Smile Siam มาร่วมกันคืน "สยามเมืองยิ้ม" กลับสู่บ้านเรากันนะครับ ...
User Info
Welcome, Guest. Please login or register.
23 December 2024, 07:19:25

Login with username, password and session length
Search:     Advanced search
News
ท่านสมาชิกสามารถเปลี่ยนรูปแบบ (Theme) ได้อีกหลายแบบ
เชิญทดลองโดยคลิกที่ลิงค์ข้างล่าง ได้เลยครับ

http://www.smilesiam.net/index.php/topic,3170.msg4713.html
Forum Stats
26,618 Posts in 12,929 Topics by 70 Members
Latest Member: KAN
Home Help Search Calendar Login Register
Smile Siam มาร่วมกันคืน "สยามเมืองยิ้ม" กลับสู่บ้านเรากันนะครับ ...  |  ภาพประทับใจ  |  ผนังเก่าเล่าเรื่อง (Moderator: ผนังเก่าเล่าเรื่อง)  |  [37.2] เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับลมเพลมพัด ตอน ศึกไมยราพ โดย กลม บางบาน (ตอนที่1
0 Members and 1 Guest are viewing this topic. « previous next »
Pages: [1] Go Down Print
Author Topic: [37.2] เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับลมเพลมพัด ตอน ศึกไมยราพ โดย กลม บางบาน (ตอนที่1  (Read 547 times)
ppsan
Administrator
สยามราษฎร์
*****
Offline Offline

Posts: 9,454


View Profile
« on: 13 May 2023, 21:41:41 »

[37.2] เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับลมเพลมพัด ตอน ศึกไมยราพ โดย กลม บางบาน (ตอนที่11-16)


13 พฤษภาคม 2022  ·

เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ตอน ศึกไมยราพ (11)

-หนุมานตะลุยยุงยักษ์

ด่านต่อไป ที่หนุมานจะต้องฝ่าเข้าไปช่วยพระรามคือ ด่านยุงยักษ์...

ที่ด่านนี้ ไมยราพได้ตัดต่อพันธุกรรมยุง GMO ขึ้นมาใหม่ โดยเอาไปผสมกับไก่งวง เลยได้ยุงไซส์ไก่งวง แถมเพิ่มความดุร้ายด้วยการเอายีนของปลาปิรันย่า ผสมลงไปด้วย

ยุงฝูงนี้เลยบรมน่ากลัว เพราะตัวใหญ่โตเท่าแม่ไก่งวง หากินเป็นฝูงและดุร้ายเหมือนปลาปิรันย่า
พวกยักษ์ในเมืองบาดาล ถ้าเดินหลงมาแทบนี้หล่ะ ไม่ต้องหวังจะหลุดรอดชีวิตออกไปได้เลย
ยุงพวกนี้ถ้าเจอกับหนุมานตัวต่อตัว มีเรอะจะทำอะไรหนุมานชาญสมรได้ แต่งานนี้มาเป็นฝูง และฝูงนึงมีเป็นหมื่นๆตัว

ในสมัยรามเกียรติ์...ไบกอน เชลท็อกซ์ ก็ไม่มี...หนุมานจึงต้องยืนคิดอยู่ชั่วครู่ ว่าจะลุยฝ่าเข้าไปยังไงดี
แต่คิดยังไงก็คิดไม่ออก งานนี้มีอยู่ทางเดียว ลุยกันไปตรงๆนี่แหละ ว่าแล้วหนุมานก็ทะยานเข้าไปในฝูงยุงยักษ์

ฝูงยุงนับหมื่นก็บินเข้ามาโจมตีหนุมาน...หนุมานใช้สองมือสองเท้าจัดการยุงตัวแล้วตัวเล่า จากหลักสิบ กลายเป็นหลักร้อย กลายเป็นหลักพัน แต่แม้หนุมานจะเก่งกล้าขนาดไหน ตอนนี้หนุมานฝ่าด่านมาแล้วสามด่าน เจอยุงเข้าไปอีกเป็นพันๆตัว เรี่ยวแรงที่เคยมี ก็แทบจะหมดเกลี้ยง...

ตอนนี้ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล สะบักสะบอม เหนื่อยล้าเต็มที่ แต่เพื่อเจ้านายที่ตัวเองจงรักภักดี ยังไงๆงานนี้ต้องกัดฟันลุยกันต่อไป

สู้ว้อยยยยยยย.....ว่าแล้วหนุมานก็เปล่งพลังซุปเปอร์ไซย่าขึ้นมาอีกครั้ง ระเบิดพลังทีเดียว ยุงยักษ์ตายเป็นเบือ

ตอนนี้เหลือยุงอยู่ตรงหน้าไม่กี่ร้อยตัว...หนุมานเพ่งดู เห็นไอ้ตัวราชินียุง ตัวใหญ่สุดอยู่ด้านหลัง ถ้ากำจัดราชินียุงได้ ก็เท่ากับกำจัดยุงยักษ์ GMO ฝูงนี้ได้โดยเด็ดขาด...ว่าแล้วหนุมานก็เร่งพลังขึ้นมาอีก พุ่งทะยานเข้าไปหาราชินียุง บรรดายุงองครักษ์ก็บินเข้ามาขวางหนุมาน แต่มีเรอะที่จะมาขวางพญาวานรได้ หนุมานฟาดฟันยุงเหล่านั้นร่วงหล่นบนพื้น หักคอ หักปีก หักขา จนยุงองครักษ์ตายเกลี้ยง จากนั้นก็เหวี่ยงพระขรรค์ในมือ พุ่งเข้าใส่ยุงราชินีอย่างแม่นยำ ตายคาที่

ฝูงยุงยักษ์นับหมื่น ก็ถูกหนุมานปราบจนไม่เหลือหลอ...
หนุมานทรุดเข่าลงกับพื้น เรี่ยวแรงแทบจะมลายหายสูญไปจนสิ้น...

