[21] เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับลมเพลมพัด ตอน หนุมานถวายแหวน โดย กลม บางบาน

5 เมษายน 2022 ·

เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ตอน หนุมานถวายแหวน

บริเวณสวนขวัญในตอนนี้ มีแต่เสียงร้องไห้ดังระงมไปทั่วทั้งบริเวณ ทั้งนางสีดาและบ่าวไพร่ ต่างก็สับสนอลม่าน ไม่รู้จะเอายังไงต่อไปดี....

เหตุการณ์ทั้งหมด ตั้งแต่ทศกัณฐ์โผล่มาจนกลับไป อยู่ในระยะสายตาของหนุมานชาญสมรทั้งหมด (หลังจากใช้เวลาค้นหาสถานที่กักบริเวณนางสีดาอยู่ตั้งนาน)

หนุมานนั้นหมั่นไส้ทศกัณฐ์ตั้งแต่เดินเข้ามาเจ๊าะแจ๊ะกับนางสีดาแล้ว ตอนแรกก็ว่าจะโผล่ออกไปซัดกันตัวต่อตัวเลย แต่เนื่องจากนางสีดาอยู่ในบริเวณนั้นด้วยก็เกรงว่าจะโดนลูกหลง แถมทศกัณฐ์ไม่ได้มาตัวคนเดียว เล่นแห่กันมาเป็นร้อย ทะเล่อทะล่าออกไปสู้ เดี๋ยวจะได้ไม่คุ้มเสีย...หนุมานเลยต้องแอบเฝ้ามองสถานการณ์อยู่ไกลๆ

หลังจากทศกัณฐ์กลับไปแล้ว หนุมานก็เอาแต่คิดว่า...เราจะเข้าไปหานางสีดายังไงดี จะไปอธิบายยังไงดี เพราะนางสีดาตอนนั้นอยู่ในอารมณ์หดหู่สุดๆ...

นางสนมบ่าวไพร่นั้นต่างร้องไห้โศกาเพราะกลัวตาย บางส่วนก็เข้าไปเจรจาข่มขู่ให้นางสีดาเห็นแก่ชีวิตพวกตนบ้าง ยอมเป็นชายาของทศกัณฐ์เสียเถอะ ส่วนนางสีดานั้นลำบากใจเสียยิ่งกว่าใคร หากตนไม่ยอมเพียงคนเดียว อีกพันชีวิตก็ต้องสูญสิ้น แต่หากนางจะยอม ก็สิ้นเกียรติ ผิดต่อพระราม คิดดังนั้น นางจึงตัดสินใจ รอให้นางสนมกำนัลหลับกันเสียทั้งหมด แล้วจะผูกคอตาย...

พอตกหัวค่ำ หลังจากบ่าวไพร่ร้องไห้กันจนสลบสไลไปแล้ว นางสีดาก็ปลีกวิเวกเดินออกมายังต้นโศกใกล้ศาลา (แค่ชื่อต้นไม้ก็เศร้าสร้อยแล้วครับ...) กล่าวรำพันถึงพระราม พร้อมฝากพระรามพระลักษมณ์กับเทพยดาทุกสถาน แล้วตัดสินใจจะผูกคอตายใต้ต้นโศก เพื่อไม่ให้บรรดาบ่าวไพร่ต้องเดือดร้อนเพราะตัวเอง...จึงเหนี่ยวโหนกิ่งโศกลงมา แล้วหน่วงตัวขึ้นไปบนกิ่งโศก หมายจะผูกคอตาย...

เอาภูษาผูกศอให้มั่น แล้วพันกับกิ่งโศกใหญ่
หลับเนตรดำรงปลงใจ อรไทก็โจนลงมา...

โชคดีที่ซีนนี้ หนุมานมาทันพอดี ได้ยินกับหูว่านางสีดาไม่ได้มีใจกับทศกัณฐ์แม้แต่น้อย ก็รู้ว่านางสีดายังซื่อตรงต่อพระสวามี...

หนุมานซึ่งแอบดูอยู่บนต้นไม้ ก็รีบโจนทะยานลงไปช่วยนางสีดาไว้ได้ทัน...ตามบทเป๊ะๆ...555...จึงช่วยแก้ผ้าภูษาทรงที่ผูกคอนางสีดาออก แล้วหย่อนลงมายังพื้นดิน เห็นนางยังไม่ตายก็ดีใจ ทรุดกายลงกราบอยู่หน้านางสีดา

นางสีดาก็ตกอกตกใจ แปลกใจ...ที่อยู่ดีๆ ลิงเผือกโผล่ออกมาจากไหนก็ไม่รู้ จึงไต่ถามว่าเหตุใดจึงมาขัดขวางเรา...

หนุมานได้โอกาสก็เลย...อินโทรดิวซ์ ฮิมเซลฟ์...แนะนำตัวว่า...ตนนั้นชื่อว่าหนุมาน ได้รับคำสั่งจากองค์พระรามให้มาสืบข่าวนางสีดา พร้อมทั้งให้แจ้งแก่นางสีดาว่า พระรามนั้นทั้งรักและเป็นห่วง จนกินไม่ได้นอนไม่หลับ ขณะนี้กำลังระดมไพร่พล เพื่อยกทัพมาช่วยเหลือ...

นางสีดาได้ฟัง ใจหนึ่งก็ตื้นตันในความรักที่พระรามมีให้กับตน แต่อีกใจหนึ่งก็ระแวงว่า จะเป็นแผนการของทศกัณฐ์ จึงบอกกล่าวให้หนุมานยืนยันว่า...สิ่งที่พูดมานั้นเป็นความจริง...

