[3] ตำนานศึกสายเลือด ครุฑ กับ นาค

1 Hour 1 Day 1 Week 1 Month Forever
Login with username, password and session length

[3] ตำนานศึกสายเลือด ครุฑ กับ นาค

ตำนานศึกสายเลือด ครุฑ กับ นาค [3]

(3.1) ครุฑ กับ เต่ายักษ์ ช้างยักษ์ ฤๅษีแคระ และที่มาของคำว่า "พญาครุฑ"

เวนไตย เมื่อได้รับข้อเสนอให้ไปชิงเอาน้ำอมฤตที่อยู่กับพระอินทร์ เพื่อแลกกับอิสรภาพของแม่วินตา พอได้ยินเงื่อนไขของนางกัทรุ เวนไตยก็ตกลงทันทีโดยไม่ลังเลเพราะความกตัญญู
แต่ก่อนเดินทาง สิ่งที่ลูกกตัญญูต้องทำคือ การไปขอพรจากมารดา นางวินตาพอทราบเรื่องก็ตกใจเป็นอันมาก ถึงแม้จะรู้ดีว่าบุตรของตนเก่งเพียงใด แต่การบุกสวรรค์นั้นมันเป็นไปไม่ได้ แม้จะห้าม หรือคัดค้านเพียงไรก็ตาม ก็สุดจะทัดทานแล้ว ...เวนไตย ยืนยันว่าอย่างไรก็จะไป

เมื่อเป็นเช่นนั้น นางวินตาก็ได้แต่อำนวยพรให้กับเวนไตย พร้อมกำชับอย่างหนักแน่นว่า ระหว่างทางจง"อย่า"ทำร้ายฤๅษี หรือ พราหมณ์เด็ดขาด เพราะจะเป็นบาปติดตัว และหากหิว จะหาอะไรกิน ก็ให้กินสัตว์หรือคนป่าเถื่อน(นิษาท)เท่านั้น เวนไตยก็รับคำพร้อมจากไปในทันที ..

ระหว่างเดินทาง ผ่านป่าเขา ได้พบเจอกับฤๅษี หรือพราหมณ์ ก็ไม่ทำอันตรายใดๆ ตามคำสั่งของแม่ ครั้นเมื่อหิวก็จับ คนป่าเถื่อน สัตว์ต่างๆกิน แต่ก็ยังไม่อิ่ม เพราะร่างกายที่ใหญ่โตคับฟ้า จึงพยายามหาอย่างอื่นที่มีขนาดใหญ่ๆกินจะได้อิ่ม

เวนไตยบินไปจนพบกับ ช้างยักษ์ และ เต่ายักษ์ คู่หนึ่งกำลังต่อสู้กันอยู่ ทั้งคู่แม้ว่าจะมีขนาดใหญ่โต โดยเต่ายาว 8 โยชน์ ส่วนช้างนั้นยาวถึง 16 โยชน์ แต่เมื่อเทียบกับเวนไตย ก็มีขนาดเล็กไปในบัดดล

เดิมทีเต่ายักษ์ และช้างยักษ์ เป็นอสูรพี่น้อง นามว่า "วิภาวสุ"(เต่า) และ "สุประติกะ"(ช้าง) แต่ความโลภในสมบัติไม่เคยปราณีใคร แม้กระทั่งพี่น้อง ทั้งคู่เกิดต่อสู้แย่งชิงสมบัติกัน ต่างฝ่ายต่างต้องคำสาปของกันและกัน จนกลายเป็นช้างยักษ์และเต่ายักษ์ แม้กระนั้นก็ยังไม่วายจะรบกันอยู่

