ppsan
|
|
« on: 31 August 2024, 21:56:28 » |
|
"ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย" ของ สปัน เธียรประสิทธิ์ [11]
Vuttikorn Phavichitr ผู้ดูแล · 26 มีนาคม 2017 ·
ย้อนเรื่องราวชีวิตจริงที่ยิ่งกว่านิยาย สปัน เธียรประสิทธิ์ ตอนที่ ๑๑
..
..
ทุกครั้งที่แม่เขามาที่บ้าน แม่เขาจะพูดซ้ำซากเกี่ยวกับเรื่องที่จะให้เขามีเมียอีกคน จนฉันประสาทกิน สติแตกเพราะถูกบีบคั้น
แล้วอยู่ดีๆ ฉันก็จำตัวเองไม่ได้ เหมือนมีบุคคลอีกคนหนึ่งสิงในตัวฉัน เป็นผู้ชายชื่อ เข็ม บางครั้งฉันจะอาละวาดดุดัน ทำเสียงเป็นผู้ชายและปากจัดก้าวร้าว ไม่กลัวเกรงแม้กระทั่งพระ เขาพาฉันไปหาพระ เพราะฉันมีอาการเหมือนผีเข้า ฉันลุกขึ้นจะถีบพระ แต่แปลกมากว่า ฉันรู้ตัวทุกอย่างว่าทำอะไรอยู่แต่ยั้งตัวเองไม่ได้ มันเหมือนมีใครอยู่ในตัวฉันบังคับให้ฉันทำ พระทำพิธีไล่ผีออกจากตัวฉัน ฉันจะกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ดิ้นจนเป็นลมหมดสติ เมื่อลุกขึ้นมาก็กลายเป็นคนเดิม แต่อีกสักพักก็ตัวสั่นเจ็บปวดทั่วตัว เหมือนถูกจับบิดเป็นเกลียว แล้วก็หมดสติ พอลุกได้ ไม่รู้เรี่ยวแรงมาจากไหน ใครจะเข้ามาจับก็ถูกถีบกระเด็นแล้วก็อาละวาด กลับไปกลับมา ซึ่งเป็นความทรมานมาก
ญาติๆสรุปกันว่ามีวิญญาณเข้าสิง ผู้ใหญ่เขาต้องทำพิธีจับฉันตราสังข์ ให้พระสวดแบบส่งวิญญาณคนตายเป็นเคล็ด
ฉันจำตัวเองไม่ได้อยู่ราว ๑-๒ เดือน ลูกทั้งสองคนไม่กล้าเข้าใกล้ ครั้งหนึ่งสองคนมาแอบดูแม่ที่ข้างประตู ได้ยินแม่พูดคนเดียวกับผีเข็มอย่าเข้ามาใกล้ตัวแม่อีก แม่ทรมานเจ็บปวดมาก เสียงหนิงพูดว่า
" รำคาญจริงไอ้เข็มนี่ เมื่อไหร่มันจะไปเสียที" เสียงน้องตอบว่า " พี่หนิงพูดอย่างนี้เดี๋ยวเค้าจะได้ยินจะมาบีบคอเราหรอก ไม่กลัวหรอ "
เมื่อฉันเริ่มจำตัวเองได้ ก็กลายเป็นคนเลื่อนลอยและนั่งยิ้มทั้งวัน ไม่ค่อยจะรับรู้เรื่องอะไร อารมณ์ดีผิดปกติ เพื่อนที่เป็นหมอคนหนึ่งมาแนะนำให้ฉันไปรักษาตัวที่อเมริกา
ฉันจึงไปพักอยู่กับคนที่เอาเสื้อผ้าฉันไปขายที่นั่น ซึ่งฉันเคยไปจัดแฟชั่นโชว์ผ้าไหมไทยและเป็นที่สนใจของทีวีช่อง ๕ ที่นั่น ทาง Universal จึงเชิญฉันไปออกทีวี ฉันก็ไปดังที่นั่น