.


หนุมานตะลุยยุงยักษ์
หนุมานฝ่าด่านยุงยักษ์ตัวโตเท่าแม่ไก่ เพื่อช่วยพระรามที่เมืองบาดาล หนึ่งในภาพยอดฮิตที่ผู้คนกล่าวขานถึงอย่างมาก


.

หนุมานตะลุยยุงยักษ์


.

หนุมานตะลุยยุงยักษ์


.





« Last Edit: 11 May 2024, 17:17:19 by ppsan » Logged
ppsan
Administrator
สยามราษฎร์
*****
Offline Offline

Posts: 9,454


View Profile
« Reply #1 on: 14 May 2023, 08:56:30 »


14 พฤษภาคม 2022  ·

เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ตอน ศึกไมยราพ (12)

-หนุมานพบมัจฉานุ

หนุมานผ่านมาหลายด่าน ร่างกายชักเหนื่อยล้า เดินโซซัดโซเซมาจนถึงสระบัวแห่งนึง สระบัวนี้กว้างใหญ่มาก หนุมานเกาหัวแกรกๆ เอาไงต่อดีเนี่ย จะไปทางไหนต่อดี?

สักพัก มีเสียงตะโกนก้องมาจากสระบัว...

...เหวย เหวย เหวย ไอ้ลิงเผือก มาทำอะไรที่สระบัว รู้มั๊ยแถวนี้ใครคุม? แถวนี้เค้าไม่ได้อนุญาตให้มาเดินเล่นนะเฟร้ย! มาทางไหนจงรีบกลับไปทางนั้น เดี๋ยวจะหาว่าข้าไม่เตือน!!...

หนุมานได้ฟัง ก็ตะโกนกลับไปว่า...กรูกำลังจะเข้าไปเหยียบเมืองบาดาลให้จมมิด นี่ก็หักด่านมาไม่รู้กี่ด่านแล้ว ถ้าเจ้าแน่จริง ก็โผล่หัวออกมา พ่อจะกระทืบให้จมเมืองบาดาลเลย...

ยังมิทันขาดคำ มีลิงน้อยหน้าตาคล้ายคลึงกับหนุมานเดี๊ยะ ต่างกันตรงที่มีหางเป็นปลา โผล่พรวดขึ้นมาจากสระ ลอยขึ้นในอากาศ พร้อมชี้หน้าหนุมาน...

...ชิชะ! ไอ้ลิงเผือก (ว่าเค้า แล้วทำยังกะตัวเองไม่เผือก?!?) ทำมาเป็นปากดี...ไอ้ด่านที่ผ่านมาหนะ มันกระจอก...ของจริง ลอยอยู่ตรงหน้าเอ็งแล้ว ปากดีนัก เดี๋ยวข้าจะสั่งสอนให้รู้จักฤทธิ์ของข้าสักหน่อย...

ว่าแล้ว ลิงหางปลา ก็รีบโจนทะยาน พุ่งเข้าใส่หนุมานเป็นลูกกระสุน

หนุมานที่เหนื่อยอ่อนยังไม่ทันจะได้ตั้งตัว ต้องปัดป้องกันเป็นพัลวัน พร้อมตะโกนไปว่า...

...ไอ้ลิงน้อย ดูจากอายุแล้ว เจ้ายังอ่อนกว่าข้าหลายปี อย่ามาสู้กันให้เสียเวลาเลย เดี๋ยวจะหาว่าเป็นผู้ใหญ่รังแกเด็กเปล่าๆ...

ลิงน้อยได้ยินอย่างนั้น ก็ยิ่งเดือด...หนอยยย มาหาว่าผู้ใหญ่รังแกเด็ก เดี๋ยวเด็กอย่างข้าจะเหยียบผู้ใหญ่อย่างเอ็งให้จมธรณีเลย...

ลิงน้อยพุ่งเข้ามาหาหนุมานใหม่ ประเคนหมัด เท้า สารพัด ใส่หนุมาน...

หนุมานเห็นว่าลิงตัวนี้ไม่ธรรมดา เพราะฤทธิ์เยอะน่าดู จะทำเป็นเหยาะแหยะคงไม่ได้ ว่าแล้วก็ระเบิดพลังซุปเปอร์ไซย่าออกมา!!! จับลิงน้อยฟาดลงกับพื้น ลิงน้อยถึงกับสลบเหมือด

หนุมานจ้องดูลิงน้อย หน้าตามันคุ้นๆ เหมือนหน้าตัวเองยังไงชอบกล...

ขณะที่กำลังเพ่งดูหน้าลิงน้อย ลิงน้อยก็ลืมตาขึ้น ฟื้นจากสลบโดยพลัน แล้วก็พุ่งกระโจนตะลุมบอนใส่หนุมานต่อ...

