User Info
Welcome,
Guest
. Please
login
or
register
.
23 December 2024, 02:33:06
1 Hour
1 Day
1 Week
1 Month
Forever
Login with username, password and session length
Search:
Advanced search
News
ท่านสมาชิกสามารถเปลี่ยนรูปแบบ (Theme) ได้อีกหลายแบบ
เชิญทดลองโดยคลิกที่ลิงค์ข้างล่าง ได้เลยครับ
http://www.smilesiam.net/index.php/topic,3170.msg4713.html
Forum Stats
26,618
Posts in
12,929
Topics by
70
Members
Latest Member:
KAN
Smile Siam มาร่วมกันคืน "สยามเมืองยิ้ม" กลับสู่บ้านเรากันนะครับ ...
|
ภาพประทับใจ
|
ผนังเก่าเล่าเรื่อง
(Moderator:
ผนังเก่าเล่าเรื่อง
) |
[6] ตำนานศึกสายเลือด ครุฑ กับ นาค (จบ)
0 Members and 1 Guest are viewing this topic.
« previous
next »
Pages:
[
1
]
Author
Topic: [6] ตำนานศึกสายเลือด ครุฑ กับ นาค (จบ) (Read 404 times)
ppsan
Administrator
สยามราษฎร์
Offline
Posts: 9,454
[6] ตำนานศึกสายเลือด ครุฑ กับ นาค (จบ)
«
on:
26 January 2024, 17:51:47 »
[6] ตำนานศึกสายเลือด ครุฑ กับ นาค (จบ)
ตำนานศึกสายเลือด ครุฑ กับ นาค [6]
(6.1) พญาครุฑ คืนอิสรภาพมารดา
พญาครุฑปัญญาหลักแหลมยิ่งนัก คิดแผนกลยุทธที่เรียกกันว่า "win-win situation".....(ชนะทั้งคู่) ให้กับพระอินทร์
ทั้งคู่จึงตกลงตามแผนกันว่า ให้พญาครุฑทำทีเอาน้ำอมฤตไปให้แก่นางกัทรุและเหล่าพญานาคก่อน เพื่อไม่ให้ผิดต่อสัญญาและช่วยแม่เป็นอิสระ แล้วจากนั้นจะออกอุบายให้พระอินทร์มาเอาน้ำอมฤตคืนไป เพื่อไม่ให้เหล่าชาวโลกและเทวดาดูแคลนว่าปกป้องน้ำอมฤตเอาไว้ไม่ได้ เมื่อตกลงกันได้ แผนก็เดินต่อ..การเดินทางกลับมาของพญาครุฑก็มาถึงแล้ว
ภาพแรกที่เห็นคือ นางวินตากำลังรับใช้นางกัทรุและเหล่าพญานาคนับพับ เยี่ยงคนไร้สกุลรุนชาติ ยิ่งทวีความโกรธแค้นในใจของพญาครุฑเหลือคณานับ แต่การณ์ยังไม่สำเร็จ ต้องสู้ข่มใจ และสงบอารมณ์ลง
เมื่อนางกัทรุ และเหล่าพญานาค ได้เห็นพญาครุฑนำน้ำอมฤตกลับมาก็ดีใจเป็นอันมาก เพราะจะได้เป็น"อมตะ" แล้ว
พญาครุฑ เข้าใจอารมณ์เวลาเด็กอยากได้ของ จะให้ทำอะไรก็ว่าง่ายไปหมด จึงได้ออกอุบายพร้อมเอ่ยขึ้นว่า
"ข้านำน้ำอมฤตมาให้แล้ว จากนี้ไปแม่ข้าต้องเป็นอิสระแล้ว"
"และพระอินทร์ยังกำชับกับข้ามาด้วยว่า ก่อนจะดื่มน้ำอมฤตจากคนโทนี้ ผู้ที่จะดื่มต้องชำระร่างกายให้สะอาดเสียก่อน มิเช่นนั้น น้ำอมฤตจะเสื่อม ความเป็นอมตะจะไม่เกิด"
โดยไม่ได้เอะใจเลยว่าเป็นกลลวง เมื่อนางกัทรุและเหล่าพญานาคได้ยิน ก็ปลดปล่อยนางวินตาให้เป็นอิสระ แล้วนางกับลูกๆพญานาคทั้ง 1,000 ตน ก็รีบไปลงสระบัว เพื่อชำระร่างกาย
โป๊ะเช๊ะ!!! ตรงตามแผนทุกประการ!