จิตแพทย์ที่เป็นเพื่อนของเพื่อนฉัน ต้อนรับฉันอย่างดี เมื่ออยู่ห่างจากสภาพแวดล้อมเดิมๆอาการของฉันก็ดีขึ้นเรื่อยๆ จิตแพทย์คนนั้น เขาได้พูดคุยกับฉันและพาฉันไปเที่ยว แต่เราไม่เคยมีอะไรกัน คบกันแบบหมอกับคนไข้เท่านั้น หลังจากออกทีวีฉันก็ได้รับเชิญให้ไปบรรยายตามโรงเรียน เพื่อให้คนรู้จัก หญิงไทย ผ้าไหมไทย และ ประเพณีไทย
อยู่อเมริกาพักใหญ่ ฉันก็กลับมา แข็งแรงสดชื่นขึ้นมาก ช่วงนั้นเริ่มมีทีวีที่บางขุนพรหม ฉันได้จัดรายการ ชื่อ " สปันโชว์ "ดังมาก นอกจากนี้ฉันยังได้รับเชิญไป ออกรายการทีวีต่างๆเรื่องการทำความสะอาด ช้อน ชาม ส้วม และ บ้าน อย่างถูกวิธีตามที่ได้เคยเรียนมาจากอังกฤษ ฉันถูกเชิญไปออกรายการแทบทุกเดือน ทุกรายการ ทุกเรื่อง แม้กระทั่งเรื่องซ่อมบ้าน ฉันชำนาญมากเพราะต้องซ่อมบ้านที่ให้เช่า ฉันพูดได้ทุกเรื่องแม้กระทั่งเรื่องโหราศาสตร์
ฉันศึกษาโหราศาสตร์ เพราะความอยากรู้อยากเห็น ว่าทำไมชีวิตฉันถึงเป็นเช่นนี้
พวกโหรมักจะทายถูกโดยเฉพาะเมื่อฉันเป็นเด็ก ทุกโหรจะบอกคำแรก ว่าเด็กคนนี้โตขึ้นจะมีชื่อเสียงดังทั่วประเทศ ทั้งๆที่ฉันตอนนั้นไม่เอาไหนเลย ทำอะไรก็มักสะเพร่า ป้ำๆเป๋อๆ ตัวเองได้ฟังแล้วยังไม่เชื่อ และช่วงที่ฉันจนสุดๆกับสามีคนแรก โหรก็มาทายว่าต่อไปฉันจะรวยมีที่ทางหลายแห่ง และจะได้เดินทางรอบโลกนับครั้งไม่ถ้วน ซึ่งทุกอย่างเป็นความจริง และเมื่อฉันหยุดทำงาน ยังมาบอกอีกว่า ฉันจะดังอีกตอนอายุ ๗๐ กว่าฉันไม่เชื่อยังตอบว่า จะเอาอะไรมาดัง แก่ป่านนั้น ในที่สุดตอนอายุ ๗๐ กว่า ฉันได้ทำพิพิธภัณฑ์ ทีวีทุกช่องมาถ่ายและสัมภาษณ์ หนังสือพิมพ์ทุกฉบับเขียนเต็มหน้า ดังอีกแล้ว
ต่อมาก็มีเหตุการณ์น่าวิตก เมื่อทราบว่าลูกอยู่ในอันตราย ช่วงนั้นมีการจับตัวคนไปเรียกค่าไถ่โดยชนกลุ่มหนึ่ง ผู้ที่ถูกจับจะเป็นพ่อแม่หรือลูกของคนรวย โจรกลุ่มนี้เป็นเครือข่ายใหญ่ ส่งตัวกันจากกรุงเทพไปเหนือหรือใต้ต่อกันเป็นช่วงๆ โดนกันไปแล้ว ๒-๓ ราย ฉันได้ทราบจากอธิบดีกรมตำรวจ ซึ่งสนิทกันในขณะนั้นว่า ตำรวจได้จับสมุนของโจรกองนี้ได้คนหนึ่ง มันได้สารภาพและให้ชื่อในโผที่จะเป็นเหยื่อรายต่อๆไป
ในรายชื่อนั้น มีชื่อลูกสาวสปันรวมอยู่ด้วย เพราะเขาเห็นว่าฉันดัง จึงนึกว่ารวยมาก รวยแต่ชื่อต่างหาก ฉันกังวลมากจนไม่มีใจจะ ทำอะไร.......ฉันจะทำอย่างไรดี
ร้อยเรียงเรื่องราวจากหนังสือ ชีวิตจริงที่ยิ่งกว่านิยาย โดย คุณสปัน เธียรประสิทธิ์ โปรดติดตามตอนต่อไป
.
.
|