป็นโล้เป็นพายอะไร
แหมนี่ถ้าบังทองหล่อ แล้วลดความปากหมาซะหน่อยนะ...ซุนกวนมีบังทอง...เล่าปี่มีขงเบ้ง...โจโฉมีชีซี...คงรบกันมันหยด
พอไถ่ถามทุกข์สุข รู้ว่าเพื่อนยังไม่เป็นชิ้นเป็นอัน...นอกจากขงเบ้งจะมอบแพ็คเกจศัลยกรรมใบหน้า รพ.ยันฮีให้แล้ว...ยังเขียนจดหมายแนะนำตัวมอบให้บังทองอีก...เผื่อว่าอยู่ทางนี้ไม่รุ่งแล้ว...ก็ข้ามฝั่งมาอยู่กะเล่าปี่ด้วยกัน
ไม่นาน บังทองก็ข้ามฝั่งมาจริงๆ...บังเอิญช่วงนั้นขงเบ้งไปดูงานต่างประเทศ...บังทองก็เข้าพบเล่าปี่โดยลำพัง
ก็ไม่รู้ทำไม คนที่เรียกว่าฉลาดๆในสามก๊ก...ต้องกวนตีนกันแทบทุกคน...อย่างขงเบ้งนี่นับว่ากวนตีนน้อยที่สุดแล้ว...ครั้งนี้บังทองก็ไม่เบาเช่นกัน
มีจดหมายแนะนำตัวจากขงเบ้ง ก็ไม่ควักออกมาโชว์...ประมาณว่ากูไม่อยากใช้เส้น อยากโตเองโว้ย...นั่งคุยกับเล่าปี่ๆก็เห็นว่า เออๆ...มันก็ฉลาดดี...แต่หน้าไม่ได้เอาซะเลย พูดจาก็หมาไม่เห่า...ไปเป็นเจ้าเมืองเล็กๆขึ้นกับเกงจิ๋วก็แล้วกัน
เออ มึงไม่เห็นค่ากู...แล้วมึงจะเสียใจ...บังทองก็ไปแบบน้อยใจ...จนเดือนนึงผ่านไป...ชาวบ้านก็มาร้องทุกข์...ท่านเล่าปี่...เจ้าเมืองหน้าเหียกที่ท่านส่งไป วันๆไม่ทำงานทำการ คดีความไม่ตัดสิน...แดกแต่เหล้า...ไม่เที่ยงไม่ตื่น
เล่าปี่เลยส่งเตียวหุยไปดูหน่อย...เตียวหุยไปถึงก็เที่ยงเข้าไปแล้ว...เฮ้ย เจ้าเมืองบังทองแม่งยังไม่ตื่นจริงๆด้วย
.
-
moncheep siva
21 ก.พ. 2019 เวลา 17:17 • บันเทิง
บังทอง หนึ่งในจอมปราชญ์ของสามก๊ก ได้เข้าสังกัดเล่าปี่ ด้วยวิธีพิกลๆ...แต่ก็เป็นจังหวะประจวบเหมาะที่แผ่นดินด้านตะวันตกของจีน มีความเคลื่อนไหว
หัวเมืองแถบนี้ จะมีก้าวย่างทางการเมืองและการสงครามอย่างไร...ก๊กของเล่าปี่ที่กำลังเติบโต จะอาศัยความเคลื่อนไหวนี้ เบ่งตัวเองขึ้นไปเป็นหนึ่งในสามก๊กได้อย่างไร...เชิญเสพ
(https://t1.blockdit.com/photos/2019/02/5c6e550af55917079c0cd7d3.jpg)
สามก๊ก ตอนที่ 32...
เตียวหุยตามมาเฉ่งเจ้าเมืองขี้เมา...นู่นน...ท่านเจ้าเมืองออกมาในสภาพแฮ้งค์หนัก กลิ่นละมุดหึ่งเชียว ต้องมีคนประคองปีกออกมา...เฮ้ยยย ครายยวะ มายืนหนวดลุกหนวดชันอยู่แถวนี้...บังทองอ้อแอ้ถามออกมา...
เตียวหุยโมโหจนหนวดสั่น...ไอ้เวร...มึงมาเป็นเจ้าเมืองภาษาอะไรวะ งานการไม่ทำ แดกแต่เหล้า...เดี๋ยวกูตบตาปลิ้น...
อ้อ...ท่านเตียวหุย...เอิ้ก...ใจเย็นๆ...ไหนใครว่าอั๊วไม่ทำงาน...รอแพร๊บ...เดี๋ยวทำให้ดู
แล้วบังทองก็ให้เปิดศาลาว่าการ...งานอะไรคั่งค้าง...ส่งมา...คดีไหนไม่ได้ตัดสิน...เรียกคู่ความมา
ตาอ่าน...หูฟังรายงาน...มือก็เขียนไป...ปากก็บอกคำตัดสินไป...ราวกับเครื่องจักร...ใช้เวลาไม่นานงานทุกอย่างก็ลุล่วง...ผลลัพธ์ออกมาไม่มีผิดเพี้ยนแม้แต่กรณีเดียว...
ไหนล่ะงานค้าง...เมืองกระจอกๆยังงี้ อั๊วทำงานแป๊บเดียวก็เสร็จโว้ย...
เตียวหุยหูตาตื่น แจ้นกลับไปหาเล่าปี่...เฮียๆ เราเจอมนุษย์ประหลาดพันธุ์เดียวกับขงเบ้งอีกคนแล้ว...
เล่าปี่รีบเชิญบังทองเข้ามาพบ...ก็พอดีขงเบ้งกลับมา...ถามหาบังทองว่าเอาจดหมายมาแนะนำตัวรึเปล่า...เล่าปี่จึงเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นให้ฟัง...ขงเบ้งก็ขำว่าบังทองเล่นมุก...
เล่าปี่จึงเชิญบังทองให้อยู่ในตำแหน่งที่ทัดเทียมกับขงเบ้ง แล้วการบริหารบ้านเมืองก็ยกให้ขงเบ้งและบังทองเป็นนายกฯร่วมตั้งแต่บัดนั้น...ถ้าเป็นวงดัมมี่ ก็เรียกว่าตอนนี้เล่าปี่คั่วสเปโตถึงสองตัว...อนาคตสดใสยิ่งนัก...
ตัดภาพมาฝั่งโจโฉ...หลบเลียแผลใจจากเอลกลาสิโก้ได้สักพัก ก็เริ่มออกระรานชาวบ้าน...ตบเด็กเมืองเล็กเมืองน้อย เก็บสามคะแนนง่ายๆตุนไว้...พอได้ใจก็เริ่มเหล่เมืองใหญ่ๆมั่ง
เมืองใหญ่ที่สำคัญก็มีสองเมือง...เสฉวน...ที่กล่าวถึงแล้วกับ...ฮันต๋ง...ซึ่งก็อยู่ละแวกแถวๆเกงจิ๋ว ที่เล่าปี่ครอบครองอยู่...
สองเมืองนี้เค้าไม่ถูกกันอย่างแรง...ฆ่าพ่อสังหารแม่กันมาเรื้อรัง...จนเมื่อรู้ข่าวว่าโจโฉเริ่มจะแผ่พังพานมาแถบนี้...ทั้งสองเมืองก็เริ่มเดือดเนื้อร้อนใจ
เราลองมาดูวิธีแก้ปัญหาของสองเมืองนี้...
ฝ่ายฮันต๋ง...โจโฉจะมานี่เชื่อได้ว่าเป็นทัพใหญ่...ลำพังกำลังของฮันต๋งเมืองเดียวคงไม่ไหว...เอางี้...ไปตีเสฉวนแม่งเลย...พอครองเสฉวนได้...เออ กำลังสองเมืองบวกกันพอจะซัดกับโจโฉได้
ว่าแล้วก็แต่งทัพเตรียมไปตีเสฉวน...
ฝ่ายเสฉวน...กำลังกลุ้มๆข่าวโจโฉอยู่...หันไปมองข้างบ้าน...อ้าวเฮ้ย แม่งแต่งทัพเตรียมจะมาเล่นกูก่อนเลยเหรอเนี่ย...เอาไงดีวะ รับศึกสองด้านตายแน่
ก็มีผู้เสนอว่า...ไปซูฮกตั่วเฮียเค้าซะ...ขอกองทัพโจโฉช่วยไปตีฮันต๋งหน่อย...มันจะได้ไม่มีแรงมายุ่มย่ามกะเสฉวน...
...เออ ความคิดนี้ดีแฮะ...ว่าแต่จะให้ใครเป็นฑูตไปคุยกะตั่วเฮียล่ะ...ก็มีคนอาสาชื่อ...เตียวสง
จะว่าไป เรื่องการฑูตนี่โคตรสำคัญเลย...โดยเฉพาะคนที่จะไปเป็นฑูต สามารถชี้เป็นชี้ตายให้กับบ้านเมือง...จะทำให้คนเป็นแสนต้องลุกขึ้นมาถือดาบห่มเกราะ เข้าสมรภูมิไปเสี่ยงความตาย หรือจะนอนแคะเล็บตีนเล่นอยู่กับบ้าน...บทบาทของฑูตมีความสำคัญมั่กๆ...
แล้วทำไมเสฉวนถึงได้เลือกใช้คนๆนี้...เตียวสง...ความฉลาดอาจจะไม่เท่าขงเบ้ง บังทอง...แต่เรื่องรูปชั่วตัวประหลาดนี่...เตียวสงไม่แพ้บังทองเลย...โดยเฉพาะเรื่องปากหมา กวนตีนนี่...ล้ำหน้าไปหลายช่วงตัว
สงสัยตอนเล็กๆ ปะป๊าหม่าม้าคงไม่ค่อยอุ้ม...พอเจอหน้าโจโฉ...ท่านฑูตเตียวสงก็กร่างใส่ไปหลายดอก จนโจโฉเหม็นหน้าไม่คุยด้วย
วันรุ่งขึ้นโจโฉเรียกเตียวสงมาดูสวนสนาม กะจะใช้กำลังอันมหาศาล ข่มความกร่าง...ไงล่ะเตียวสง...เห็นกองทหารกูแล้วเป็นไง...เจ๋งป่าว
เตียวสงก็ตอบทันที...อ๋อ เจ๋งมากฮะ...จำได้เลยฮะ ที่ไปรบกับจิวยี่ที่กังตั๋ง(โจโฉแพ้ยับเยิน)...ไปเจอกวนอู(โจโฉแทบจะต้องกราบไหว้ กว่าจะขอชีวิตรอดมาได้)...แล้วยังมีอีกสองสามครั้งที่เตียวสงพูดถึง...ล้วนแล้วแต่เป็นความพ่ายแพ้อย่างน่าอับอายของโจโฉ...บางหนถึงกับต้องตัดหนวด ปลอมตัวปะปนกับทหารเลวหนีมา...