..
พระอินทร์
.
win-win ชนะทั้งคู่
.
Logged
ppsan
Administrator
สยามราษฎร์
Offline
Posts: 9,454
Re: [6] ตำนานศึกสายเลือด ครุฑ กับ นาค (จบ)
«
Reply #1 on:
26 January 2024, 17:52:41 »
ตำนานศึกสายเลือด ครุฑ กับ นาค [6]
(6.2) น้ำอมฤต บนใบหญ้าคา
ขณะที่เหล่าพญานาคต่างแย่งชิงกันลงสระ เพื่อที่จะได้รีบขึ้นมา "รับ"ความเป็นอมตะจากน้ำอมฤตเพียงอึกเดียวเท่านั้น เป็นจังหวะที่ พญาครุฑ รีบวางคนโทใส่น้ำอมฤตไว้ แล้วรีบนำตัวนางวินตาไปยังที่ปลอดภัย
เป็นเวลาเดียวกันกับที่ พระอินทร์ บินมาเอาคนโทน้ำอมกฤต หนีกลับสวรรค์ไปอย่างเร่งด่วน เหตุการณ์เกิดขึ้นเพียงเสี้ยววินาที...!!!
น้ำอมฤตบางส่วน จึงกระฉอกหยดเรี่ยราดลงบนพื้นหญ้าคาเป็นทาง แล้วซึมลงในดินอย่างรวดเร็วในขณะพระอินทร์รีบฉวยคนโทไป
เหล่าพญานาคและนางกัทรุ รู้สึกตนว่าเสียรู้พญาครุฑเสียแล้ว แต่ก็ไม่ทันการณ์ละ ความแค้นรวมปนกับความเสียดายในน้ำอมฤตที่อยู่เพียงปลายจมูก กลับหลุดลอยไปต่อหน้าต่อตา ช่างน่าเสียใจ และเสียดายยิ่งนัก แต่หยดน้ำอมฤตที่หยดลงบนใบหญ้าคายังพอเหลืออยู่ มันจะพอทำให้ตนมีความเป็นอมตะบ้างไหม นั่นคือคำถามในใจ?
ไม่ลองก็ไม่รู้....เสียดายก็เสียดาย!!!
เหล่าพญานาค เห็นน้ำอมฤตที่ค้างบางส่วนอยู่บนใบหญ้าคา จึงรีบเลื้อยมาเอาลิ้นเลียไปบนหญ้า ทันทีที่เลียไป ลิ้นจึงถูกใบหญ้าคาอันคมกริบ บาดแยกออกเป็น 2 แฉกทันที เจ็บปวดทรมานแสนสาหัส ทุรนทุราย แต่ก็ยังอยากจะเลียต่อไป เพราะความละโมภเข้าครอบงำ
หญ้าคา...จึงถือว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์ เพราะเชื่อว่ามีน้ำอมฤตหลงเหลืออยู่ และใช้รองเหยือกน้ำในพิธีต่างๆ
ลิ้นของพญานาคเป็น 2 แฉก เพราะถูกคมของหญ้าคาบาด ซึ่งต่อมาเป็นต้นตระกูลของงู ที่มีลิ้น 2 แฉก !!
..
.
Logged
ppsan
Administrator
สยามราษฎร์
Offline
Posts: 9,454
Re: [6] ตำนานศึกสายเลือด ครุฑ กับ นาค (จบ)
«
Reply #2 on:
26 January 2024, 17:53:31 »
หยดน้ำค้างบนใบหญ้า
.
Logged
ppsan
Administrator
สยามราษฎร์
Offline
Posts: 9,454
Re: [6] ตำนานศึกสายเลือด ครุฑ กับ นาค (จบ)
«
Reply #3 on:
26 January 2024, 17:54:18 »
ตำนานศึกสายเลือด ครุฑ กับ นาค [6] จบ.