ลิงทั้งคู่ฟัดกันไปมาอยู่นาน หนุมานรำคาญ จึงต้องเปล่งพลังซุปเปอร์ไซย่าออกมาอีกรอบ คราวนี้ประเคนฝ่ามือสิบแปดมังกรใส่ลิงน้อยเต็มๆ จนกระเด็นไปไกลหลายสิบเมตร สลบเหมือดอีกครั้ง

หนุมานยืนนิ่ง กำหนดลมปราณ เพราะใช้พลังงานไปเยอะเหลือเกิน...แต่ยังไม่ทันจะหายเหนื่อย ไอ้ลิงน้อยก็ฟื้นจากสลบ แล้วก็พุ่งมาหาหนุมานอีกครั้ง...

...เฮ้ย!!! ไอ้ลิงนี่มันยังไงกันวะเนี่ย ทำไมทำอะไรมันไม่ได้เลย...

.


มัจฉานุ


.

ลิงน้อย-ลิงใหญ่ ต่างก็ งง!

'เฮ้ย! หน้าเจ้าทำไมเหมือนข้าจัง'


.

หนุมาน-มัจฉานุ สู้รบกัน


.





« Last Edit: 11 May 2024, 17:19:20 by ppsan » Logged
ppsan
Administrator
สยามราษฎร์
*****
Offline Offline

Posts: 9,454


View Profile
« Reply #2 on: 14 May 2023, 08:57:31 »


14 พฤษภาคม 2022  ·

เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ตอน ศึกไมยราพ (13)

-มัจฉานุรู้ว่าหนุมานคือพ่อ

ลิงทั้งสองตะลุมบอนกันอีกครั้ง คราวนี้หนุมานต้องใช้วิธีจับล็อค ไม่ให้ลิงน้อยเคลื่อนไหวได้ แล้วหนุมานก็ถามลิงน้อยว่า...

...เฮ้ย ไอ้ลิงน้อย พ่อแม่เจ้าเป็นใครกันเนี่ย ทำไมเจ้าถึงได้มีฤทธิ์เดชขนาดนี้ แล้วเก่งขนาดนี้ ทำไมต้องมาเฝ้าด่านให้ไอ้ยักษ์ไมยราพด้วย?...

ลิงน้อยบอกหนุมานว่า...ข้าชื่อมัจฉานุ พ่อข้าหน่ะเป็นสุดยอดลิงในสามโลก ชื่อหนุมานบุตรพระพาย ส่วนแม่ข้าหน่ะชื่อ สุพรรณมัจฉา เป็นนางเงือก ตอนข้ายังเด็กๆหน่ะ ไมยราพ เอาตัวข้ามาเลี้ยง รักประดุจดั่งลูกบุญธรรม ข้าเลยตอบแทนคุณโดยการมาเฝ้าเมืองบาดาลให้ท่านพ่อบุญธรรมอยู่นี่ไง ไอ้ลิงเผือก!! ...

หนุมานได้ฟังดังนั้น ก็ปลื้มปิติที่ได้พบหน้าลูกชาย ทั้งภูมิใจ ทั้งดีใจอย่างบอกไม่ถูก น้ำตาเริ่มเอ่อคลอ ขยับเข้าไปใกล้ลูกที่ไม่เคยรู้จัก แล้วจึงคลายล็อคออก กล่าวว่า...

...มัจฉานุ นี่พ่อเจ้าเอง หนุมาน ทหารเอกของพระรามซึ่งเป็นนารายณ์อวตาร
เมื่อห้าปีที่แล้วเพราะหน้าการงาน เราจึงจำใจจากสุพรรณมัจฉาแม่เจ้า ไม่รู้เลยว่านางจะมีลูกกับเรา...

มัจฉานุเพ่งมองหนุมาน เพ่งดูจุดเด่นต่างๆของหนุมานที่แม่ นางสุพรรณมัจฉา เคยบอกไว้ตอนเด็กๆว่า...พ่อเจ้าหน่ะเป็นลิงเผือกที่ไม่เหมือนใคร มีทั้งกุณฑล ขนเพชร และเขี้ยวแก้ว ซึ่งลิงที่อยู่ตรงหน้า มีครบทุกไอเท็มเลย...

แต่ที่สำคัญที่สุด ที่มัจฉานุจำคำกล่าวของแม่ได้แม่นเลยคือ...พ่อเจ้าหน่ะ หาวเป็นดาวเป็นเดือนได้ด้วยนะ...

มัจฉานุนึกถึงคำมารดาได้ จึงกล่าวกับหนุมานไปว่า...นี่เจ้าลิงเผือก อย่าล้อเล่น มาหลอกข้าให้ยากเลย ทำโอหังว่าตัวเป็นพ่อข้า ถ้าเจ้าเป็นพ่อข้าจริงๆ เจ้าต้องหาวเป็นดาวเป็นเดือนได้ ถ้าเจ้าทำได้ ข้าถึงจะเชื่อว่าเจ้าเป็นพ่อข้า...

หนุมานยิ้ม พร้อมกับพึมพำว่า...เรื่องหมูๆ ดูให้ดีหล่ะมัจฉานุ...ว่าแล้วก็หนุมานก็เหาะขึ้นฟ้า หาวเป็นดาวเป็นเดือน ลอยอยู่กลางอากาศ...

มัจฉานุตาค้าง..... สรุป นี่คือพ่อของเราจริงๆด้วย...