เตียวสงก็ตอบทันที...อ๋อ เจ๋งมากฮะ...จำได้เลยฮะ ที่ไปรบกับจิวยี่ที่กังตั๋ง(โจโฉแพ้ยับเยิน)...ไปเจอกวนอู(โจโฉแทบจะต้องกราบไหว้ กว่าจะขอชีวิตรอดมาได้)...แล้วยังมีอีกสองสามครั้งที่เตียวสงพูดถึง...ล้วนแล้วแต่เป็นความพ่ายแพ้อย่างน่าอับอายของโจโฉ...บางหนถึงกับต้องตัดหนวด ปลอมตัวปะปนกับทหารเลวหนีมา...
น่ากระทืบดีไหมล่ะท่านผู้ชม...แต่โจโฉยังเห็นว่าเป็นฑูต...เลยแค่ให้ทหารเอากระบองไล่ตีให้พ้นเมือง...
เป็นอันว่าดีลนี้ไม่สำเร็จ เพราะท่านฑูตหน้าหมาโคตรกร่าง...แต่เบื้องลึกจริงๆของดีลนี้...ไม่ใช่แค่เกลี้ยกล่อมให้โจโฉหันไปตีฮันต๋ง...เตียวสงยังซ่อนอะไรไว้มากกว่านั้น...
อยากรู้แล้วใช่มั้ยล่าาาา...ตามต่อพรุ่งนี้ฮะ
.
-
moncheep siva
22 ก.พ. 2019 เวลา 17:17 • บันเทิง
ก้าวแรกคือเกงจิ๋ว...ก้าวต่อไปที่เล่าปี่จะผงาดขึ้นเป็นใหญ่ในแผ่นดินตะวันตกของจีน...จะดำเนินไปอย่างไร
คนขายชาติ...มีทุกยุคทุกสมัย...ขงเบ้งจะใช้จุดอ่อนของคนขายชาติ ให้เกิดประโยชน์ต่อเล่าปี่ได้มากน้อยเพียงใด...เชิญเสพ
(https://t1.blockdit.com/photos/2019/02/5c6fc4ab8a00ec4e253f0f30.jpg)
สามก๊ก ตอนที่ 33...
อย่างที่เคยบอกล่ะครับ...เสฉวนเป็นเมืองที่มีปราการธรรมชาติล้อมรอบ...ถ้าไม่ได้แผนที่ลับ บอกช่องทางว่าเดินกองทหารทางไหน แหล่งน้ำอยู่ไหน ขนส่งเสบียงยังไง...ใครจะเข้าตีก็ลำบาก
ก่อนออกจากเมือง อีตาเตียวสงแกแอบหนีบแผนที่ลับที่ว่านี้ ใส่อกเสื้อมาด้วย...เอามาทำไม???
ไม่ได้หวังแค่จะเกลี้ยกล่อมโจโฉ ให้ไปช่วยกำหราบเมืองฮันต๋งเท่านั้น...แต่เตียวสงหวังจะยุให้โจโฉเข้ามายึดเมืองเสฉวนเองเลย...พร้อมมีแผนที่ลับให้เสร็จสรรพ...
พูดง่ายๆ...เตียวสงขายชาติตัวเอง...
แต่เพราะสันดานกร่าง อยากเป็นคนสำคัญ จนถูกไล่ตีออกมายังงี้...จะกลับเสฉวนเลยก็เสียสุนัข...พลาดเป้าจากโจโฉ...เตียวสงก็เริ่มคิด...ใครหว่ากำลังมือขึ้นตอนนี้ ที่พอจะเอามาตีเสฉวนได้...อ้อๆๆๆ มีอยู่คนนึงเป็นถึงพระเจ้าอาของฮ่องเต้ ทีมงานก็ชั้นยอดทั้งนั้น...เตียวสงเลยเปลี่ยนเข็มไป...เกงจิ๋ว
อย่างที่บอกมาหลายรอบแล้ว ว่าขงเบ้งมุ่งมั่นจะดันให้เล่าปี่ตั้งตัวที่เสฉวนให้ได้...เพราะฉะนั้น ขงเบ้งจึงทำตัวเป็น เสฉวน fc. ติดตามความเคลื่อนไหวตลอด...
ฮันต๋งจะหันมากัดเสฉวน...รู้...เตียวสงจะไปเกลี้ยกล่อมโจโฉ...ทราบ...ถูกกระบองไล่ตีออกมา...ก็มีคนรายงาน...นี่ถ้าถามว่าเตียวสงใส่กุงเกงลิงสีอะไร...ขงเบ้งก็คงตอบได้
ยังสืบเสาะไปจนกระจ่างแจ้งในสันดานของเตียวสง รู้ว่าหน้าใหญ่ไฟกระพริบ...พอข่าวว่าเตียวสงบ่ายหน้ามาเกงจิ๋ว...มึงชอบโอ่อ่ามีหน้ามีตาใช่มั้ย...จัดให้...
จูล่งเอย กวนอูเอย...ระดับนายพลห้าดาว...พากันมาต้อนรับถึงนอกเมือง (ส่วนเตียวหุย อีนี่บุคลิกไม่รับแขก...มึงไปเล่นอยู่หลังบ้านก่อนไป๊)...ไปจนกระทั่ง เล่าปี่ ขงเบ้ง บังทอง...ก็ออกมาต้อนรับด้วย
เตียวสงผู้เสพติดความโอ่อ่ามีหน้ามีตา...ก็แทบจะลอยเข้าเมืองเกงจิ๋วกันเลยทีเดียว
แต่เอ๊...กินโต๊ะ ร่ำสุรา โอภาปราศรัยกันมื้อแล้วมื้อเล่า...ไม่เห็นคุยงานบ้านงานเมืองกันซะที...จนสุดท้ายเตียวสงเองนั่นแหละ เอาแผนที่ลับยัดใส่มือ...บอกให้เล่าปี่ไปตีเสฉวนเองเลย...ไอ้เจ้าเมืองเก่าน่ะมันไม่ได้เรื่อง...เป็นคนใจโลเล
...แต่ตัวเล่าปี่เอง...ขานี้ก็เป็นพวกขี้ลังเล...ไม่รู้ลังเลจริงหรือสร้างภาพนะ...อย่างตอนแรกๆที่ขงเบ้งมาอยู่ใหม่ๆ แล้วโดนโจโฉไล่ถลุงหนีลงมาใต้ ก่อนจะไปเจอกับแคว้นใต้น่ะ...ขงเบ้งก็ยุให้ยึดเมืองๆนึง ซึ่งใหญ่พอจะใช้ปักหลักสู้กับโจโฉ...
อีเล่าปี่นี่ก็กระบิดกระบวน...โอ๊ยไม่ได้หรอก เจ้าเมืองเค้าแซ่เดียวกัน แล้วอยู่ๆจะไปหักหลังเค้าได้ยังไง บลาๆๆๆ...ตกลงก็ไม่เอาตามที่ขงเบ้งเสนอ...จนโดนไล่ยำถึงกับเสียเมียไปคน แล้วก็เกือบจะล่มสลายในคราวนั้น เพราะไอ้ความลังเลนี่แหละ
คราวนี้ก็คล้ายๆกัน...ตกลงเล่าปี่ก็ยกทัพไป แต่การไปเสฉวนของเล่าปี่ครั้งนี้กะจะไปดูลาดเลาก่อน...เอาทีมงานชุดใหม่นำโดยบังทองไป...ส่วนขงเบ้ง กวนอู เตียวหุย...ให้เฝ้าบ้าน
พอไปถึง...เล่าเจี้ยง...เจ้าเมืองเสฉวนก็ออกมาต้อนรับ...อ้าวแซ่เดียวกัน เกิดนับพี่นับน้องกันขึ้นมา...จากฉากบู๊กลายเป็นฉากดราม่า กอดกันกลมไปซะได้...ไม่เอาแล้ว ตีบ้านตีเมือง...แดกเหล้ากันดีกว่า
ถึงหัวหน้าจะกอดกันกลม แต่พวกตัวรองๆกลับไม่ได้จุ๊บๆกันยังงั้น...ทหารฝั่งเสฉวนก็ห้าม...อย่ารับเล่าปี่เข้ามา...อีนี่เข้าเมืองไหน เดือดร้อนเมืองนั้น...ห้ามกันถึงขนาดมีขุนนางฆ่าตัวตายประท้วงกันเลย...
ฝั่งเล่าปี่...บังทองนี่แหละตัวดี บอกเล่าปี่ว่าถ้าเจ้าเมืองเสฉวนเผลอเมื่อไหร่...เชือดแล้วยึดเมืองเลย...ง่ายดี
จนมีฉากนึงในงานกินเลี้ยง...กินๆกันอยู่ บังทองก็ส่งซิกให้ทหารเอกฝั่งเล่าปี่ก็ออกมารำดาบโชว์ ตาก็เขม้นคอเล่าเจี้ยงไม่กระพริบ กะว่าได้ทีจะเอาให้คอขาด...
ทหารฝั่งเล่าเจี้ยงไม่ไว้ใจ ก็ออกมารำป้องกัน...แล้วก็ขนทหารออกมารำกัน ฝั่งละเป็นสิบๆคน...จนเล่าปี่ต้องชักดาบ ตวาดให้หยุด...เพื่อแสดงความจริงใจว่า ตนไม่ได้เข้ามาหาโอกาสยึดเสฉวน...
อยู่กันไปสักพัก พอสนิทกันขึ้น...เล่าเจี้ยงก็ปรับทุกข์เรื่อง เมืองฮันต๋งจะมาระราน...ซึ่งตรงนี้ถ้ามองกันดีๆ เล่าเจี้ยงกะจะหลอกใช้เล่าปี่ให้ช่วยออกรบรึเปล่า...ซึ่งก็อาจจะใช่...
แล้วมันก็ไปถูกกับสันดานของเล่าปี่ ที่ชอบจุ้นเรื่องชาวบ้านอยู่แล้ว...ได้ยินคำบ่นว่าน้องเจี้ยงเดือดร้อน...พี่ปี่ก็เจ้ากี้เจ้าการจัดให้...ก็ยกกองทัพไปรับทัพเมืองฮันต๋งทันที...
แล้วก็เป็นอย่างที่เตียวสงเคยบอก...เล่าเจี้ยงเจ้าเมืองเสฉวนคนนี้ แม่งใจโลเลจริง...เล่าปี่ยกทัพออกไปไม่นาน...ขี้ข้าก็เริ่มยุ...ท่านเจ้าเมือง...เล่าปี่หันไปซัดกับเมืองฮันต๋งอยู่เนี่ย...เราอัดตูดแม่งเลยมั้ย...