เวนไตย คิดว่า ถ้าได้กินเจ้า 2 ตัวนี้ ก็คงอิ่มพอที่จะมีกำลังไปรบกับเทวดาบนสวรรค์เป็นแน่แท้ จึงโฉบไปเอาปากอันเป็นจงอยแหลม และกรงเล็บใหญ่โต เอาทั้งเต่าและช้างไปเพื่อหวังจะกิน แต่พอบินไปเกาะที่กิ่งของต้นไทรใหญ่ขนาดร้อยโยชน์ กิ่งไทรทานน้ำหนักไม่ไหว เกิดหักร่วงลงมา ทั้งเวนไตย ช้างยักษ์ และเต่ายักษ์ร่วงลงสู่พื้นดิน เสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วทั้งแผ่นดิน เหล่าสรรพสัตว์น้อยใหญ่ ต่างแตกกระเจิง "สองอสูร" กลายร่าง สบโอกาสต่างวิ่งหนีไปได้

เวนไตยฟื้นจากความงวยงง กำลังจะออกตามแต่เหลือบไปเห็น อะไรบางอย่าง ที่อยู่ใต้กิ่งไทรที่หักลงมา เอ๊ะนั่น!..กลุ่มคนตัวจิ๋ว ร่วงหล่นลงมาพร้อมกับกิ่งไม้ด้วย "ฤๅษีแคระ" หรือที่เรียกกันว่า "พาลขิยะ" ขนาดเท่านิ้วมือเท่านั้น อาศัยอยู่ที่กิ่งไทรนี้

ด้วยเวนไตย จำคำของมารดาได้ดีว่า"ห้ามทำร้ายพราหมณ์ และฤๅษี" จึงรู้สึกสำนึกผิดที่ทำให้ฤๅษีเกือบได้รับอันตราย จึงเข้ากราบขอขมาฤๅษีแคระทั้งหลาย แล้วใช้เท้าจับเอากิ่งไทรที่หักซึ่งมีกลุ่มฤๅษีแคระอยู่บนกิ่ง บินไปที่เขาเหมกูฎ เพื่อให้เหล่าฤๅษีแคระปลอดภัยจากอันตราย และมีที่อยู่ใหม่

ระหว่างเดินทางไปนั้น เวนไตยได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฤๅษีแคระฟัง เหล่าฤๅษีต่างพากันสรรเสริญถึงความกตัญญูของเวนไตย จึงขนานนามให้ว่า "พญาครุฑ" ซึ่งมีความหมายว่า "ผู้รับภาระใหญ่"

และเหล่าฤๅษีแคระต่างช่วยกันร่ายมนต์เสริมให้พญาครุฑ มีพละกำลังมหาศาลมากขึ้นโดยไม่ต้องกินอาหาร และ ทำการสิ่งใดก็จะสำเร็จ มีสมองที่ชาญฉลาด
หลังจากกราบลาฤๅษี "พญาครุฑ" ก็เร่งเดินทางไปสวรรค์ ภารกิจใหญ่รออยู่...

.....

พญาครุฑเวนไตย


.

เต่ายักษ์ และช้างยักษ์ เป็นอสูรพี่น้อง นามว่า "วิภาวสุ"(เต่า) และ "สุประติกะ"(ช้าง)


.

เวนไตย บินโฉบเอาทั้งเต่าและช้างไปเพื่อหวังจะกิน แต่พอบินไปเกาะที่กิ่งของต้นไทรใหญ่ ทานน้ำหนักไม่ไหว เกิดหักร่วงลงมา


.

ด้วยความหิว เวนไตย พบเต่ายักษ์ และช้างยักษ์ หวังจะกินให้อิ่ม จึงโฉบเอาไป เกาะกิ่งไทรใหญ่ แต่ทานน้ำหนักไม่ไหว กิ่งไม้หัก จึงพบกับ"ฤๅษีแคระ" หรือที่เรียกกันว่า "พาลขิยะ" อาศัยอยู่ที่กิ่งไทร จึงเข้าช่วยเหลือ


.

ฤๅษีแคระ "พาลขิยะ"


.