(6.3) ศึกสายเลือด แค้นที่ต้องชำระ
ฝ่ายพญาครุฑ เมื่อนำตัวนางวินตาผู้เป็นแม่ไปไว้ที่ปลอดภัยแล้ว ความโกรธแค้นจึงประทุขึ้นอีกครา เร่งพลังถึงขีดสุด แปลงร่างใหญ่โต
เพียงลัดนิ้วมือเดียวเท่านั้น พญาครุฑก็บินกลับมาถึงยังตำแหน่งที่พญานาค รวมตัวกันอยู่ที่พื้นทุ่งหญ้าคา เมื่อพันธนาการในพันธสัญญา กับเหล่าพญานาค และนางกัทรุ สิ้นสุดลงแล้ว เยื่อใยใดๆ ก็ไม่ควรมี ไม่ต้องพูดพล่ามทำเพลงแล้ว...ลุย!!!
พญาครุฑ พุ่งเข้าใส่ฝูงพญานาค ราวกับราชสีห์พุ่งเข้าหาฝูงลูกหมูป่า รวดเร็วราวกับลูกธนูที่ถูกน้าวสุดแรง และปล่อยไปอย่างสุดกำลังคัน
การเข้าโจมตีเป็นไปอย่างบ้าคลั่งและโหดเหี้ยม ให้สาสมกับความเคียดแค้นที่สั่งสมมานานของผู้เป็นบุตรที่เทิดทูนมารดา เสียงร้องระงมของเหล่าพญานาคหนีตาย ปะปนไปกับเสียงกรีดร้องของนางกัทรุ ผู้เป็นแม่ เป็นภาพที่เศร้าสลดยิ่งนัก
"ปากจิก ตีนฉีก"..เหล่าพญานาคเลือดสาดกระจาย หัวหลุดกระเด็นไปคนละทิศละทาง บ้างก็ร่างขาดเหลือครึ่งท่อน ส่วนที่เหลือครึ่งท่อน ดิ้นกระแด่ว ราวกับปลาดุกถูกทุบหัว ล้มตายกันเป็นเบือ แม้พญานาคจะพยายามสู้เพียงใด ก็สุดกำลังที่จะต้านทานได้ ด้วยฤทธานุภาพของพญาครุฑ นั้นมีมากล้นเกินบรรยาย กอรปกับร่างกายที่เป็นอมตะ แข็งแกร่งปานประดุจเหล็กกล้า มีหรือ พญานาคจะไม่แหลกลาญ
ทุกครั้งที่พญาครุฑ ตวัดมือ ทุกครั้งที่สะบัดปีก แสงสุริยฉายออกจากกายราวกับคมมีด-วงพระจันทร์ นั่นหมายถึงหนึ่งศพสังหาร...!!!
พญานาคต่างหนีรนราน หลบหนีการตายอย่างไม่คิดชีวิต เพราะสู้ฤทธิ์ของพญาครุฑไม่ไหว ภาพที่เห็นอยู่บนทุ่งสังหาร คือซากศพของบรรดาพญานาค และกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่ว เหล่าพญานาคที่เหลือรอด หนีตายลงสู่ใต้ก้นสุดของพื้นบาดาล ไม่กล้าโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำอีกเพราะความหวาดกลัว เก็บบาดแผลและความอัปยศอดสู พร้อมกับความแค้นสุดใจลึกเอาไว้
สร้างความอาฆาตพยาบาทของ 2 เผ่าพันธุ์ ไปชั่วกัปชั่วกัลป์ และทุกครั้งที่พญาครุฑพบเห็นพญานาค ก็จะเข้าจิกกินให้สาสมกับความแค้น
ส่วนพญานาคแม้จะสู้ไม่ได้ แต่ก็ต้องสู้ เพราะต้องเอาชีวิตรอดและรักษาเผ่าพันธุ์เอาไว้ แม้ความแค้นของ เวนไตย จะได้รับการชำระลงในครั้งนี้ แต่หารู้ไม่ว่า กลับกลายเป็นการสร้างตำนานปฐมบทใหม่ของความแค้น 2 เผ่าพันธุ์ขึ้น จึงเป็นที่มาของตำนานความบาดหมางของ 2 ชาติพันธุ์ 2 ตระกูล สืบมาตราบนานเท่านาน .. กลายเป็น "ศึกสายเลือด" แม้ต้นตอจะมาจากบิดาคนเดียวกันก็ตาม.
จบ........
..
.
Logged
Pages:
[
1
]
« previous
next »
SMF 2.0.4
|
SMF © 2013
,
Simple Machines
| Theme by nesianstyles | Buttons by Andrea
Page created in 0.054 seconds with 21 queries.
Loading...