แรกๆน้องเจี้ยงก็ยังรักพี่ปี่ดีอยู่...แต่พอโดนกรอกหูมากๆเข้า...ก็เริ่มมีการกักด่านเกิดขึ้น
ถึงตรงนี้เล่าปี่ชักไม่ค่อยสบายแระ...ข้างหน้ากำลังจะชนกับทัพเมืองฮันต๋ง...หันไปมองข้างหลัง...อ้าว...เจี้ยงน้องรักแม่งทำท่าจะปิดประตูไล่หลังกูซะแล้ว
ยังครับ...เหตุการณ์ต่อไป เล่าปี่ต้องลำบากกว่านี้อีก...
.
-
moncheep siva
23 ก.พ. 2019 เวลา 17:17 • บันเทิง
"จินตนาการ สำคัญกว่าความรู้"...ประโยคอมตะของไอสไตน์ ใช้ได้จริงแม้จะนำไปทาบกับเรื่องราวก่อนหน้า นับพันปี...
ไม่มีใครสงสัยในความรู้ หรือความฉลาดของบังทอง...แต่จินตนาการในหัวของเขา ที่คิดแต่แง่ลบ...นำไปสู่จุดจบที่รวดเร็วคาดไม่ถึง
จุดจบของบังทองเป็นอย่างไร...เชิญเสพ
(https://t1.blockdit.com/photos/2019/02/5c70d7dc0332837d96de8417.jpg)
สามก๊ก ตอนที่ 34...
เอ้า...ลองอ่านประโยคนี้พร้อมกัน..."ยักตื้นติดกึก ยักลึกติดกัก ยักทั้งตื้นยักทั้งลึก ติดทั้งกึกติดทั้งกัก"...
นี่แหละครับ สถานการณ์ที่เล่าปี่เป็นอยู่ตอนนี้ เดินหน้าลำบาก ถอยหลังก็ไม่ได้...แล้วยังมีเหตุการณ์มาทับให้หนักขึ้นไปอีกก็คือ...
ฝ่ายโจโฉที่เริ่มกลับมาซ่าอีกรอบ ตบเด็กมาเรื่อย...จนรอบนี้มาเจอคู่แค้นเก่า...ซุนกวน
ข่าวนี้ยิ่งมาสร้างความกลุ้มให้กับเล่าปี่...เพราะถ้าซุนกวนชนะ คงหมดเกรงโจโฉแล้ว ต้องข้ามมางาบเกงจิ๋วของกูแน่นอน...หรือถ้าโจโฉชนะ ก็คงไม่ปล่อยเกงจิ๋วเหมือนกัน...
พี่ปี่จึงต้องอีเมล์ไปถึงน้องเจี้ยง...เจี้ยงเอ๊ย มีข่าวว่าเด็กมันมาตีกันอยู่ข้างบ้านเฮีย...เฮียต้องขอตัวไปดูแลเกงจิ๋ว บ้านเฮียก่อน...ก็จะขอยืมทหารสักสามหมื่น เสบียงสักสิบหมื่นถัง...ช่วยกันหน่อยน้าาา
พอเล่าเจี้ยงได้จดหมาย...อีพวกบ่างรอบตัวก็จีบปากจีบคอทันที...อย่าไปให้มันนะทั่น...เดี๋ยวมันเอาไปตั้งตัว แล้วมันจะมาเป็นคู่แข่งกะเรา...
พออ่านจดหมายจากพี่ลังเล น้องโลเลเสียไม่ได้ ก็คัดทหารแก่ๆไปให้สี่พัน กับเสบียงแค่หมื่นถัง...พอเล่าปี่ได้รับก็ปรี๊ดแตก ฉีกจดหมายพร้อมด่ากระจาย...ไอ้เชี่ยเจี้ยง...ที่กูมาลำบากอยู่นี่ ก็เพราะธุระของมึงไม่ใช่ธุระของกู...พอกูเดือดร้อนขอความช่วยเหลือ...ดูแม่งทำ...ไอ้เนรคุณ
บังทองได้ทีก็ยุส่ง...ในเมื่อเราทำคุณบูชาโทษยังงี้ ตัดญาติขาดมิตรเลยแล้วกัน...ย้อนไปตีเสฉวนแม่งเลยเฮีย...คราวนี้เล่าปี่เอาด้วย...
ในหนังสือสามก๊กช่วงนี้ มีความน่าเวียนหัวอยู่ไม่น้อย...เพราะช่วงนี้เป็นช่วงรบกันฝุ่นตลบ ชื่อทหารประเภทออกมารบทีเดียวตาย...ก็มีเยอะ...นอกจากชื่อเมือง ยังมีชื่อด่านอ่านยากๆโผล่มาอีกหลายชื่อ
สรุปรวบรัดก็คือ...เล่าปี่หันหัวทัพกลับมารบกับเสฉวน ส่วนเล่าเจี้ยงก็ยกทัพออกมาตั้งที่เมืองหน้าด่านก่อนถึงเสฉวน เพื่อรอเผชิญหน้ากับทัพของเล่าปี่...
ระหว่างนี้ เล่าปี่ก็ได้รับจดหมายจากขงเบ้ง ซึ่งอยู่ที่เกงจิ๋ว...เตือนว่าเห็นดาวดวงนึง แสดงอาการไม่ค่อยดี...ให้ระวังจะเสียแม่ทัพนายกองคนสำคัญ
เล่าปี่เอาความนี้ไปเล่าให้บังทองฟัง...บังทอง...ผู้ที่ทรงปัญญาทัดเทียมขงเบ้ง แต่จิตใจต่างกัน...กลับมองไปว่าตนเองกำลังจะนำทัพเข้าตีเสฉวนได้ เป็นผลงานชิ้นใหญ่...สงสัยขงเบ้งจะอิจฉาเรื่องนี้
สิ่งที่ขงเบ้งเห็น บังทองก็เห็น...แต่เพราะจิตใจที่ไม่ใสสะอาด...ทำให้ตีความผิด...ก็อย่างที่บอกว่าช่วงนั้นมันรบกันอุตลุด ทหารตายกันทุกวัน ดาวก็ร่วงกันผลอยๆ...เฮ้ยเบ้งแม่งมั่วป่าววะ บังทองก็เลยละเลยคำเตือนนั้นไป
ในจังหวะที่ทัพเล่าปี่จะเข้าตีด่านสำคัญของเล่าเจี้ยง...มันมีสองช่องทาง...ซ้าย กับขวา...ทีแรกเล่าปี่จะเข้าทางขวา ให้บังทองไปช่องซ้าย แต่บังทองยืนยันจะเข้าตีช่องทางขวาเอง...ดื้อดึงจนเล่าปี่ต้องยอม...
บังทองเดินทัพในช่องทางขวา ซึ่งยิ่งเดินก็ยิ่งเจออุปสรรค...ปิดถนนทำรถไฟฟ้า ซ่อมประปา วางสายไฟเบอร์ ป่าก็เริ่มทั้งรกทั้งแคบ เดินยากขึ้นไปทุกที...จนมาถึงตำบลหนึ่ง เห็นสภาพแวดล้อมไม่น่าไว้ใจ จึงเรียกทหารพื้นถิ่นมาถามชื่อตำบล...
ทหารบอก...ตำบลนี้ชื่อว่า "ลกห้องโห"...
...บังทองถึงกับสะดุ้งใจหายวาบ...ทำไมชื่อนี้จึงทำให้บังทองขนลุกได้???
อันว่าบังทองกับขงเบ้งนั้น กอดคอเรียนตั้งแต่อนุบาล จนจบด๊อกเตอร์ รอบรู้ฉลาดตีคู่กันมา...จนอาจารย์มอบฉายาให้กับทั้งคู่
ขงเบ้งคือ "ฮกหลง"...มังกรซ่อนกาย...
บังทองคือ "ฮองซู"...หงส์น้อย...
ชื่อตำบล "ลกห้องโห" แปลว่า...หงส์ร่วง...จึงเป็นอัปมงคลกับฉายาของบังทองยิ่งนัก...
บังทองสั่งถอยทัพทันที แต่ไม่ทันซะแล้ว...ธนูฝ่ายเสฉวนที่ซุ่มอยู่...ระดมยิงอย่างหนัก...บังทองเองก็โดนเข้าจั๋งหนับ...เด๊ดสะมอเร่อยู่ตรงนั้น...
ทัพเล่าปี่ต้องถอยร่นกลับค่ายตัวเอง...ตอนนี้วิกฤตหนักล่ะ...เพลงพี่เบิร์ดมาทันที กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง...ไม่รู้จะหันหน้าไปละเลงกับเสฉวนให้รู้ดำรู้แดงต่อดี หรือจะหันกลับไปตีฮันต๋งเป้าหมายเดิม...
แล้วอีกอย่าง เสนาธิการใหญ่ที่กำลังอยู่ในขาขึ้น ทุกคนให้ความเชื่อถือศรัทธาราวกับท่านขงเบ้งอีกคน...ดันมาโดนธนูปักซอกคอตกม้าตายต่อหน้าทหารทั้งหลาย...
ขวัญกำลังใจของกองทหารหมู่นี้ ก็แทบจะเหลือศูนย์...ตัวเล่าปี่นอกจากร้องไห้ร้องห่มแล้ว ก็ทำอะไรไม่เป็น
ทหารทั้งปวงลงความเห็น...ฮองซูตายแล้ว...ต้องเชิญท่านฮกหลง ละเกงจิ๋วมาบัญชาการรบที่นี่ ณ บัดนาว...
.
-
moncheep siva
25 ก.พ. 2019 เวลา 17:17 • บันเทิง
ย้อนไปเกือบสิบปีที่แล้ว...เบื้องต้นของบทสนทนา ที่ขงเบ้งชี้ทางสว่างให้เล่าปี่ ปลายนิ้วของเอกบุรุษจิ้มมาที่เมืองๆหนึ่งบนแผนที่...เสฉวน
แล้วตั้งแต่นั้นมา...ฉวยโอกาสบ้าง เล่นละครบ้าง ตอแหลบ้าง...ขงเบ้งก้าวย่างอย่างระมัดระวัง ตาก็จ้องเสฉวนไม่กระพริบ...
เล่าปี่จะเขมือบเสฉวนได้อย่างไร...เชิญเสพ
(https://t1.blockdit.com/photos/2019/02/5c7388a5cbb27c0183c3da98.jpg)
สามก๊ก ตอนที่ 35...