ตำนานศึกสายเลือด ครุฑ กับ นาค [3]

(3.2) พญาครุฑบุกสวรรค์ ชิงน้ำอมฤต

เพียงชั่วลัดนิ้วมือเดียว ก็เดินทางถึงสวรรค์ "พญาครุฑ" ไม่รอช้า บุกไปยังตำหนักพระอินทร์เพื่อที่จะชิงเอาน้ำอมฤตกลับไป แต่เหมือนจะเป็นโชคดีหรืออย่างไรไม่ทราบ เพราะกาลในครั้งนี้พระอินทร์ไม่อยู่ ช่างสบโอกาสยิ่งนัก อยู่เพียงแต่เหล่าเทวดาเฝ้าประตูหอ"น้ำอมฤต"

การต่อสู้จึงเริ่มเปิดฉากขึ้น การเอาชนะเหล่าเทวดาทั้งหลายที่เฝ้าประตูหอเก็บน้ำอมฤตนั้น ไม่ใช่เรื่องยากเย็นนัก เหล่าเทวดาน้อยใหญ่ดาหน้ากันเข้ามาเพื่อขัดขวาง แต่ไม่สามารภสู้ได้ เพียงพญาครุฑโบกสยายปีกพร้อมร่ายเวทย์ ไม่กี่กระบวนท่า เหล่าบรรดาเทวดาน้อยใหญ่ก็พ่ายสิ้น ไม่ระคายแม้แต่เพียงปลายเส้นขน

เหล่าทวยเทพเมื่อไม่เห็นทางที่จะต้านฤทธิ์ได้ จึงจำต้องเปิดทางให้ครุฑเข้าไปเอาน้ำอมฤต

ก่อนถึงที่เก็บน้ำอมฤต มีกองเพลิงร้อนขนาดที่เผาดวงอาทิตย์ให้เป็นจุลได้ ครุฑจึงแปลงกายให้มีปากเก้าสิบเก้าสิบปาก หรือ 8100 ปาก แล้วจึงบินไปอมน้ำจากแม่น้ำ 8100 สาย มาดับกองเพลิงนั้น กองเพลิงก็มอดไป

ต่อเมื่อเข้าไปด้านใน มีจักรที่คมมาก รอตัดร่างผู้ที่จะเข้าไปลักน้ำอมฤต ครุฑเห็นดังนั้นจึงแปลงกายให้เล็กเท่าธุลี บินลอดผ่านดุมจักรนั้นไปได้

ด้านในสุด ยังมีนาคสองตนที่ดวงตาไม่กระพริบ มีพิษพ่นออกมาจากปากได้ หากนาคมองเห็นผู้ใดเข้ามาลักน้ำอมฤต ย่อมพ่นพิษร้ายออกสังหารผู้นั้น ครุฑเห็นเช่นนี้ จึงกระพือปีกให้เกิดฝุ่นตลบขึ้นในอากาศ ทำให้นาคมองไม่เห็น แล้วจิกนาคทั้งสองออกเป็นชิ้นๆ

เหล่าเทวดารีบไปแจ้งแก่พระนารายณ์ให้มาช่วย เพราะพระอินทร์ไม่อยู่ที่ตำหนักน้ำอมฤต และมีผู้มีอำนาจจะมาชิงน้ำอมฤตไป วิชาสูงส่งยิ่งนัก พระนารายณ์ได้ยินเสียงสวดบูชาเพื่อขอความช่วยเหลือ ก็ตื่นขึ้นจากการจำศีล ในตาแดงฉานราวกับจะเผาไหม้เหล่าเทวดาไปเป็นจุล เพราะการจำศีลถูกขัดขวาง

ครั้นพอทราบเรื่อง ก็รีบออกไปพร้อมโทสะ ด้วยไฟโกรธา จึงรีบมาเพื่อกำจัดปัญหาทันที ..

..

พญาครุฑบุกสวรรค์ ชิงน้ำอมฤต


.





.

ตอนต่อไป...พญาครุฑเจอกับพระนารายณ์ สู้รบกันดุเดือด
แต่อย่าเพิ่งคาดเดาล่วงหน้าว่า แพ้แหงๆ ?!? เพราะเคยเห็นภาพ นารายณ์ขี่ครุฑ???



.

พญาครุฑบุกสวรรค์...ชิงน้ำอมฤต

















.