หนุมานจึงถวายผ้าสไบที่นางสีดาฝากไว้กับลิงป่า และธำมรงค์วิเศษที่ทศกัณฐ์ขว้างใส่สดายุ พร้อมทั้งคีย์เวิร์ดลับ ที่พระรามบอกไว้ว่า “รักนะ..จุ๊บุจุ๊บุ” เอ้ย.ไม่ใช่!!! โค้ดลับที่ว่าคือ...พระรามหลงรักนางสีดาตั้งแต่แรกเห็นที่ช่องพระแกล ก่อนจะเข้าพิธียกพระมหาธนูโมลี...

นางสีดาได้ยินดังนั้น ก็พลันน้ำตาไหล ความหวาดกลัวทั้งหลายหมดสิ้นไป เพราะมั่นใจว่าพระรามจะต้องมาช่วยตนได้อย่างแน่นอน จากนั้นจึงเลิกคิดจะผูกคอตาย แล้วมาพูดคุยกับหนุมานถึงเรื่องราวต่างๆ ในช่วงที่ตนเอง ถูกลักพาตัวมา...

หนุมานทูลเสนอว่า...จะพานางสีดากลับไปเอง โดยจะขยายร่างกายให้ใหญ่โต และให้นางนั่งไปบนฝ่ามือตน...

แต่นางสีดาปฏิเสธ!?!
(ตรงนี้ก็สำคัญครับ)...นางสีดาไม่ยอม และบอกว่า...(ถ้าไปยังงี้ก็จบง่ายไปอ้ะดิ.) ถ้าจะพิสูจน์รักแท้ พระรามก็ต้องยกทัพมาปราบยักษ์ เอาให้โกร๋นหมดให้ได้ เพราะลักพานางมายังงี้ มันหยามกันชัดๆ...และการที่นางจะหนีไปกับหนุมาน ก็จะเป็นที่ครหาติฉินนินทากันไปทั้งสามโลกไม่มีที่สิ้นสุดว่า...ยักษ์ลักพามา ลิงลักพาไป...ลากกันไปลากกันมา ดังกับนางเป็นตัวอะไร ใครจะทำอะไร อย่างไรก็ได้ เหมือนกับ...เจ๊กลากไป ไทยลากมา...กระนั้นเลยเชียว...และพระรามก็จะเสื่อมเกียรติว่าไม่สามารถชิงตัวหญิงคนรักด้วยตัวเองได้ อีกทั้งอาจเกิดความระแวงสงสัยในตัวนางด้วย...

ซึ่งก็พอจะเข้าใจนะ ว่า...เป็นอารมณ์ผู้หญิงที่อยากให้ชายคนรัก ขี่ม้าขาว มาช่วยเธอมากกว่า เพราะการได้เห็นชายคนรักบุกป่าฝ่าดงด้วยความยากลำบากมาช่วยหญิงที่ตัวเองรัก มันน่าจะเป็นการพิสูจน์ความรักได้ดีทีเดียว...

และด้วยขัตติยนารี นางจึงบอกกับหนุมานว่า...ไม่เอาแล้ว ไม่เอา ไม่ไปกับใครทั้งสิ้น...นอกจากพระรามสวามี มารับเชยขวัญด้วยตนเองที่นี่...

หนุมานแม้จะไม่เข้าใจจุดประสงค์ของนางสีดา แต่ก็ไม่กล้าขัดใจนาง...หนุมานรับปากและบอกให้นางสีดารอทัพพระรามอยู่ที่นี่... แล้วจึงเอ่ยเซย์กู๊ดบายนางสีดา เพื่อที่จะได้รีบกลับไปอัพเดทข่าว และรายงานให้พระรามทราบ...ขอให้นางสีดารักษาตัวด้วย...

นางสีดาจึงได้สัญญากับหนุมานว่าจะไม่คิดฆ่าตัวตายอีกแล้ว และจะพยายามใช้มารยาหลอกล่อทศกัณฐ์ให้ยืดเวลาในการตัดสินใจออกไปอีก 1 เดือน ฉะนั้นภายใน 1 เดือนนี้ หนุมานต้องรีบไปช่วยพระรามให้ยกทัพมากรุงลงกาเพื่อชิงตัวนางคืนไปให้ได้...

จบข่าว...เรื่องไม่เป็นเรื่อง...ก็(จะเกิด)เป็นเรื่อง ขึ้นมาจนได้(ในอนาคตอันใกล้นี้)...เอวัง...ก็มีด้วยประการฉะนี้...

#โปรดติดตามตอนต่อไป...หนุมานเผากรุงลงกา...

.

ซ้าย-หนุมานโจนลงมาจากที่แอบซุ่มอยู่ บนต้นโศก แล้วแก้มัดเชือกผูกคอให้นางสีดา
ขวา-หนุมานถวายแหวน(มือขวา) ถวายผ้า(มือซ้าย)

.

นางสีดา เดินออกมายังต้นโศก หมายจะผูกคอตาย
ขวาบน-หนุมานแอบซุ่มดูอยู่บนต้นไม้

.

นางสีดาผูกคอตาย กำลังจะกระโดดลงมา หนุมานที่ซุ่มอยู่บนต้นไม้(มองเห็นไหมครับ) ก็เตรียมกระโจนลงมา เข้าช่วยนางสีดา

.

หนุมาน มาแล้ววว..... (ปรบมือให้หน่อยครับ)

.

หนุมานถวายแหวน

.