มัจฉานุรู้สึกผิดที่ประเคนหมัดเท้าใส่พ่อ ทุ่มพละกำลังประหัตประหารพ่อบังเกิดเกล้า มัจฉานุเลยร้องไห้ ก้มกราบขอขมาบิดาตัวเอง

หนุมานก็สุดแสนจะดีใจที่ได้เจอลูกตัวเอง เพราะหลังจากไปทำนางสุพรรณมัจฉาท้อง ตัวเองก็ไม่เคยเจอหน้าลูกและเมียอีกเลย
ทั้งคู่สวมกอดกันและนั่งคุยกันอย่างสนิทสนมอยู่ชั่วครู่ หนุมานจึงกล่าวกับลูกชายว่า...

...พ่อมีภารกิจสำคัญที่ต้องรีบไปช่วยองค์พระรามมาจากไมยราพโดยเร็ว มิฉะนั้นแล้วทัพพระรามจะต้องเพลี่ยงพล้ำทัพของทศกัณฐ์เป็นแน่...

หนุมานขอให้มัจฉานุช่วยบอกทางเข้าสู่เมืองบาดาลให้ที

มัจฉานุเกิดอาการลังเล เพราะฝั่งนึงก็เป็นพ่อบังเกิดเกล้า อีกฝั่งก็เป็นพ่อบุญธรรมที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่ยังเล็ก จะให้ทรยศบอกทางเข้าเมืองไป มันก็จะเป็นการเนรคุณข้าวแดงแกงร้อน

มัจฉานุเลยได้แต่บอกหนุมานเป็นปริศนาไปว่า...

...บิดาลงมาทางไหน ก็เดินทางต่อด้วยทางนั้น จงเร่งพินิจคิดดู ก็จะรู้ด้วยปรีชาชาญ...

หนุมานหยุดคิดอยู่ชั่วครู่...

อ๋อ...ตอนเข้าเมืองบาดาลด่านแรก เราหักก้านบัวแล้วลอดเข้ามา ตอนนี้เราเจอสระบัวอีกครั้ง ก็น่าจะต้องทำแบบเดียวกันอีก

บิงโก!!! ..ว่าแล้วหนุมานก็หักก้านบัว แล้วย่อตัวให้เล็กเพื่อลอดก้านบัว...

ก่อนจะจากมัจฉานุไป หนุมานตะโกนบอกลูกชายว่า...ขอบใจมากไอ้ลูกชายแสนรัก เอาไว้พ่อเสร็จภารกิจเมื่อไหร่ จะกลับมาพบเจ้าในทันที ลาก่อน จุ๊บๆๆ ...
ว่าแล้ว หนุมานก็ลอดก้านบัว เข้าสู่เมืองบาดาลชั้นใน ที่คุมขังพระราม...

.


หนุมานรบกับมัจฉานุ


.

หนุมานหาวเป็นดาวเป็นเดือน...ให้มัจฉานุดู


.

หนุมาน หาวเป็นดาวเป็นเดือน...


.





« Last Edit: 11 May 2024, 17:21:26 by ppsan » Logged
ppsan
Administrator
สยามราษฎร์
*****
Offline Offline

Posts: 9,454


View Profile
« Reply #3 on: 14 May 2023, 08:58:52 »


14 พฤษภาคม 2022  ·

ภาพจาก โขนเรื่องรามเกียรติ์ ตอน ศึกไมยราพ

.





.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.




« Last Edit: 11 May 2024, 17:27:00 by ppsan » Logged
ppsan
Administrator
สยามราษฎร์
*****
Offline Offline

Posts: 9,454


View Profile
« Reply #4 on: 15 May 2023, 08:55:09 »


15 พฤษภาคม 2022  ·

เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ตอน ศึกไมยราพ (14)

-หนุมานพบนางพิรากวน

หนุมานเดินทางลงบาดาล ลึกถึงด่านที่สี่ เจอกำแพงสูงขวางหน้า มีป้อมปราการกั้นอย่างแน่นหนา มีประตูเมืองอันใหญ่โตที่ปิดสนิท พญาลิงโดดถีบประตูใหญ่จนพัง เหล่านายทวารผู้เฝ้าประตูวิ่งกันอลหม่าน บ้างคว้าดาบ ง้าว หอก แล้วแต่อะไรจะอยู่ใกล้มือ วิ่งกรูเข้าหมายฆ่าผู้รุกราน หนุมานมิได้เกรงกลัวแม้แต่น้อยใช้ตรีเพชรตัดคอ ฟันแขนยักษ์จนหลุด แทงขุนอสูรตายเกลื่อนบ้างกระเจิงแตกพ่ายเข้าเมืองไป

บุตรแห่งพระพายมิรอช้าฝ่าด่านต่อไปจนถึงหน้าเมือง ชาวบาดาลมิทราบว่าจะมีภัยมาถึงตัวยังพากันเดินขวักไขว่เข้าออกประตูเมืองเป็นปกติ หนุมานจึงต้องแอบซุ่มอยู่หลังพุ่มไม้ข้างกำแพง  จนแอบเห็นนางพิรากวน นางยักษ์ชราเดินตักน้ำไป ร้องไห้ไป บ่นอะไรพึมพำเหมือนคนเสียสติ จึงตั้งใจฟังว่านางพูดอะไร

...โถ ไวยวิกลูกแม่ เจ้าต้องมาตายตั้งแต่ยังเด็ก ทั้งที่เจ้ามิได้ทำผิดอะไรเลย ลูกแม่เมื่อไมยราพมันสังหารเจ้าแล้ว แม่คงต้องตายตามเจ้าแน่ๆ ชีวิตของแม่จะมีค่าอะไรเมื่อขาดลูก....