เมสเซนเจอร์เพิ่งควบม้านำข่าวร้ายไปแจ้งที่เกงจิ๋ว...ทางฝั่งขงเบ้งก็รู้ก่อนแล้ว...
นั่งกินเลี้ยงกันอยู่...พอเห็นดาวดวงใหญ่ตกลง...ขงเบ้งก็โฮแตก...บอกว่าบังทองเพื่อนรัก เด๊ดแล้วเป็นแน่แท้...อีกสามสี่วัน จดหมายก็มาถึงจริงๆ...
ไม่มีทางเลือกล่ะทีนี้...ขงเบ้งต้องออกโรงไปช่วยแก้ไขเล่าปี่ ที่ติดกระดึกกระดักอยู่...แต่ทางเกงจิ๋วก็เหมือนสาวงาม ที่โจโฉกับซุนกวน กะจะล่ออยู่ทุกเช้าค่ำ...จะฝากไว้ในมือใครดี...
หันซ้ายหันขวา...ท่านกวนอู...เชิญหน่อย...
ท่านเป็นน้องของเล่าปี่...ความซื่อสัตย์กับฝีมือรบ...ไว้ใจได้...แต่ตอนเด็กๆคงไม่ค่อยกินปลาทะเล...เรื่องความฉลาดจึงยังน่าสงสัย...แต่อั๊วก็ไม่มีใครแล้วว่ะ...
ก่อนมอบตราเจ้าเมืองให้...ขงเบ้งตั้งคำถามว่า ถ้าโจโฉกับซุนกวน มารุมเกงจิ๋วพร้อมกัน จะทำยังไง...กวนอูก็ตอบ...แบ่งทหารเป็นสองกอง ซัดกับแม่งให้ตายไปข้างนึง...
ขงเบ้งเบ้ปากมองบน...อย่าง่าวดิท่านกวน...ใช้วิธีนั้นก็เหนื่อยตาย แถมจะไม่รอดซะอีก...จำคาถานี้ไว้...ร่วมมือกับซุนกวน รบกับโจโฉ...
ตรงนี้เราต้องดูกันต่อไป ว่าถึงเวลาจริง...กวนอูจะทำตามนโยบายนี้รึเปล่า...
ขงเบ้งรีบร้อนยกทัพไปช่วยเล่าปี่ มีเตียวหุยกับจูล่งไปด้วย...เรียกว่าทิ้งกวนอูอยู่โยงเฝ้าเกงจิ๋วคนเดียวจริงๆ...
ไม่ต้องเล่ารายละเอียดล่ะนะ...เอาเป็นว่า เมืองหน้าด่านที่ทำเอาบังทองถึงตาย...พอขงเบ้งและคณะไปถึง ก็วางแผนจนยึดมาได้...ทำให้ปลอดภัยขึ้นในระดับนึง...
ถึงตรงนี้...มีทหารเอกอีกคนนึง ที่เราต้องทำความรู้จักไว้...ม้าเฉียว...สามก๊กบรรยายไว้ว่าทั้งเก่งทั้งหล่อ แถมยังเป็นวัยรุ่นอยู่เลย...นี่ถ้าเป็นลิเก คงแม่ยกตรึม...
พ่อม้าเฉียว...แกชื่อม้าเท้ง เป็นเจ้าเมืองๆนึง เคยร่วมก๊วนกะเล่าปี่ตั้งแต่ครั้งที่พระเจ้าเหี้ยนเต้เขียนจดหมายเลือดขอความช่วยเหลือ...ก็มีม้าเท้งนี่แหละร่วมลงชื่อด้วย
พอโจโฉจับได้...ก็หนีโรคหัวขาดออกมาตั้ง SME กันได้สองคน...เล่าปี่ยังมีผลประกอบการใช้ได้...ส่วนม้าเท้ง...สุดท้ายกลายเป็นม้าเจ๊ง...โดนไล่บี้จนตายไป...เหลือลูกชายตัวแสบ...ม้าเฉียวนี่แหละ
ฆ่าพ่ออย่าให้เหลือลูก...โจโฉถือคตินี้ ก็ไล่บี้ตระกูลม้าแบบพับสนามบุกมาเรื่อย...แต่ม้าเฉียวก็มีโต้กลับเร็วได้เสียวอยู่เหมือนกัน...ถึงขนาดเคยทำให้โจโฉวงแตก ต้องตัดหนวดปลอมตัวหนีมาแล้ว...
แต่สุดท้ายก็พ่ายความเก๋า...ม้าเฉียวต้องกระเซอะกระเซิงมาอยู่กับเจ้าเมืองฮันต๋ง...
ชื่อชักเยอะแฮะ...แต่คงจำได้น่า...ฮันต๋ง เมืองที่จะมาซัดกับเสฉวน...ที่เล่าปี่อาสามารับหน้าให้ไงครับ
คราวนี้พอเห็นเล่าปี่กำลังลำบากอยู่ตรงกลางระหว่างสองเมือง และกำลังหันกลับไปซัดกับเสฉวน...เมืองฮันต๋งก็ขอร่วมแจมด้วย...ม้าเฉียว ลื้อมาอยู่ใหม่พิสูจน์ฝีมือซิ...ยกทัพไปจัดการเล่าปี่ให้ได้...
ฝั่งเล่าปี่ตอนนี้มีเตียวหุยมาแล้ว...ไม่รู้อิจฉาที่เค้าหล่อกว่ารึเปล่า...พอม้าเฉียวมาโจมตี เตียวหุยอาสาทันที...ไอ้เฉียวหน้าอ่อนนี่ หุยจัดการให้เองเฮีย...
อาวุธถนัดก็ทวนบนหลังม้าเหมือนกัน...หน้าหล่อกับหน้าไม่หล่อ ก็รบกันไปหลายร้อยเพลง ยัง 0-0...ต่อเวลาพิเศษ...กลางคืนจุดคบ มารำทวนกันอีกร้อยเพลง...ก็ยังเสมอ...
ขงเบ้งรู้เข้าก็รู้สึกเสียดาย...ไอ้สองคนนี่ใครตายไปก็เสียของ...เลยวางแผนฉกตัวมาแบบไม่ต้องเสียค่าตัว โดยการส่งคนไปยุแยงให้เจ้าเมืองฮันต๋งระแวงม้าเฉียว...
พอม้าเฉียวลำบาก กลืนไม่เข้าคายไม่ออก...ก็ส่งคนไปทาบทาม...เฮ้ย...มาอยู่กะเล่าปี่เหอะ เนี่ยลุงปี่เพื่อนเตี่ยลื้อเองไง จำไม่ได้เหรอ เคยเสี่ยงตายมาด้วยกัน...
ในที่สุด ม้าเฉียวก็ยอมมาเป็นทหารเอกอีกคนของเล่าปี่...พอรู้ว่าเล่าปี่ตั้งเข็มไปทางเสฉวน ก็อาสาทันที...เล่าเจี้ยง เจ้าเมืองเสฉวนนี่กรุบกรอบสำหรับผมเลยครับลุง...
ก็จริงอย่างว่า...พอเล่าเจี้ยงโผล่หน้ามาที่กำแพงเมือง เห็นม้าเฉียวเป็นคนนำทัพมาเอง...ก็แทบจะขี้เยี่ยวแตก ไม่คิดจะสู้รบ...ยกเมืองให้เล่าปี่โดยละม่อม...
ตอนนี้เล่าปี่ ต้องเรียกว่าบิ๊กป้อม...ว้าย ไม่ใช่...บิ๊กปี่ซะแล้ว...ไม่ใช่เจ้าของกองทัพจุ๋มจิ๋มอีกต่อไป...การครองหัวเมืองใหญ่ถึงสองเมือง...เสฉวนกับเกงจิ๋ว...ทำให้เล่าปี่โดดจากฐานะ sme เข้าตลาดหุ้นได้เลย...
.
-
moncheep siva
26 ก.พ. 2019 เวลา 17:17 • บันเทิง
สามก๊กตอนนี้ เป็นเหมือนตอนแทรกที่ช่วยลดความเข้มของเนื้อเรื่องลงไปบ้าง...โดยกล่าวถึงผู้วิเศษคนหนึ่ง
ผู้วิเศษนั้นเป็นใคร มีพฤติกรรมหลอนหรือฮาอย่างไร...เชิญเสพ
(https://t1.blockdit.com/photos/2019/02/5c74c5e0f75b1a22d04dd048.jpg)
สามก๊ก ตอนที่ 36...
หลังจากที่ฝ่ายเล่าปี่ได้เข้าตลาด MAI คือได้ครองเมืองใหญ่ทั้งเกงจิ๋ว และเสฉวนแล้ว...เราตัดภาพมาฝั่งโจโฉบ้าง...
ความกำเริบเสิบสานของโจโฉ ตอนนี้เรียกได้ว่าไม่มีลิมิตซะแล้ว...มีการชำระสะสางเรื่องในวังกันขนานใหญ่ ถึงขนาดลากมเหสีพระเจ้าเหี้ยนเต้มาฆ่าล้างโคตร...เนื่องจากสืบได้ว่าพระเจ้าเหี้ยนเต้คิดจะกบฎต่อโจโฉ (มันกลับทางยังไงพิกล)...จากนั้นโจโฉก็ยกทัพมาเขมือบเมืองฮันต๋งได้สำเร็จ
วิธีรับประทานเมืองฮันต๋ง คล้ายๆกับที่ขงเบ้งเคยทำ...คือตอนรบกัน ไปเจอฮันต๋งมีทหารเอก ที่โค่นไม่ลงอยู่คนนึง...โจโฉก็ใช้วิธีส่งคนไปติดสินบนอีบ่างข้างตัวเจ้าเมือง ให้ระแวงทหารเอกคนนี้...ทหารเอกอึดอัด...โจโฉก็มารับเซ้งต่อ...หมดทหารเอก...ฮันต๋งก็แตก...
...เมืองฮันต๋งนี่ เจ้าเมืองมันยังไงของมัน...หูเบา เชื่อคนยุง่ายเหลือเกิน คราวก่อนก็เสียม้าเฉียวไปให้เล่าปี่ทีนึงแล้ว คราวนี้ก็มาเสียทหารเอกไปให้โจโจอีก...
เรื่องของเรื่องก็คือ เจ้าเมืองแม่งเลี้ยงบ่างไว้ตัวนึง...คราวที่แล้วอีบ่างคนนี้ยุให้ระแวงม้าเฉียว...คราวนี้ก็ผลงานอีบ่างคนเดิม...
พอโจโฉเข้าเมืองได้ สิ่งแรกๆที่ทำ...คือเรียกอีบ่างนี่มากุดหัวทันที...สมควรแระ...
