Smile Siam
|
|
« on: 22 December 2012, 07:00:48 » |
|
" น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา แหวกว่ายไปมา อยู่ไหวๆ " (ใครเป็นผู้แต่ง...อิอิอิ)
"น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา แหวกว่ายไปมา อยู่ไหวๆ"
"น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา แหวกว่ายปทุมา อยู่ไหวๆ"
"น้ำใสไหลเย็นแลเห็นตัว แหวกว่ายกอบัวอยู่ไหว"
น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา แหวกว่ายปทุมมาอยู่ไหวไหว นิลุมลพ้นน้ำอยู่ร่ำไร ตูมตั้งบังใบอรชร เหล่าขาวเหล่าแดงสลับสี คลายคลี่คลายแย้มเกสร บัวเผื่อนเกลื่อนกลาดในสาคร บังอรเก็บเล่นกับนารี นางทรงหักห้อยเป็นสร้อยบัว สวมตัวกำนัลสาวศรี ปลิดกลีบประมาณมากมี นารีลอยเล่นเป็นนาวา
ข้างบนนี้คือบทเต็ม
แต่ที่จริงแล้ว ก่อนหน้าจะเป็นอีกแบบ ตอนแรกรัชกาลที่สามท่านแต่งออกมาว่า
"น้ำใสไหลเย็นแลเห็นตัว แหวกว่ายกอบัวอยู่ไหวๆ"
แล้ว เอาไปให้สุนทรภู่ดู สุนทรภู่บอกว่าใช้ได้(ตอนนั้นสุนทรภูเป็นพระอาจารย์ของท่าน) แต่พอถึงหน้าพระพักตร์รัชกาลที่ 2 สุนทรภู่กลับเอาไปแก้ เป็น
"น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา แหวกว่ายปทุมาอยูไหวๆ"
สร้างความเคืองพระทัยให้แต่รัชกาลที่ ๓ ไม่น้อย
ปล.ใน ครั้งรัชกาลที่ ๒ สุนทรภู่เฟื่องฟูมาก แต่พอถึงรัชกาลที่ ๓ ก็เป็นยุคที่ตกต่ำของสุนทรภู่ จึงมีบทนิราศที่ค่อนข้างเศร้าในยุครัชกาลที่ ๓ ของสุนทรภู่
จากฟากฟ้า สุลาลัย สู่แดนดิน
|