จากนั้นนางยักษ์ก็เดินตักน้ำใส่ตุ่มแบกขึ้นบ่า หนุมานแสดงตัวออกมา

...นี่ป้าท่านเป็นใคร ทำไมถึงพูดว่าจะมีการประหาร ใครจะโดนประหารหรือ...ไม่ต้องกลัวข้านะ ข้าชื่อหนุมานเป็นทหารของพระราม จะมาช่วยองค์อวตารให้พ้นจากการจองจำของไมยราพ... 

นางยักษ์ชราวางตุ่มน้ำลง...มานี่เถอะพ่อ...ป้าชื่อว่าพิรากวน เป็นพี่สาวของไมยราพ มีลูกชื่อไวยวิก ไมยราพเกิดระแวงว่าไวยวิกจะยึดบัลลังก์เมืองบาดาลแทน...จึงบังคับให้ป้าตักน้ำไปใส่กะทะเพื่อจะชำระโทษ ต้มไวยวิกกับพระรามในคราวเดียวกัน...ฮือ ฮือ ข้าไม่รู้จะทำอย่างไรดี...แล้วนางยกตุ่มขึ้นบ่าอีก หนุมานคว้าแขนพระพี่นางแห่งบาดาล

...นี่ป้า อย่าห่วงเลย ข้าสามารถช่วยไวยวิกลูกป้าได้ แต่ป้าต้องพาข้าเข้าไปในเมืองบาดาลให้ได้เสียก่อน... 

นางพิรากวนยิ้มออกทั้งน้ำตา...จริงเหรอพ่อ โถ ลูกแม่จะได้รอดตายแล้ว...แต่ประตูเมืองบาดาลมีนายทวารรักษาอย่างแน่นหนา เจ้าไม่มีทางรอดสายตาพวกมันได้หรอก... 

หนุมานยินดียิ่งนักที่นางพิรากวนจะช่วยตน...ไม่ต้องห่วงหรอกป้า ข้ามีวิธี...

...โอมนารายณ์...หนุมานกลายร่างเป็นใยบัวชิ้นเล็ก ติดสไบนางพิรากวนโดยไม่มีใครสังเกตเห็น นางพิรากวนยักษีแบกตุ่มน้ำเข้าประตูนครบาดาลอย่างปกติ นายทวารทั้งสี่ผู้ประจำตาชั่ง หน้าประตูเมือง ร้องเรียกให้หยุด

...ข้าขอถวายพระพรแด่พระพี่นาง หม่อมฉันต้องทำตามหน้าที่ เชิญพระนางขึ้นนั่งบนตาชั่งเพื่อตรวจดูว่าน้ำหนักขาออกและขาเข้าของท่านเท่ากันหรือไม่ เพื่อจะได้แน่ใจว่าท่านมิได้นำสิ่งผิดกฎบาดาลเข้ามาในเมือง... 

นางพิรากวนทำรำคาญ...นี่พ่อหนุ่ม ข้าก็แก่มากแล้ว อีกอย่างไมยราพมีบัญชาให้ออกไปตักน้ำเพื่อต้มไวยวิกลูกข้า เจ้าอย่ามาขวางให้เสียเวลาเลย หากพระองค์ถามเหตุใดจึงล่าช้า ข้าจะทูลพระองค์ว่าเป็นเพราะพวกเจ้าเป็นต้นเหตุ... 

เหล่านายประตูเริ่มหน้าถอดสี แต่ก็ยังยืนหยัด ต้องทำตามหน้าที่ มิให้ขาดตกบกพร่อง นางพิรากวนจึงจำใจขึ้นนั่งตาชั่งใหญ่หน้าประตูเมือง เพียงแค่ยันกายขึ้นนั่ง ตาชั่งประจำเมืองก็หักโครมลงมา เพราะด้วยน้ำหนักของใยบัวหนุมานแปลง

นายทวารหลวงพากันแตกตื่น เข้าจับกุมนางยักษ์ชรา...นี่พระพี่นาง ท่านลักลอบนำอะไรติดมาด้วย น้ำหนักจึงเพิ่มจนตาชั่งหัก... 

นางพิรากวนลุกขึ้นจากพื้น ปัดฝุ่นที่ติดตัว พลางแกล้งทำเป็นเจ็บบั้นเอว เถียงเจ้าพนักงานเสียงดัง

...พ่อหนุ่ม ข้าเป็นเพียงหญิงชรา จะมีเรี่ยวแรงพกพาอะไรมากมายขนาดนั้น อีกอย่างตราชั่งตราชูประจำเมืองตัวนี้ก็มีอายุหลายร้อยปีแล้ว ข้าเห็นตั้งแต่เด็กยันแก่ รู้สึกว่าไม่เคยมีใครดูแลรักษาเลย ตาชั่งเก่าอยู่นานจนผุพัง เหมืองสังขารของทุกชีวิต หรือจะให้ข้าทูลองค์ไมยราพว่าพวกเจ้าไม่ได้ดูแลตาชั่งกันเลย... 

นายทวารทั้งสี่หน้าซีดเผือด รีบประชุมว่าจะเอายังไงดี...นี่ขุนหมู่ หากนางนำอะไรเข้าเมือง พวกเราต้องหัวขาดแน่ แต่ก็ไม่ยักเห็นว่านางมีอะไรติดตัวมาเลย...

นายทวารอีกตนส่ายหัว...อีกอย่าง ท่านเป็นถึงพระพี่นาง เอ็งว่าองค์ไมยราพจะเชื่อใครหละ ระหว่างทหารไพร่อย่างพวกเราหรือพระพี่นาง ข้าว่าเราอย่าไปสนใจท่านเลย ตาชั่งคงจะเก่าเกินไปนั่นแหละ... 