พอได้ฮันต๋ง...โจโฉก็เล็งเสฉวนต่อเลย...พอเล่าปี่ได้ข่าว ก็ทำสิ่งที่เจ้าคนนายคนทั้งหลายทำกัน...คือหันไปถามที่ปรึกษา...ขงเบ้ง
ขงเบ้งก็หัวเราะฮ่าๆๆ...เรื่องเล่นเกมแบบนี้ เบ้งถนัดนัก...ตอนนี้ไม่ใช่กระจอกงอกง่อยแล้วนี่ พอมีบ้านมีเมืองไปต่อรองกับเค้าบ้าง...ก็ส่งคนไปติดต่อซุนกวน...กวน...ลื้อช่วยไปแยงๆเมืองบางเมืองของโจโฉให้หน่อยสิ...ถ้าได้แล้วจะยกเมืองเกรด b+ ซักสามเมืองให้เป็นรางวัล
โจโฉกำลังเงื้อๆ จะฟาดเสฉวนอยู่...อ้าว พยาธิซุนกวนแม่งมาแหย่ให้คันอีกแล้ว...ต้องแบ่งทัพไปรับหน้าไว้...
รบกันหอบแฮ่กๆทั้งคู่ จนต้องเลิกรากันไปมือเปล่า...สรุป...สบายสุดคือเล่าปี่กะขงเบ้ง...ยุชาวบ้านเค้าตีกัน...
วันดีคืนดีโจโฉนึกเฮี้ยนขึ้นมา ก็อัพเลเวลตัวเองขึ้นเป็นเจ้าซะยังงั้น...ก๊กของโจโฉเรียกว่า วุยก๊ก...เดิมโจโฉเป็น วุยก๋ง...คือถึงจะสูงส่ง แต่ยังเป็นสามัญชนอยู่...ก็อัพเป็น พระเจ้าวุยอ๋อง...อันนี้นับเป็นเจ้าแล้ว ใครเข้าหาก็ต้องกราบกราน พิธีรีตองเพิ่มขึ้นมากมาย...
ตรงนี้มีเกร็ดแนวไสยศาสตร์ ผู้วิเศษแทรกเข้ามา...ไม่ค่อยสำคัญกับการเดินเรื่องเท่าไหร่ แต่มีนัยเหมือนว่าไอ้การอัพตัวเองเป็นเจ้าน่ะ...บุญไม่ถึง...กับเป็นปฐมเหตุที่จะไปสู่กาลมรณะของโจโฉ...
...โจโฉอยากกินส้ม ไลน์ไปบอกซุนกวนให้ส่งมาห้าสิบหาบ...คือคู่นี้ตอนเลิกรบเค้าก็ไม่ได้โกรธกันมาก พอจะขอส้มขอทุเรียนมากินได้อยู่...ระหว่างทหารแบกหามจะเอามาส่ง ก็ไปเจอกับผู้วิเศษ...ซึ่งตามสูตรหนังจีน...ผู้วิเศษจะมาแบบหล่อๆไม่ได้...ต้องพิกลพิการ แต่งตัวดูเพี้ยนๆ...ชื่อแกก็น่ารักเชียว...โจจู๋
โจจู๋มาเจอตอนทหารกำลังเหนื่อย ก็อาสาช่วยหาบส้มให้ คนเดียวแกช่วยหาบมาได้ตั้งไกลทั้งห้าสิบหาบ...พอทหารเอามาส่งถึงมือโจโฉ แกะเปลือกส้มดู...อ้าวไม่มีเนื้อข้างในซักกะลูก...ถ้าเป็นสมัยนี้คงได้แชร์ลงเฟส...จีนทำส้มปลอม...
พอดีโจจู๋มาขอพบ...ทหารชี้เลย...ไอ้คนนี้อ่ะครับ มาช่วยพวกผมแบกส้ม...สงสัยมันจะเล่นของ หรือไม่ก็เปลี่ยนเอาส้มปลอมมาใส่...โจโฉก็เชิญเข้าพบ
คราวนี้โจจู๋ก็โชว์ใหญ่ ราวกับ thailand's got talent...ไหนโจโฉแกะส้มซิ...ไม่มีเนื้อ...โจจู๋แกะมั่ง...มีเนื้อปกติ...โจโฉก็ทึ่ง...เฮ้ย เจ๋งอ้ะ
เอาสุราอาหารมาเลี้ยง...โจจู๋ก็แด๊กโชว์อีก...สุราห้าไห แพะทั้งตัวกินคนเดียว...ยังไม่อิ่ม...โจโฉยิ่งทึ่ง...ว้าววว...เฮียจู๋ ทำได้ไงอ้ะสอนมั่งฮี่...
โจจู๋ก็บอก ถ้าอยากได้วิชาต้องมาอยู่ป่าอยู่เขากะอั๊วลื้อเอาป่าว...โอ๊ย ไม่ได้หรอกเฮีย...อั๊วทิ้งบ้านเมืองไป แล้วใครจะดูแล...โจจู๋บอก...ก็เล่าปี่ไง เชื้อพระวงศ์เชียวนา ฝีมือก็มีทีมงานก็เก่ง...ปล่อยเค้าบริหารไป...
โจโฉฟังก็เต้นทันที...ไอ้เวรนี่พูดหมาไม่แดกยังงี้ ไส้ศึกฝั่งเล่าปี่แน่นอน...ทหาร...ตื้บแม่ง
แต่จะกี่ตีนรุมยำยังไง โจจู๋ก็ปล่อยให้ยำ แถมยังนอนหัวเราะเช้ยยยย...เหนียวนักใช่ไม๊...เอามันไปขัง อดข้าวอดน้ำ...
เจ็ดวันเปิดมาดู...จู๋ เอ๊ย โจจู๋ก็ยังแข็งแรงดีอยู่...จนโจโฉหมดปัญญา...ต้องเอากลับมานั่งคุยกันดีๆ แถมมีงานเลี้ยงต้อนรับอีกแน่ะ
พรุ่งนี้มาตามเรื่องเฮียจู๋กันต่อครับ
.
-
moncheep siva
27 ก.พ. 2019 เวลา 17:17 • บันเทิง
สามก๊กตอนนี้ มีก้าวย่างที่สำคัญเกิดขึ้น...ทั้งการเปิดตัวคู่เสธ. คนสำคัญของวุยก๊ก ที่จะมาเป็นคู่แข่งระดับใกล้เคียงกับขงเบ้งในอนาคต...สุมาอี้
เล่าปี่ก้าวข้ามสามัญชนขึ้นมาเป็นอ๋อง และการตัดสินใจของกวนอู ในการผูกมิตรกับง่อก๊กของแซ่ซุน
ทั้งหมดจะเผ็ดมันอย่างไร...เชิญเสพ
(https://t1.blockdit.com/photos/2019/02/5c76528a2f0c7c0cd3edd013.jpg)
สามก๊ก ตอนที่ 37...
พอโจจู๋ได้เข้ามาในงานเลี้ยง แกก็งัดอภินิหารมาแสดงใหญ่
...วาดรูปมังกร แล้วล้วงเอาตับสดๆออกมาจากรูปบ้างล่ะ...
...เสกดอกโบตั๋น เสกขิงบ้างล่ะ แต่ไม่มีเสก โลโซนะฮะ...และอีกหลายอย่าง ชักจะออกแนว entertain ปนหลอนๆ...
ช็อตเด็ดมันอยู่ตรงนี้...โจจู๋หนีออกไปนอกเมือง โจโฉก็ให้วาดรูป และออกหมายจับกระจายไป...ก็จับได้คนที่หน้าตาเหมือนโจจู๋ราวกับโคลนนิ่ง...สามร้อยกว่าคน
โจโฉแยกไม่ออก ไหนตัวจริงตัวปลอม...งั้นจับแม่งมัดรวมกัน แล้วตัดหัวให้หมด...
พอตัดแล้ว ไอ้หัวขาดสามร้อยกว่าตัวนี้ แทนที่จะตาย...ดันลุกขึ้นมาได้ หิ้วหัวใครหัวมัน...ล้อมจะเข้ามาสกรัมโจโฉ
ก็จับไข้สิครับ จะไปเหลือหรอ...โจโฉป่วยหนักเลย
พักคั่นเวลาเรื่องโจจู๋แล้ว...เอ้า มวยคู่เอก...มารบกันต่อ...เสฉวนของเล่าปี่...ฮันต๋งของโจโฉ...
ถึงตรงนี้มีชื่อขุนทหารใหม่ๆเข้ามา ซึ่งต้องเอ่ยถึงซะหน่อยเพื่อให้เห็นว่า ก๊กเล่าปี่ไม่ใช่กระจอกงอกง่อย เอะอะก็กวนอู เตียวหุย จูล่ง อยู่แค่สามหน่อ...คราวนี้มี ฮองตง อุยเอี๋ยน...สองคนนี้เป็นทหารเจเนอเรชั่นใหม่ของเล่าปี่...
ตอนโจมตีเมืองฮันต๋ง...ฮองตง ถึงจะเป็นเจนเนอเรชั่นใหม่ แต่อายุโคตรแก่งั่กเจ็ดสิบกว่าแล้ว...ยังอุตส่าห์ฆ่าแฮหัวเอี๋ยน ทหารคนสำคัญของโจโฉได้...ส่วนอุยเอี๋ยน เกือบจะฆ่าโจโฉได้...แกยิงธนูเข้าปากโจโฉจนฟันหักสองซี่...
สุดท้าย...เล่าปี่ก็ตีเมืองฮันต๋งได้...เหล่าขุนนาง นำโดยขงเบ้ง ก็ขอร้อง...เฮีย ตั้งตัวเป็นเจ้าเถอะ...ฝั่งนู้นมันเป็นวุยอ๋องแล้ว...เฮียช่วยเป็นอ๋องอะไรซักอย่างนะ...จะได้ทัดเทียมกัน
อย่างที่บอก เล่าปี่นี่แกเป็นเจ้าอยู่แล้ว...เจ้าแห่งการเล่นตัว
ตั้งแต่ครั้งขงเบ้งมาใหม่ๆ บอกให้ยึดเกงจิ๋ว...โอ๊ย ไม่ได้หรอก ญาติกัน...ผลคือต้องหนีกระเจิง เมียตายไปคนนึง
บังทองบอกให้ฆ่าเล่าเจี้ยง ยึดเสฉวนซะตั้งแต่แรก...โอ๊ย ไม่ดีหรอก...เจี้ยงเค้าน่ารักจะตาย...ไงล่ะ ท่ามากคราวนั้น บังทองถึงกับเด๊ด
ครั้งนี้ก็เช่นกัน...โอ๊ย ไม่เอาหรอก...ป่าวประกาศว่าจะกอบกู้ ทำนุบำรุงพระเจ้าเหี้ยนเต้...ตอนนี้ดันจะให้ตั้งตัวเป็นเจ้าซะเอง...เค้าเขินน้าาา...
