[7] เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับลมเพลมพัด ตอน พาลีสิ้นชีพ โดย กลม บางบาน

[7] เล่าเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับลมเพลมพัด ตอน พาลีสิ้นชีพ โดย กลม บางบาน

21 มีนาคม 2022 ·

รามเกียรติ์ ตอน พาลีสิ้นชีพ

พอรุ่งเช้า สุครีพก็กลับไปตะโกนท้าทายพาลีใหม่...

คราวนี้พาลีโกรธสุดขีด เพราะให้โอกาสรอดตายแล้ว มันยังไม่สำนึก และจากการต่อสู้คราวที่แล้ว ก็ไม่เห็นสุครีพมันจะมีไม้เด็ดอะไรซ่อนอยู่เลย

คราวนี้ก็คงเหมือนกัน...คราวนี้พาลีเลยกะจะออกไปเอาสุครีพให้ถึงตายอีกรอบ ไม่งั้นมันจะทำตัวเป็นยุงรำคาญก่อกวนตนเองอยู่ได้ร่ำไป...
...ว่าแล้ว พาลี ก็ลานางดารา กระโจนออกไปซัดกับสุครีพอีกครั้ง หารู้ไม่ว่า การร่ำลาคราวนี้ จะเป็นการร่ำลาครั้งสุดท้ายของตัวเอง...

การรบระหว่างพาลีและสุครีพครั้งนี้ไม่เหมือนเดิม เพราะสุครีพเองก็แหยงหมัดพาลี เลยไม่ยอมเข้าไปแลก พยายาม วนอยู่รอบนอก เพื่อเปิดโอกาสให้พระรามได้เล็งศร อย่างเต็มที่...(ค่ายมวยศิษย์เส่ย เลียนแบบรูปมวย เต้นและวนไปรอบๆ ของสุครีพ อ่ะป่ะ 555..)

จนกระทั่งสุครีพ หลอกล่อให้พาลีมาอยู่ตรงจุดโฟกัส ที่นัดแนะไว้กับพระราม พระรามก็สังเกตง่ายๆ เพราะไอ้ลิงที่ยืนอยู่ไม่มีผ้าพันข้อมือ...ว่าแล้วพระรามก็เล็งศรไปที่พาลี แผลงศรพรหมมาสตร์ ปล่อยพรึบ.ออกไป ใส่พาลีเต็มเหนี่ยว... วิ้ววววว......

พาลีแม้จะเห็นศรพุ่งมา...พยายามจะหลบ ก็หลบไม่พ้น ศรพุ่งเข้าที่อก แต่พาลี ก็ยังคว้าศรพระรามไว้ได้ จึงตวาดถามว่า...

...เฮ้ย.ไอ้มนุษย์...พี่น้องเขาจะสู้กัน เอ็งมาเผือกอะไรด้วยวะ...

พระรามก็ก็เก๊กหล่อขึ้นมาทันที เนรมิตกายเป็นองค์นารายณ์ให้พาลีได้เห็นว่า จริงๆแล้วพาลีกำลังคุยกับใครอยู่...แล้วประกาศก้อง...

...กูนี่แหละ นารายณ์อวตาร...ตอนนี้ชื่อพระราม...

พระรามเลยถามพาลีว่า...จำได้มั๊ยว่าครั้งนึง ใครเคยสาบานอะไรไว้ต่อหน้าองค์นารายณ์...

พาลีเลยถึงบางอ้อ เพิ่งจะจำได้ และก็ปลงตก ยอมรับในความผิดของตัวเองที่เป็นคนตระบัดสัตย์...

แล้วพระรามก็แจ้งเหตุผลที่ต้องฆ่าพาลีให้ฟัง...มึงจำได้ป่าว...

ตัวท่านจงคิดถึงความหลัง
เมื่อครั้งพระอิศวรรังสรรค์
ประทานนางดาราวิลาวัณย์
ให้น้องร่วมครรภ์ของวานร

ท่านรับมาแล้วสาบานถวาย
ถ้ามิให้ ให้ตายด้วยแสงศร
เราจึ่งสังหารราญรอน
ตามที่โทษกรณ์ท่านมีไว้

...จริงๆแล้ว พระรามก็สุดแสนเสียดายพาลีมาก อยากได้มาเป็นทหารเอก และเห็นว่าพาลีคงสำนึกผิดแล้ว ก็เลยเสนอ...

...ขอโลหิตพาลีกึ่งหยด เอามาเซ่นบูชาปลายศรพรหมาสตร์พอเป็นพิธี เพื่อล้างคำสาบานให้สิ้นโทษ แล้วก็ถือว่าเลิกแล้วกันไป...แผลก็ไม่ใหญ่หรอก ซึ่งจะมีแผลติดกายเท่าเส้นผมผ่าได้เจ็ดที...ไม่ต้องกลัวหมดหล่อ...(แต่ถ้าเป็นคนไทยก็จะบอกว่า...เท่าเส้นยาแดงผ่าแปด...)