จากนั้นเหล่านายประตูเมือง ก็อนุญาตให้นางพิรากวนเข้าเมืองอย่างง่ายดาย

.


หนุมานถามนางพิรากวน ว่าพระรามถูกกักขังอยู่ที่ไหน


.

นางพิรากวนช่วยหนุมานเข้าเมืองบาดาล


.

นางพิรากวนขึ้นนั่งบนตาชั้งใหญ่หน้าประตูเมือง
ตาชั่งหักโครมลงมา เพราะด้วยน้ำหนักของใยบัวหนุมานแปลง


.





« Last Edit: 11 May 2024, 17:29:24 by ppsan » Logged
ppsan
Administrator
สยามราษฎร์
*****
Offline Offline

Posts: 9,454


View Profile
« Reply #5 on: 15 May 2023, 08:56:04 »


15 พฤษภาคม 2022  ·

เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ตอน ศึกไมยราพ (15)

-พระรามถูกขังกรง

พอคล้อยหลังมาถึงที่เกยช้างหน้าพระลาน หนุมานแปลงกลับสู่ร่างเดิม

...ท่านป้าช่วยบอกข้าหน่อยว่าไมยราพขัง ไวยวิกและพระรามไว้ที่ไหน... 

นางพิรากวนถอนใจอย่างโล่งอก...ท่านหนุมาน ไวยวิกลูกข้าถูกใส่ตรวนอยู่ในเขตพระราชฐาน ส่วนพระรามนายท่านถูกขังในกรงกลางดงตาลโน่น...อย่าลืมสัญญานะ หากท่านช่วยพระรามแล้ว ต้องรีบมาช่วยลูกข้าก่อนโดนสำเร็จโทษ อย่าลืมหละ...

หนุมานพยักหน้ารับคำ มิรอช้า รีบมุ่งหน้าสู่ดงตาลเพื่อช่วยพระราม 

พระรามถูกจับไว้ในกรงกลางดงตาล พร้อมทหารยักษ์รักษาอย่างหนาแน่น ผลัดกันเข้าเวรเช้า กลางวัน เย็น ค่ำ มิได้ขาด หนุมานเห็นว่าหากฝ่าด่านทะลวงฟันเข้าไป อาจจะเกิดอันตรายต่อพระรามได้ จึงเสกเป่าให้เหล่าทหารยักษ์หลับใหล บ้างกรน บ้างละเมอ จนแน่ใจว่ายักษ์ราชมัลหลับลึกไม่ไหวติง ออกแรงแหวกกรงเหล็กเข้าไปช่วยพระราม

(เฮ้อ..เวลายักษ์ตัวใหญ่ไมยราพ จะสะกดให้มนุษย์และลิงตัวเล็กหลับใหลได้ ต้องทำพิธีหุงยา มากเรื่องมากความ ยุ่งยากไปหมด แต่เวลาลิงตัวเล็กจะสะกดยักษ์ตัวใหญ่ให้หลับ แคเสกเป่าเท่านั้น...โลกหนอโลก เป็นไปได้)

แต่ภาพที่หนุมานเห็นคือ องค์ราชาแห่งอโยธยา นอนกองกับพื้นไร้ผ้าปู ถูกขังอยู่ในกรงเหล็กดั่งนักโทษเลว เป็นที่น่าอนาจใจยิ่งนัก หนุมานไม่สามารถกลั้นน้ำตาลูกผู้ชายไว้ได้

โอ้ว่าพระองค์ทรงเดช                 มีพระคุณอุ่นเกศกระบี่ศรี
มาเสื่อมฤทธิ์เสียรู้อสุรี                 เสียทีเลี้ยงทหารชาญชัย
เมื่อรู้ข้าศึกจะลอบลัก                  แต่เท่านี้มิรักษาได้
จนกุมภัณฑ์มันพาภูวไนย             มาลำบากยากไร้ทรมาน
นิจจาเอ๋ยเคยบรรทมทิพอาสน์      มาไสยาสน์กลางกรงน่าสงสาร
ร่ำพลางทางก้มลงกราบกราน       หนุมานสะอื้นไห้ไปมา

หนุมานเสียใจที่มิอาจปกป้องพระรามได้จนต้องมาลำบาก นึกแค้นใจไมยราพยิ่งนัก  เข้าประคองอุ้มพระรามที่ยังทรงบรรทมขึ้นบ่า พาเหาะออกไปนอกเมืองบาดาล พอถึงบริเวณภูเขาคิรีวัน เห็นบริเวณใต้ต้นรังใหญ่ดูร่มรื่น วางพระรามลงให้บรรทมคอยอยู่ที่นี่ พลางอธิษฐานฝากเทวดาให้อารักขา เจ้าป่าเขาให้ดูแลนายของตน ก่อนที่จะย้อนกลับมารับ

...เฮ้ย นี่นายใหญ่พวกลื้อเลยนะ ช่วยดูแลหน่อย...อั๊วจะกลับไปฆ่าไมยราพแป๊บ...

.


พระรามถูกจับขังกรงในดงตาล


.

หนุมานทำลายกรง เข้าช่วยพระรามที่ยังนอนหลับใหลอยู่ด้วยมนต์สะกดนิทราของไมยราพ

ล่างขวา หนุมานฆ่าไมยราพแล้วตัดหัว เอาไปด้วย


.