ต้องทั้งขู่ทั้งปลอบอยู่นาน...ขงเบ้งถึงกับต้องงัดไม้ตาย ถ้าเฮียปี่ไม่เล่นด้วยคราวนี้ อั๊วกลับไปทำนาล่ะนะ...จนต้องกล้อมแกล้มยอมรับ...เป็นพระเจ้าฮันต๋ง...ว้าว ขยับจาก MAI เข้าตลาด SET...เป็นหุ้นบลูชิพซะด้วย...
ความทราบถึงโจโฉ...ก็โกรธขุดโคตรเหง้าเล่าปี่มาด่า...ไอ้ชาติทอเสื่อขาย...แม่งมาตั้งตัวเป็นเจ้าแข่งกะกู...ทหารจัดทัพ...กูจะไปตีไอ้เล่าปี่...
ถึงตรงนี้มีตัวละครสำคัญโผล่มาอีกตัว...สุมาอี้...
สุมาอี้เติบโตมายังไง แล้วมาเป็นคนสำคัญของวุยก๊กได้ยังไง...ถ้ามีเวลาเดี๋ยวย้อนมาเล่าให้ฟัง
แต่ตอนนี้พอโจโฉจะออกงิ้ว สุมาอี้ก็รีบปราม...ใจเย็นๆนายท่าน ไหนยิ้มซิ...น่านไง...ฟันยังหลออยู่เลย ไม่เข็ดอีก...ขืนยกไปรบตรงๆอีก...คราวนี้ได้หลอทั้งปาก
เราใช้แผนของมัน ย้อนศรมันมั่ง...ยังไงล่ะอี้...ก็ซุนกวนไงล่ะท่าน ขานั้นเค้ามีนโยบายชัดเจน คือร่วมรัฐบาลกับใครก็ได้...ว้าย ไม่ใช่...คือเค้าไม่ทำตัวเป็นศัตรูกับใครต่างหาก...แล้วตอนนี้ถ้าเรายุให้มันไปตีเกงจิ๋ว มันคงเล่นด้วยแน่...เราก็ไปตีฮันต๋งกับเสฉวน...สองรุมหนึ่งไปเลย...
โจโฉเห็นด้วย ก็ส่งฑูตไปเจรจากับซุนกวน...ซุนกวนรับทราบ แต่ก็ชั่งใจอยู่...
ด้วยความที่ตอนนี้เป็นสามเส้าชัดเจนแล้ว...ซุนกวนก็เหมือนอยู่กลางๆ ไม่ได้เป็นศัตรูถาวรกับใคร...จะเข้าฝ่ายไหนดีล่ะ แตะมือโจโฉ รุมเล่าปี่...หรือจะเป็นพวกเล่าปี่ กระทืบโจโฉ
ชั่งใจดูแล้ว ฝ่ายเล่าปี่น่าจะซื่อๆตรงๆ(จริงดิ?)คุยง่ายกว่า...ก็ลองแย๊บๆไปทางเกงจิ๋วก่อน...กวนอูเจ้าเมืองเกงจิ๋ว แกมีลูกสาวอยู่...ซุนกวนก็มีลูกชาย...เลยส่งฑูตไปเจรจาขอลูกสาวกวนอู มาเป็นลูกสะใภ้
แผนนี้จะว่าไปแล้ว ก็แจ่มไม่น้อย...ซุนกวนกับกวนอูได้เป็นทองแผ่นเดียวกันแล้ว...ปัญหาเกงจิ๋วก็จะหมดไป...จะได้ตั้งหน้าลุยโจโฉฝั่งเดียวไปเลย...
กวนอูจะตอบกลับยังไง...พรุ่งนี้มาต่อฮะ
.
..................................................
moncheep siva
28 ก.พ. 2019 เวลา 17:17 • บันเทิง
สามก๊กตอนนี้ เป็นจุดจบของคนสำคัญคนหนึ่งในเรื่อง...
เขาคือใคร...อะไรทำให้เขาจบชีวิตในวัยที่ยังคงรุ่งโรจน์อยู่...เชิญเสพ
(https://t1.blockdit.com/photos/2019/02/5c77845f73e0043d352dfb3c.jpg)
สามก๊ก ตอนที่ 38...
"บุตรของเราเป็นชาติเชื้อเหล่าเสือ มิควรจะให้แก่สุนัข"...นี่คือคำตอบของกวนอู เมื่อซุนกวนส่งคนมาสู่ขอลูกสาว...โหยยยย แรงอ้ะ...
ซุนกวนนี่เค้าเป็นเจ้าเมืองมาสามรุ่นแล้วนะ ตั้งแต่ซุนเกี๋ยน พ่อ...มาซุนเซ็ก พี่ชาย...จนมาถึงซุนกวน...ซึ่งถ้าว่ากันจริงๆก็ไฮโซกว่ากวนอูเยอะ...การยื่นไมตรีมาขอลูกสาวกวนอู ที่เพิ่งจะได้เป็นเจ้าเมืองใหม่ๆแบบนี้ ถือได้ว่าซุนกวนเป็นฝ่ายลดตัวลงมาหา...
...แต่กวนอูหยิ่งจัด โดยตีค่าเอาจากที่ตนเองก้าวขึ้นมาได้ด้วยฝีมือ ไม่ใช่ลูกเชื้อลูกตระกูลอย่างซุนกวน...เลยทำให้ลืมคาถาขงเบ้ง ที่ให้ร่วมมือกับแคว้นใต้ไปเสียฉิบ...
ตรงนี้เราจะหยุดวิเคราะห์ “ความเป็นกวนอู” ดูสักเล็กน้อย...
ลุงแกเป็นคนมีคาแรกเตอร์ชัดเจนมาก คืออีโก้โคตรสูงติดดอย จึงแสดงออกมาทั้งในแง่บวกและลบ...
ในแง่บวกก็คือ คนที่ตีค่าตัวเองสูงและเคารพตัวเองขนาดนี้ ถ้าลงว่ายึดถืออะไรแล้ว สิ่งที่ยึดถือนั้นจะอยู่สูงกว่า แม้กระทั่งความตาย...คำสาบานในสวนท้อตั้งแต่ตอนเริ่มออกท่องยุทธจักร...กวนอูยึดถือเป็นสรณะ และแกก็ตายด้วยสรณะนี้ของแกด้วย...ข้อนี้แหละที่ทำให้คนจีนหลายล้าน ยอมซูฮกให้แกจนยกย่องเป็นเทพเจ้า...
แต่อีกแง่นึง อีโก้ของแกที่ไม่ลดราวาศอกให้สถานการณ์ใดๆเลย ก็ย้อนกลับมาฆ่าตัวเองได้เหมือนกัน...ความหยิ่งเว่อร์ และขี้ลืมครั้งนี้...ผลมันร้ายแรงนัก...
ซุนกวนรู้คำตอบแล้วว่าไง...ก็กริ้วสิฮะ ไม่น่าถาม...ในเมื่อยื่นไมตรีไปทางกวนอูแล้วเป็นยังงี้...ก็เลยบอกไปทางโจโฉ...ตกลงเราจะรุมเกงจิ๋วกัน ..
โจโฉใช้วิธีส่งทหารมาแหย่เมืองเล็กเมืองน้อย แวดล้อมเกงจิ๋ว...กวนอูก็ปุเลงๆไปรับหน้า เดี๋ยวรบเมืองนั้น เดี๋ยวป้องกัน
เมืองนี้ จนไปโดนธนูปักติดไหล่บาดเจ็บมาสองรอบ...
ไอ้รอบแรกไม่เท่าไหร่ แต่รอบสองนี่...อาบยาพิษตามสูตร...ก็เจ็บปวดขนาดหนัก...ต้องเอาหมอมารักษา...
หมอวินิจฉัยแล้วบอกว่า...พิษมันเข้าไปถึงกระดูก ต้องเปิดแผล ตัดเนื้อร้ายแล้วขูดกระดูกให้หมดพิษ...โอ้ยยย เสียววว
แล้วสมัยนั้นไม่มียาชาหรือยาสลบ ต้องเชือดกันสดๆนะฮะ...หมอเสนอว่าจะใช้ปลอกเหล็กรัดกวนอูไว้กับเสา ไม่ให้ดิ้น...
แต่ทหารเสือระดับตำช้าตำนานขนาดนี้ จะมาทำอ่อนแอกลัวเจ็บได้ไง...เรียกทหารเอาเหล้ามา...หมอ แดกเหล้ากัน...กูจะนั่งเฉยๆตีดัมมี่แดกตังค์ลูกน้องเอามาเป็นค่าหมอให้มึง...มึงผ่าตามสบาย...รับรองไม่ดิ้น
ซึ่งกวนอูก็อดทนผิดมนุษย์มนาจริงๆ นั่งให้หมอเชือดเนื้อ ขูดกระดูกหน้าตาเฉย...
ที่น่าสงสารก็ลูกน้องที่มาเล่นดัมมี่นั่นแหละ...คงตีผิดตีถูก โง่ไปหลายตา...แต่สุดท้ายก็ผ่านไปได้...
ระหว่างที่กวนอูใช้แรงกายมากกว่าแรงสมอง ต้องคลุกฝุ่นจนบาดเจ็บตามเมืองเล็กเมืองน้อยรบกับโจโฉ...ซุนกวนได้ทีก็เริ่มโจมตีเกงจิ๋ว...
ตรงนี้โรคอีโก้เป็นพิษ ก็ทำกวนอูเดือดร้อนอีก...ตอนแรกซุนกวนก็ส่งแม่ทัพวัยเด็ก...ลกซุน...มาขัดตาทัพอยู่ใกล้ๆ...ลกซุนนี่ถึงจะเด็ก แต่สติปัญญาไม่เด็กตาม...แกคงจับจุดถูก ว่าคนอย่างกวนอูต้องจัดการยังไง...ก็พินอบพิเทาเข้าหาแบบเด็กเข้าหาผู้ใหญ่...
กวนอูถูกจับโดนเส้นเข้ายังงี้ ก็หัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจ...แหมไอ้เด็กเมื่อวานซืนนี่มันรู้จักที่ต่ำที่สูงดีโว้ย...ยังงี้วางใจได้...
มารู้ตัวอีกที...two days ago kid...ลกซุน...ร่วมกับทหารเก่ากวนอูที่ย้ายค่ายมา...ก็ยึดเกงจิ๋วได้เสียแล้ว...แถมยังควบคุมลูกเมียกวนอูไว้ด้วย...