พาลีนิ่งตรึกตรอง ถ้าจะมีแผลติดกายนั้นน่าอายอดสู สู้ตายตามกรรมไปดีกว่า...พาลีหนอพาลี พอบทจะสำนึกผิด ก็แมนขึ้นมาผิดหูผิดตา...จึงกราบบังคมขอลาตายไปยังสวรรค์ชั้นฟ้า...ดีฝ่าา...

เมื่อนั้น
พญาพานรินทร์เรืองศรี
จึ่งสนองบัญชาพระจักรี
ข้านี้ก็นับว่าเป็นชาย

ประกอบยศศักดิ์สุริย์วงศ์
เผ่าพงศ์อมรินทร์เรืองฉาย
จะไว้แผลกับตัวนั้นกลัวอาย
เทวาทั้งหลายจะไยไพ

กรรมแล้วก็สู้วายปราณ
จะให้อัประมาณกระไรได้
ขอบังคมลาภูวไนย
ไปยังสวรรค์ชั้นฟ้า

แล้วพาลี ก็ปล่อยธนูจากมือให้พุ่งเข้าปักหน้าอก...เจ็บปวดเจียนจะขาดใจ...

พระรามก็ตรัสต่อพาลีด้วยว่า จริงๆแล้ว พระองค์สุดแสนเสียดายพาลีมาก อยากได้มาเป็นทหารเอก แต่ก็เพราะพาลีทำตัวเอง ลิขิตชีวิตตัวเองให้ต้องมีจุดจบแบบนี้...นอกจากนั้นการที่พาลีเข้าใจสุครีพผิด ก็เป็นเพราะโมหะของตัวเอง ทำให้ไม่สนใจในคำอธิบายของสุครีพ ทั้งๆที่องคตลูกของพาลีเองก็อยู่ในเหตุการณ์และก็ยืนยันความบริสุทธิ์ของสุครีพให้ฟังแล้ว แต่พาลีก็เลือกที่จะให้โมหะครอบงำจิตใจ ตัดพี่ตัดน้อง สร้างความพยาบาทระหว่างพี่น้อง

พาลีได้ฟังคำตรัสของพระราม ในร่างพระนารายณ์ก่อนจะสิ้นชีพ ก็สำนึกในความผิดที่ตัวเองทำมาทั้งชีวิต รวมทั้งสิ่งที่ทำไม่ดีต่อน้องตัวเองสุครีพด้วย สุครีพก็เดินเข้ามาร่ำไห้ก้มกราบขอโทษพี่ชาย

ตอนแรกสองพี่น้องก็เกลียดชัง เต็มไปด้วยความแค้นระหว่างกัน แต่พอมีอีกฝ่ายกำลังจะตายจากไป ความผูกพันทางสายเลือด ความผูกพันที่เคยวิ่งเล่น ดูแลกันมาในอดีต ภาพเหล่านั้นก็กลับมาใหม่ จนสุครีพก็อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ตนก็ไม่อยากเห็นพาลีตายจากไปแบบนี้

ทั้งคู่ได้ร่ำไห้กันไปมา หนุมานแม้จะอยู่ในที่ห่างไกลออกไป ก็ยังรับรู้ได้ถึงความโศกเศร้าที่ญาติของตัวเองกำลังจะจากไป

ก่อนสิ้นใจพาลีได้ขอฝากสุครีพ องคต หนุมาน และนางดาราให้พระรามทรงช่วยดูแล...

พระรามได้อวยพรครั้งสุดท้ายให้พาลีไปเกิดบนสวรรค์ และจากไปอย่างหมดห่วง เพราะพระองค์จะดูแลสุครีพ องคต และเหล่าญาติวานรของพาลีเป็นอย่างดี พาลีได้ฟังดังนั้นก็ยกมือไหว้พระราม ก่อนจะสิ้นใจอย่างสงบทั้งน้ำตา ... สุครีพถึงกับตะโกนร้องเรียกพี่ชายครั้งสุดท้ายลั่นป่า......

ก่อนพาลีจะสิ้นลม ได้ให้คำแนะนำ 10 ประการเป็นหลักในการปฏิบัติตนเป็นลูกน้องที่ดีแก่สุครีพ เพื่อที่จะได้ปฏิบัติรับใช้พระรามสืบไป...

หลัก 10 ประการที่ว่า เป็นที่มาของเรื่องราว "พาลีสอนน้อง" ครับ ซึ่งสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการทำงานได้เลย
พาลีสอนสุครีพว่า...