ประคองอุ้มพระรามที่ยังทรงบรรทมขึ้นบ่า พาเหาะออกไปนอกเมืองบาดาล

มือขวาหิ้วหัวไมยราพไปด้วย


.





« Last Edit: 11 May 2024, 17:31:38 by ppsan » Logged
ppsan
Administrator
สยามราษฎร์
*****
Offline Offline

Posts: 9,454


View Profile
« Reply #6 on: 15 May 2023, 08:56:58 »


15 พฤษภาคม 2022  ·

เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ตอน ศึกไมยราพ (16)

-หนุมานฆ่าไมยราพ

หนุมานเหาะกลับไปยังเมืองบาดาลเพื่อชำระแค้นไมยราพ ถีบประตูปราสาทเจ้าเมืองบาดาลเข้าไปท้าไมยราพรบ ขณะไมยราพเพิ่งลุกจากที่นอน ยังงัวเงียอยู่เลย

...เจ้ายักษ์ไมยราพใจหยาบช้า กรูเป็นทหารพระรามที่มรึงบังอาจไปลักพาตัวท่านมาขังไว้ ตัวจะตายอยู่แล้ว ยังนอนกอดเมียไม่เลิกอีก มา ลุกมาสู้กัน...   

ไมยราพโกรธยิ่งนัก คว้าพระขรรค์ กระโจนแทงหนุมานลิงสามหาว ไล่ตีลิงผู้บุกรุกไปทั่ววัง จนพญายักษ์เหงื่อโทรมกาย คิดอุบายขึ้นได้ จึงร้องท้าว่า...

...ไอ้วานรไพร่ มรึงกะกรูมาผลัดกันตีคนละสามที ว่าใครทนได้ก็รอดไป...

หนุมานพยักหน้ารับคำท้าทันที แล้วถามว่า...แล้วใครจะเป็นผู้ตีก่อนหละ...

ไมยราพถอนต้นตาลสูงสามต้น มาบิดเป็นเกลียวเพื่อทำกระบอง พลางพูดว่า...

...มรึงเป็นผู้บุกรุกฉ้อฉล ส่วนกรูเป็นกษัตริย์เจ้าของบ้าน ตามเกียรติและจารีตอันดีทั้งปวง กรูควรเป็นผู้ได้ตีก่อน...

...อ้าว อีไมยฯ มรึงเอาเปรียบนี่หว่า ขอตีก่อน...แต่กรูไม่กลัวหรอก มา กรูนอนให้มึงตีก่อน... 

หนุมานทำทีถอนใจ กายสั่น ส่ายหน้าอ่อนใจ คว้าฝุ่นมาเสกแล้วทาตัวให้เนื้อหนังทนทาน แล้วนอนลงให้ไมยราพตี 

ไมยราพหวดตีอย่างแรงจนแผ่นดินสั่นไหว หวดสามครั้ง จนตัวหนุมานจมบวไปในดิน แต่ไม่บาดเจ็บอะไร ถลันลุกขึ้นมาได้

...อ้ะ นี่สามทีแล้ว เจ้าไมยราพนอนลงซะ ตาข้าบ้างแล้ว อย่าบอกนะว่าเจ้าจะไม่รักษาสัตย์ ข้าจะได้โพทนาให้ชาวโลกรู้ว่าเจ้าบาดาลนี้ขลาดนัก... 

ไมยราพจำใจต้องนอนคว่ำลงให้หนุมานตี หนุมานเงื้อกระบองตาลหวดตีไมยราพจนจมดิน แล้วฟันแขน ขาของไมยราพขาด แต่แขนขานั้นก็กลับมาต่อกันใหม่ได้ดังเดิม

ทั้งสองลุกขึ้นมาสู้กันอีกยก จนหนุมานได้เปรียบ เหยียบอกไมยราพติดพื้นไว้ แล้วร้องถามนางพิรากวนว่าเป็นเพราะเหตุใด จึงฆ่ามันไม่ตาย นางก็ตอบว่า...ไมยราพถอดดวงใจฝากไว้กับแมลงภู่ ใส่กล่องแก้วซ่อนไว้ที่ยอดเขาตรีกูฎ...

เท้าเหยียบอสุราไว้มั่น         กรนั้นประนมเหนือเกศา
ก็ร่ายพระเวทอันศักดา         นิมิตกายกายาวานร ฯ
รูปนั้นใหญ่เท่าพรหมาน       สูงตระหง่านดั่งหนึ่งสิงขร
พร้อมทั้งสี่พักตร์แปดกร       สำแดงฤทธิรอนเกรียงไกร
เท้าซ้ายเหยียบอกอสุรี         มิให้เคลื่อนจากที่ขึ้นได้
เท้าขวานั้นก้าวทะยานไป     ยังในตรีกูฏบรรพตา

(เอ้อเหอ...ถ้าเค้าจะเขียนบทให้พี่หนุมานทำได้ถึงขนาดนี้ มันเก่งเกิ้นน ปายยย...ถ้าผมเป็นไมยราพ ก็ต้องขอ say goodbye สวัสดี ลาก่อน...ยอมแล้วคร๊าาบบบ...)