คงจะเป็นด้วยดวงชะตาตกต่ำสุดขีด...โดนธนูอาบยาพิษเพิ่งหาย ยังไม่เต็มร้อย...เกงจิ๋วโดนยึด ลูกเมียตัวเองลูกเมียทหารก็อยู่ในนั้น ต้องเป็นกองทัพเร่ร่อนอยู่นอกเมือง ลูกน้องหลายคนเป็นห่วงครอบครัว ก็ยอมข้ามไปเข้ากับฝั่งที่ยึดเกงจิ๋ว...กำลังพลหายไปเยอะ...
ขอกำลังทหารให้มาช่วย...ลูกเลี้ยงเล่าปี่ที่เคยมีเรื่องเหม็นหน้ากันมา...ก็ไม่ยอมมาช่วยอา...จนในที่สุดกวนอูก็ถูกล้อมจับหนีไปไม่รอด...
แต่กว่าจะจับเสือร้ายตัวนี้ได้ ก็ไม่ใช่ง่าย...ทั้งที่อิดโรยจากพิษธนู...ทหารติดตามก็เหลือนับตัวได้...ก็ยังต้องรบล่อแล้วล่ออีก...จนกวนอูตกหลุมที่ขุดไว้ ม้าทับขาหัก ซี่โครงเดาะ...
เดี้ยงขนาดนี้ ก็ยังไม่มีใครกล้าลงไปจับตัว...ต้องเอาหินทุ่มลงไป เรียกว่าเอาจนคางเหลืองอ๋อยจริงๆ...ถึงจะกล้าลงไปจับกวนอูมัด ส่งไปให้ซุนกวนได้...
ซุนกวนเกลี้ยกล่อมให้มาเป็นพวก...แต่คำสาบานในสวนท้อของเล่าปี่ กวนอู เตียวหุย...มีค่าเหนือกว่าชีวิต...
ซุนกวนถูกด่ากลับ...หันไปถามที่ปรึกษา...ทุกคนส่ายหน้า ไอ้นี่เคยไปตกอยู่ในมือโจโฉ โจโฉประเคนให้ทุกอย่าง มันก็ยังไม่เชื่อง...ทิ่มหัวแม่โป้งลงพื้น
กวนอูจึงถูกตัวหัว...ตายตอนอายุห้าสิบแปด...
.
-
moncheep siva
1 มี.ค. 2019 เวลา 17:17 • บันเทิง
บุคคลสำคัญๆ ที่เป็นเหมือนโลโก้ของสามก๊ก...ค่อยๆเข้าแถวไปเฝ้าเง็กเซียนฮ่องเต้ เป็นลำดับๆไป...
ตอนนี้จะเป็นใครที่ถึงคิว และไปในแบบไหน...เชิญเสพ
(https://t1.blockdit.com/photos/2019/03/5c78f1813916e6094edc554a.jpg)
สามก๊ก ตอนที่ 39...
หัวกะตัวของกวนอู กลิ้งอยู่คนละทางต่อหน้าซุนกวน...ความตายของขุนศึกคนสำคัญนี้ ทำให้ทั้งสามเส้าเงื้อง่ากันตัวเกร็งมากขึ้น...
ซุนกวน หลังจากที่ตั้งสติได้ ตายห่านล่ะ ไปฆ่าน้องรักมันเข้า...ก็นึกกลัวเล่าปี่ ซึ่งตอนนี้ใหญ่โตเบ้อเร่อเบ้อร่า จะยกทัพมาเอาคืน...โยนหัวไปให้โจโฉ...ทำเป็นว่าข้าไม่เกี่ยว...ไปเฉ่งกะโจโฉเอง...
หลังจากโจโฉรับหัวกวนอูมา...ที่ปรึกษาก็เตือนว่า...เนี่ย ซุนกวนมันโยนขี้มาให้...โจโฉเลยแก้เกมด้วยระบบ 3-5-2 เน้นเพรสซิ่งแดนกลาง...จัดพิธีศพแบบขุนนางผู้ใหญ่...ที่ฝังศพปักป้าย...เจ้าเมืองเกงจิ๋ว...ทำเป็นว่าอั๊วไม่เกี่ยวหน่า อั๊วยกย่องกวนอูดีอยู่นา...นู่น ไอ้ซุนกวนมันฆ่า
ฝั่งเล่าปี่...หลังจากร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร...ขงเบ้งก็เตือนว่า ตอนนี้ไอ้สองก๊กนั้นมันป้ายขี้กันเหม็นหึ่งไปหมด...เราเก็บความแค้นส่วนตัวก่อน นิ่งๆไว้สักพักดีกว่า อย่าไปเป็นเครื่องมือมัน...เล่าปี่ซึ่งตอนนี้แค้นซุนกวนเข้ากระดูกดำ ก็เลยต้องยอมกลืนเลือด สงบทัพเอาไว้...
พูดถึงกวนอูตอนเป็นๆนี่ แกฝีมือร้ายกาจแค่ไหน รู้กันทั่ว...พอตายไปแล้วก็ยังฤทธิ์เยอะ...ทหารคนที่ย้ายค่ายไปฝั่งซุนกวน ทำอุบายจนยึดเกงจิ๋วได้...ผีกวนอูแกแค้นหนัก เลยเข้าสิงแล้วหักคอทหารนั้นจนตาย
โจโฉ...ตอนได้รับหัวกวนอูมา เกิดไปหัวเราะเยาะเย้ยเข้า...ก็โดนหัวกวนอูแลบลิ้นปลิ้นตาใส่จนป่วยไปเลย...
แล้วก็เรื้อรังกลายเป็นโรคปวดหัวไม่หาย...จนต้องไปตามหมอมา...ก็หมอฮัวโต๋ คนที่รักษากวนอูน่ะแหละ...หมอแกบอกว่ารักษาได้ แต่ต้องยอมให้แกผ่าหัวล้างสมอง แบบล้างจริงๆ คือเอาสมองออกมาล้างน้ำล้างท่าถูสบู่ประแป้ง แล้วจะใส่กลับเข้าไป ปิดกะโหลกให้เหมือนเดิม...
ด้วยการแพทย์สมัยนั้น...ก็ไม่แปลกที่โจโฉจะไม่เชื่อ...ต่อให้สมัยนี้กูก็ไม่เชื่อโว้ย...แต่การไม่เชื่อของเจ้าคนนายคนระดับนี้...เมื่อคิดว่าหมอจะหลอกฆ่า...หมอฮัวโต๋ก็เลยซวยไป...ถูกขังคุกจนตาย...
หมอฮัวโต๋คนนี้ ถึงไม่สำคัญกับการเดินเรื่องเท่าไหร่...แต่หมอที่เก่งระดับ "แต่ยกมือขึ้นความเจ็บก็หาย" แบบนี้...แกมีเกร็ดเล็กน้อยน่าสนุกดี...
เดินผ่านบ้าน ได้ยินเสียงคนร้องครวญคราง...แค่นี้แกรู้เลย...มีงูอยู่ในท้อง...ให้กินยาอาเจียนออกมาก็หาย...แต่แกไม่ได้บอกแฮะ ว่างูเขียวปากจิ้งจกหรืออนาคอนด้า
มีอีกคนเป็นฝีที่คิ้วปวดมากมาหา...แกบอกเลย...มีสัตว์บินได้อยู่ในนั้น...พอผ่า ก็มีนกกระจอกบินออกมา...
อีกคนนึง โดนหมากัดหัวแม่เท้าขาด เกิดเป็นก้อนเนื้องอกออกมาสองก้อน...ก้อนนึงเจ็บก้อนนึงคัน...
เพียงแค่เห็น หมอฮัวโต๋บอกเลย...ไอ้ที่เจ็บน่ะ มีเข็มอยู่สิบเล่ม...ส่วนไอ้ที่คันน่ะมีลูกผีลายอยู่สองลูก...ที่เด็ดกว่านั้น...แกบอกด้วยว่า เบอร์หนึ่งลูกนึงอีกลูกนึงเบอร์สิบห้า...แล้วก็จริงตามนั้นด้วย...
สรุปโจโฉก็ไม่ได้รับการรักษา ก็ปวดหัวมาเรื่อย...หนักเข้าเริ่มหลอน...เห็นผีคนที่เคยฆ่ากลับมาหลอก ใครก็ช่วยไม่ได้...เพราะคนที่มาช่วยก็โดนผีหลอกไปด้วย
สุดท้ายพอรู้ว่าไม่รอด...โจโฉก็ตั้งโจผี สืบทอดทายาทกระสือ...และสั่งเสียเรื่องที่ฝังศพตนเองไว้...ก็รู้ว่ามีคนเกลียดเยอะ...เลยให้ลับลวงพราง...ทำฮวงซุ้ยเจ็ดสิบสองหลุม ไม่ให้รู้ว่าอันไหนหลุมจริง...
เอ้อ ได้ข่าวว่าเมื่อเร็วๆนี้ มีการขุดพบสุสานตัวจริงของพระเจ้าอะไรซักองค์ ซึ่งนักประวัติศาสตร์จีนเขาบอกเลย...เนี่ยแหละโจโฉ
โจโฉตายอายุหกสิบหก...
มีเรื่องชื่อที่อ่านแล้วขำ มาเล่าปิดท้าย...
โจโฉมีลูกที่ตายไปก่อน ชื่อ...โจงั่ง...อืมมม...
เล่าปี่มีลูกกับเมียเล็กๆ...โถ...ไม่มีชื่อจะตั้งแล้วหรอ...ให้ลูกชื่อ...เล่าเอ๋ง...
น้ำตาจิไหล...
โจผี พอรับตำแหน่งแทนพ่อ ก็กำเริบเสิบสาน...ไม่พอใจแค่ตำแหน่งวุยอ๋อง...ถีบพระเจ้าเหี้ยนเต้ลงจากบัลลังก์...ตั้งตนเป็นฮ่องเต้แทน แถมยังมีผลย้อนหลัง กลับไปตั้งให้เตี่ย...โจโฉ เป็นพระเจ้าอะไรซักอย่าง ต้นราชวงศ์ด้วย...สถานการณ์ของราชวงศ์ฮั่นก็ถือว่าร่อแร่เต็มที...
อ้าว ยังงี้ยังไม่สิ้นสุดราชวงศ์เหรอ...ยังครับ เพราะ...
ฝั่งเล่าปี่...พอข่าวว่าเหี้ยนเต้กระเด็น โจผีกลายเป็นฮ่องเต้แทน...ขงเบ้งก็นำขุนนางทั้งปวง ทูลเชิญเล่าปี่สถาปนาตนเองขึ้นเป็นฮ่องเต้...เพื่อสืบราชวงศ์ฮั่นไว้ ไม่ให้จบลง...