ครั้นเสร็จซึ่งลาพระสี่กร.........................วานรเศร้าโทมนัสสา
จึ่งสั่งสุครีพอนุชา................................พี่จะลาสิ้นชีพชนมาน

เจ้าจะอยู่เป็นข้าพระทรงจักร...........จงพิทักษ์รักษากันอาหลาน
หมั่นเฝ้าเช้าเย็นเป็นนิจกาล.......อย่าเกียจคร้านแต่ตามอำเภอใจ

สิ่งใดพระองค์จะตรัสถาม............อย่าเบาความพิดทูลแต่โดยได้
อย่าแต่งตัวโอ่อวดพระทรงชัย......................ที่ในพระโรงรัตนา

หมอบเฝ้าอย่าก้มอย่าเงยหงาย....อย่าเตร่ตรายเหลือบแลซ้ายขวา
พระที่นั่งบัลลังก์อลังการ์........................อย่าฝ่าฝืนขึ้นนั่งอิงองค์

อันฝูงสนมนางใน.............................อย่าผูกจิตพิสมัยไหลหลง
จงภักดีต่อใต้บาทบงสุ์.....................อย่าทะนงว่าทรงพระเมตตา

แขกเมืองอย่าบอกความลับ......................อย่าสนิทคำนับคบหา
อันรางวัลปันให้เสนา..............................อย่ามีใจฉันทาทัดทาน

แม้นกริ้วโกรธลงโทษผู้ใด......................อย่าใส่ใจยุยงจงผลาญ
อย่าโลภลักราชทรัพย์ศฤงคาร..........พระบรรหารสิ่งใดจงจำความ

อาสาเจ้าตนจนตัวตาย......................จึงนับว่าเป็นชายชาญสนาม
เจ้าจงจำคำทำตาม.................................ก็จะจำเริญความสวัสดี

สอนน้องสิ้นเสียงสิ้นสั่ง........................สิ้นกำลังสิ้นฤทธิ์กระบี่ศรี
วางศรให้ปักอินทรีย์.................................สิ้นชีวีไปเกิดในวิมาน

แล้วพาลี ก็สิ้นชีวิต...ไปเกิดในวิมานชั้นฟ้า...ซึ่งพาลีได้ไปเกิดเป็นเทพบุตรพาลี บนสวรรค์ ชั้นที่ 3 ยามาภูมิ...

.....

ความทราบถึงนางดารา พาองคตกับชมพูพาน มากราบศพพาลี สุครีพชี้แจงเรื่องราวดึกดำบรรพ์กับองคตและชมพูพาน มีนางดาราเป็นพยาน แล้วนำตัวทั้งสองมาถวายกับพระราม พระรามปลงศพด้วยการแผลงศรจันทวาทิตย์เป็นพระเมรุ องคตและชมพูพานยกศพใส่โกศแก้ว พระรามแผลงศรอัคนิวาตเป็นเปลวไฟไหม้เชิงตะกอน เปลวไฟนี้ไม่มีควัน เมื่อไหม้ศพจนเป็นเถ้าถ่านแล้ว พระรามก็แผลงศรพลายวาต เป็นฝนตกมาดับไฟ เป็นลมพัดเอาเถ้าธุลีไปลงแม่น้ำจนหมดในพริบตา

หลังจากนั้น สุครีพได้เชิญพระรามและพระลักษมณ์ให้เข้าเมือง พระรามก็ได้แต่ง ตั้งให้สุครีพเป็นเจ้าเมืองขีดขินแทนพี่ชาย โดยมีนางดาราเป็นอัครมเหสี...ตั้งองคตเป็นพระยุพราช...

ก็เป็นอันว่า...พาลีไม่ได้ไปต่อ...ไม่ได้ไปลุยลงกากับกองทัพพระราม...เสียดายเหมือนกันนิ...และนี่ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ พาลีต้องรีบตาย(เดาใจผู้แต่งเรื่อง) เพราะพาลี...เก่ง เกิ๊นนนน...พอเริ่มต้นสงคราม ก็ฆ่าอภิมหายักษ์ทศกัณฐ์ ตายซะแล้ว...เรื่องมันก็หมดหนุกอ่ะดิ...ไม่มีอะไรจะไปต่อแล้ว จบตั้งแต่ในมุ้ง ไก่ยังไม่ทันโห่...ฉะนั้น(ภาคบังคับ) พาลีจึงถูกพรหมลิขิต หรือผู้แต่งลิขิตให้ต้องตาย เพื่อให้ผู้ร้ายที่เป็นตัวโกงใหญ่ ทศกัณฐ์จะได้ตายตอนจบ...โดยฝีมือของพระราม เก่งมากกก...ปรบมือโหน่ยยย...เหมือนหนังไทยที่เลียนแบบรามเกียรติ์มา ยังงัยยังงั้นเลยจ้ะ...

(จบตอนนี้แล้ว ขอพักสักหน่อย ไปหาข้อมูลต่อ)

.

ลูกศรพุ่งตรงเข้าปักกลางอกของพาลี จนทะลุออกไปอีกข้าง พาลีในสภาพใกล้สิ้นใจ โอดครวญ ว่าเหตุใดตนจึงถูกลอบยิงโดยไม่ทันได้ระวังตัว เช่นนี้

.

พระราม จึงเผยให้เห็น ว่าพระองค์คือร่าง อวตารของ พระนารายณ์ แล้วแจ้งให้ทราบถึงความหลังที่ผิดสัญญาของพาลี

.