หนุมานจึงนิมิตร่างกายให้ใหญ่เท่าภูเขา ใช้เท้าเหยียบร่างไมยราพไว้ แล้วคลำหากล่องแก้วบนเขาตรีกูฎจนเจอ และบีบแมลงภู่หัวใจไมยราพแหลกคามือ ถึงคราวอวสานของพญาไมยราพอย่างเด็ดขาดซะที

ด้วยความแค้นยังไม่หมด หนุมานชักตรีเพชรออกเชือดคอไมยราพ และถือหัวพญายักษ์เข้าสู่ท้องพระโรงเมืองบาดาล นั่งบนพระที่นั่งรัตนา เหล่าทหารเสนายักษ์หมอบกราบอย่างพร้อมเพียงกันด้วยความหวาดกลัว 

หนุมานสั่งให้ทหารถอดตรวนไวยวิก แล้วแต่งตั้งให้ครองเมืองบาดาลสืบต่อจากไมยราพ จากนั้นตั้งมัจฉานุ ลูกรักให้เป็นอุปราช ช่วยราชการเมืองบาดาล 

พอแบ่งงานราชการเสร็จสรรพ ก็ถือหัวไมยราพไปรับพระรามผู้ยังหลับใหลอยู่ที่เขาคิรีวัน แล้วแบกนายขึ้นบ่า เหาะกลับไปยังค่าย วางองค์รามลงแท่นบรรทม

ในวันรุ่งขึ้นพระรามตื่นจากบรรทม คำแรกที่ถาม...

...ไหนล่ะ ที่พิเภกทำนายไว้ ยักษ์เยิ้กที่ไหนไม่เห็นมาเลย พิเภก ลื้อมั่วป่าววะ...

แล้วหันไปเห็นพระลักษมณ์ร้องไห้อยู่ จึงถามว่า...น้องพี่ นี่เกิดอะไรขึ้น ทำไมเจ้าถึงได้แต่ร้องไห้ พี่ไม่เห็นรู้เรื่องอะไรเลย...นั่นมันเศียรยักษ์ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่... 

พระลักษมณ์จึงทูลเรื่องราวทั้งหมด ตั้งแต่ถูกไมยราพสะกดทัพ ไมยราพลักพี่ไปขังที่เมืองบาดาล จนหนุมานไปช่วยกลับมา   
พระราม พระลักษมณ์ต่างชื่นชมความสามารถของหนุมานยิ่งนัก จึงถอดแหวนออกมอบให้แก่หนุมานเป็นรางวัล แล้วเสด็จขึ้นพระที่เพื่อพักผ่อน...

.


ศึกไมยราพ
ดูภาพจาก ขวาบน ไปซ้าย ลงล่าง


.

(กลาง) หนุมานถวายเศียรของไมยราพ


.

ไมยราพใช้ท่อนต้นตาลตีหนุมาน


.

หนุมานตีไมยราพ
บน-หนุมานถวายหัวไมยราพให้แก่พระรามตอนจบ


.

หนุมานเหยียบอกไมยราพติดพื้นไว้ แล้วร้องถามนางพิรากวนว่าเป็นเพราะเหตุใด จึงฆ่ามันไม่ตาย นางก็ตอบว่า...ไมยราพถอดดวงใจฝากไว้กับแมลงภู่ ใส่กล่องแก้วซ่อนไว้ที่ยอดเขาตรีกูฎ

หนุมานจึงนิมิตร่างกายให้ใหญ่เท่าภูเขา ใช้เท้าเหยียบ ร่างไมยราพไว้ แล้วคลำหากล่องแก้วบนเขาตรีกูฎจนเจอ และบีบแมลงภู่หัวใจไมยราพแหลกคามือ ก็ถึงคราวอวสานของพญาไมยราพ


.

หนุมานหิ้วหัวของไมยราพ ไปถวายพระราม


.





« Last Edit: 11 May 2024, 17:35:07 by ppsan » Logged
ppsan
Administrator
สยามราษฎร์
*****
Offline Offline

Posts: 9,454


View Profile
« Reply #7 on: 15 May 2023, 08:57:56 »


15 พฤษภาคม 2022  ·

ภาพจากโขนเรื่องรามเกียรติ์ ตอน ศึกไมยราพ

-หนุมานพบนางพิรากวน

-หนุมานฆ่าไมยราพ

.




.



.



.



.



.



.



.



.



.



« Last Edit: 11 May 2024, 17:38:11 by ppsan » Logged
ppsan
Administrator
สยามราษฎร์
*****
Offline Offline

Posts: 9,454


View Profile
« Reply #8 on: 11 May 2024, 17:39:11 »


ตอนต่อไปคือ.. ศึกกุมภกรรณ

ตอน พระลักษมณ์ ต้องหอกโมกขศักดิ์ของกุมภกรรณ

                  บัดนั้น    พญาพิเภกยักษี...
เห็นพระองค์ทรงโศกโศกี    อสุรีกราบลงกับบาทา
ทูลว่าพระลักษณ์สุริยวงศ์   ยังไม่ปลงชีวังสังขาร์
อันหอกโมกขศักดิ์อสุรา    พรหมาประสิทธิ์ประสาทไว้
ทรงอานุภาพฤทธิรุตม์    ต้องใครจะฉุดนั้นไม่ไหว

.




.

หนุมานเหาะไปเอาต้นสังกรณีและตรีชวา มาเป็นยารักษาให้พระลักษมณ์



.





« Last Edit: 15 May 2024, 08:11:05 by ppsan » Logged
Pages: [1] Go Up Print 
« previous next »
 

SMF 2.0.4 | SMF © 2013, Simple Machines | Theme by nesianstyles | Buttons by Andrea
Page created in 0.072 seconds with 20 queries.