เล่าปี่แกอาจจะเล่นอะไรไม่ค่อยเก่ง...แต่เรื่องเล่นตัวนี่สุดยอด...กระบิดกระบวนซะจนขงเบ้งงอน...แกล้งป่วย...เล่าปี่ไปเยี่ยมที่บ้าน...ตบจูบๆกันอยู่พักนึง...เล่าปี่ก็ยอมขึ้นเป็นฮ่องเต้...
ถึงตรงนี้บริบทของสามก๊กเปลี่ยนไปแล้วครับ...จากเดิมโจโฉก็อ้างว่าทำนุบำรุงพระเจ้าเหี้ยนเต้...เล่าปี่กบฏ...ต้องปราบ...เล่าปี่ก็บอกว่าจะช่วยเหี้ยนเต้...โจโฉมันหยาบช้า...ต้องล้มให้ได้
ตอนนี้แต่ละฝ่ายเปิดหน้ารบกันเต็มแม๊ก...ไม่ต้องมีข้ออ้างว่าใครทำเพื่อใครอีกต่อไปแล้ว
.
-
moncheep siva
2 มี.ค. 2019 เวลา 17:17 • บันเทิง
สามก๊กตอนนี้ มีใบไม้ใบใหญ่ร่วงอีกใบ...
ใครเป็นคนชะตาขาด และการตายของเขา ส่งผลถึงอุณหภูมิในสามก๊กอย่างไรบ้าง...เชิญเสพ
(https://t1.blockdit.com/photos/2019/03/5c7a10baef090134eef49560.jpg)
สามก๊ก ตอนที่ 40...
เล่าปี่นั้นไฟท่วมอกมานาน ตั้งแต่กวนอูถูกตัดหัวไป...จะยกทัพไปอัดซุนกวนให้ได้...ขงเบ้งกะขุนนางห้ามกันเสียงหลง...ซุนกวนมันเรื่องส่วนตัวนะท่าน...นู่น...ไอ้โจผีมันล้มเหี้ยนเต้...อันนี้ความแค้นของแผ่นดินเชียวนะ...ไปกระทืบวุยก๊กเถอะ...มีแต่คนเอาด้วย...
เล่าปี่ขัดไม่ได้ กำลังจะบ่ายหน้าไปวุยก๊ก...ก็มีคนมาชักใบให้เรือเสีย...เตียวหุย
มองมุมนึง...เตียวหุยไม่ฉลาดเอาซะเลยในเกมการเมือง...แต่มองอีกมุม...นี่คือลูกผู้ชายตัวจริงสาบานแล้วไม่คืนคำ...
เตียวหุย...ซึ่งตอนนี้ก็เป็นใหญ่เป็นโต ได้เป็นเจ้าเมืองกะเค้า มีกองทัพของตัวเองเหมือนกัน...ก็เข้ามาถามเล่าปี่...จะยกทัพไปไหนล่ะเฮีย...เอ้ออ คือ ไฟต์บังคับอ้ะ...เฮียจะไปปราบโจผี มันล้มเหี้ยนเต้ คนเจ็บแค้นทั้งแผ่นดิน...
เตียวหุยก็ร้องไห้กอดขาเล่าปี่..."คนทั้งปวงมันสาบานเป็นพี่น้องกับเราหรือ...โน่น ไอ้ซุนกวนต่างหากมันฆ่าพี่น้องเรา...หรือเฮียเป็นฮ่องเต้แล้วลืมพี่ลืมน้อง...ถ้าเฮียไม่ไป...อั๊วจะยกทัพไปคนเดียว...ตายเป็นตาย"...
โดนลูกนี้เข้า...เล่าปี่เองอยากไปแก้แค้นซุนกวนใจจะขาดอยู่แล้ว...ก็สั่งกองทัพ...ไม่ไปแล้ว วุยก๊ก...กูจะลงใต้ ไปย่ำง่อก๊กของซุนกวนให้แหลก...
เตียวหุยนี่ขุนศึกตระกูลวู่อยู่แล้ว...คือวู่วามแม่งได้ทุกเรื่อง...คราวนี้พอได้รับไฟเขียวจากพระเจ้าเล่าปี่ จะไปถล่มซุนกวนให้สมแค้น ด้วยอารมณ์พลุ่งพล่านขนาดหนัก ก็สั่งทหารของตัวจัดเต็ม...ทั้งกองทัพต้องม้าขาว ชุดขาว เกราะขาว...นี่มึงจะไปรบหรือไปถือศีล?...
พอทหารที่รับผิดชอบ บอกว่าทำไม่ทันหรอกท่านแม่ทัพ จะไปหาที่ไหน...ก็โดนโบย แล้วคาดโทษว่า...ถ้าพรุ่งนี้ไม่ทัน...หัวพวกมึงขาดแน่...
ทหารที่น่าสงสารสองคนก็ปรึกษากัน...พรุ่งนี้เอ็งกะข้า สงสัยจะดวงกุด...แล้วจะรอให้โดนกุดหัวอยูไย...เล่นแม่งก่อนเลย...
คืนนั้นเตียวหุยกรอกสุราไปซะเต็มคราบ...หลับไม่รู้เรื่อง...สองคนนั่นก็ย่องเข้ามา...คนนึงแทงคอ คนนึงแทงท้อง...เตียวหุย...ขุนพลใหญ่ร้องได้คำเดียว ก็ขาดใจตาย...
แค่นั้นไม่พอ...ทหารพวกนี้ยังทำเหมือนเติมเชื้อฟืนเข้ากองไฟอีก...ตัดหัวเตียวหุย ลักลอบออกจากกองทัพ...เอาไปให้ซุนกวน...
ไม่รู้จะสรรหาคำไหน มาบรรยายความโกรธของเล่าปี่...ฝากขงเบ้งอยู่ดูเสฉวน...แล้วตนเองนำทัพมุ่งหน้ากังตั๋งของซุนกวน...
ซุนกวนก็งันงกเลยล่ะครับ...วิ่งพล่าน เอาไงดีๆๆ...เพราะกองทัพหัวร้อนขนาดเจ็ดสิบห้าหมื่นของเล่าปี่คราวนี้ แม้จะเล็กกว่าทัพโจโฉคราวก่อน ที่มากันแปดสิบสามหมื่น...แต่ไอ้แปดสิบสามหมื่นคราวก่อน ยังมีท่าทีโอภาปราศรัยกันได้บ้าง
...ไอ้เจ็ดสิบห้าหมื่นของเล่าปี่คราวนี้...มาแบบหมาบ้า ไม่รู้จะคุยภาษาอะไรกันเลย
...ซุนกวนพยายามจะหาทางเจรจา ส่งคนไปขอโทษขอโพย...จะส่งซุนฮูหยินที่หนีกลับมากังตั๋ง คืนให้...ส่งคนที่ตัดหัวเตียวหุย ใส่กรงเหล็กมาให้...
คำตอบเดียวของเล่าปี่คือ...มึงฆ่าน้องกูครั้งนี้ กูมีความแค้นเท่าแผ่นดินแผ่นฟ้า จะยกทัพมาแก้แค้นให้ได้ ตราบเท่าที่กูมีชีวิตอยู่ จะไม่ยอมถอยเลย...
ซุนกวนต้องใช้แผนเดิม...ไปอ่อนน้อมกับโจผี อ้อนวอนให้ช่วยส่งทัพไปก่อกวนเสฉวน...เป็นการกระตุกหางเสือให้หน่อย...
แต่คราวนี้โจผีรู้ทัน...หลังจากที่เออๆออๆไปแล้ว ก็บอกกับคนแวดล้อมว่า...กูรู้ ซุนกวนแม่งกลัวเล่าปี่ขี้ขึ้นสมอง กะจะให้กูไปช่วย...แต่กูจะรอดีกว่าว่ะ ให้แม่งฟัดกันเอง...ใครเพลี่ยงพล้ำ...กูซ้ำ
รบกันสองสามยกแรก...ซุนกวนสู้เล่าปี่ไม่ได้...ส่งคนนั้นไปก็ตาย ส่งคนนี้ไปก็หัวขาด...จนกระทั่งมีคนแนะนำว่า...มีหนุ่มๆอยู่คนนึง เป็นคนที่ร่วมวางแผนจนยึดเกงจิ๋วได้...ซุนกวนจึงแต่งตั้งเด็กเมื่อวานซืนเป็นแม่ทัพใหญ่...ลกซุน...
...ก็ลกซุนคนนี้แหละ ที่เล่นกลเลียแข้งเลียขากวนอู จนยึดเกงจิ๋วได้สำเร็จ...
แต่ก็อย่างว่าแหละครับ...เป็นเด็กเป็นเล็ก ข้ามหัวคนอื่นมาถือดาบอาญาสิทธิ์เลย...แรกๆลกซุนก็ไม่ได้รับการยอมรับจากกองทัพ...ยิ่งแกมีแผนในใจ และใช้กลยุทธ "สงบ สยบความเคลื่อนไหว"...พวกขุนศึกเก๋าๆยิ่งคันไม้คันมือ เม้าท์กันสนุกปาก...ไอ้เด็กอมมือนี่มันขี้ขลาดจังโว้ย...
แล้วแผนในใจลกซุนเป็นยังไงล่ะ...ด้วยความเชื่ยวชาญในพิชัยสงคราม รู้จักดัดแปลงแผนการให้เข้ากับสิ่งแวดล้อม...แกคาดไว้แล้วว่า ตอนนี้เป็นหน้าร้อน...ยังไงซะ เล่าปี่ก็ต้องไปตั้งทัพใกล้แหล่งน้ำ...แกก็เล็งทำเลไว้แล้วว่าเล่าปี่จะไปตั้งทัพตรงไหน...
เป็นที่น่าสังเกตว่า การวางแผนการรบของเล่าปี่ คราวไหนคราวนั้น...ถ้าคิดเองนี่ไม่ค่อยจะเวิร์ค...คราวที่เสียบังทองนั่นก็เกือบตายไปทีแล้ว ต้องเรียกขงเบ้งมาช่วย...
คราวนี้ก็เช่นกัน...พระเจ้าเล่าปี่สั่งให้ตั้งทัพตามสุมทุมพุ่มไม้ริมน้ำ ยาวไปถึงเจ็ดพันเส้น...หูย ถ้าหน่วยเส้นของไทยนี่ สี่สิบเมตร...เจ็ดพันเส้นนี่เกือบสามร้อยโล...กรุงเทพฯไปจันทบุรีได้มั้ง...ยาวไปป่าววว
กองทัพยาวเจ็ดพันเส้นของเล่าปี่ จะถล่มกังตั๋งของซุนกวนสำเร็จมั้ย...ตามต่อวันจันทร์ครับ
.