หม่อมเจ้าภีศเดช รัชนี ผู้รับใช้ใกล้ชิดใต้เบื้องพระยุคลบาท รัชกาลที่ 9

หม่อมเจ้าภีศเดช รัชนี ผู้รับใช้ใกล้ชิดใต้เบื้องพระยุคลบาท รัชกาลที่ 9

หม่อมเจ้าภีศเดช รัชนี ประธานมูลนิธิโครงการหลวง ซึ่งทรงรับใช้ใกล้ชิดใต้เบื้องพระยุคลบาทพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลที่ 9 ทรงเล่าถึงเหตุการณ์และความทรงจำที่มีต่อพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลที่ 9 ตอนหนึ่งว่า

“...วันนั้น (วันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2559) ผมขึ้นเครื่องบินไปเชียงใหม่เพื่อไปดูโครงการหลวงตามปกติ เมื่อไปถึงสนามบินเชียงใหม่ ก็มีเจ้าหน้าที่ของโครงการหลวง ของการท่าอากาศยานไทย และคนของการบินไทยไปรอรับผม ผมก็งงว่ามาทำอะไรกันเยอะแยะ จึงได้ทราบว่าหนิง (ม.ร.ว.ภวรี-ธิดา) โทรมาให้ผมนั่งเครื่องกลับกรุงเทพฯ ระหว่างรอขึ้นเครื่อง ลูกสาวก็โทรมาร้องไห้โฮและบอกว่าพระเจ้าอยู่หัวเสด็จสวรรคตแล้ว พวกเราสี่คนที่สนามบินก็ร้องไห้กันใหญ่

จะเรียกผมว่ายังไงผมก็ไม่รู้ แต่ทรงเป็นกันเองและพระราชทานความสนิทสนม ทรงชวนผมต่อเรือ เล่นเรือ หลังทรงต่อเรือเสร็จ มักรับสั่งชวนผมให้เป็นเพื่อนคุยกับพระองค์จนดึกดื่นเป็นประจำ คืนหนึ่งพระองค์กับผมกำลังง่วนแต่งไม้ที่จะเป็นกระดูกงูเรือใบกันอยู่ ทันใดนั้น เกิดมีเสียงระเบิดตูม ๆ ตามด้วยเสียงรัวยังกับปืนกล ผมนึกในใจว่า จะเกิดรัฐประหารหรืออย่างไร เสียงดังขึ้นใกล้ ๆ พระตำหนักจิตรลดาฯ เสียด้วย แต่ เอ... คิดอีกทีก็ไม่น่าจะใช่เสียงระเบิดหรือปืน คิดขึ้นได้ผมก็เลยพลิกข้อมือดูนาฬิกาเลยทราบว่า ที่แท้เสียงที่ได้ยินคือเสียงจุดพลุฉลองปีใหม่ที่เขาดิน ว่าแล้วผมก็ก้มลงกราบพระบาทและถวายพระพรปีใหม่

ผมกราบพระบาทพระองค์เป็นคนแรกไม่รู้กี่หน วันปีใหม่ วันเฉลิมพระชนมพรรษา พระองค์ประทับอยู่กับผมโดยไม่มีคนอื่นเลย ผมก็ปลื้มใจมาก ตอนผมอายุ 90 รับสั่งให้ผมเข้าเฝ้าฯ ที่ศิริราช เพื่อพระราชทานน้ำสังข์และให้พรวันเกิด พระสุรเสียงไม่ดังมากและช้า แต่ก็มีพระราชปฏิสันถารกับผมอยู่ตั้ง 3 ชั่วโมง เวลาเข้าเฝ้าฯ พระองค์โปรดตรัสถึงเรื่องเก่า ๆ รับสั่งถึงสมเด็จพระพันวัสสาอัยยิกาเจ้า และทุก ๆ เรื่องที่พระองค์ทรงพระเกษมสำราญ

ต่อจากนี้ แม้จะไม่มีพระองค์อีกต่อไปแล้ว แต่ผมและทุกคนในโครงการหลวงก็ร่วมใจกัน ตั้งใจทำงานถวายพระองค์ตลอดไป พวกเราจะต่อยอดงานโครงการหลวงที่พระองค์ทรงริเริ่มไว้ให้ยังคงดำเนินสืบต่อไป...”

จากนั้น HELLO! ได้ประทานขออนุญาตทูลถามถึงพระบรมฉายาลักษณ์พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชที่ฉายพระรูปกับ ม.จ.ภีศเดช แต่ละภาพ ท่านภีที่มีพระชันษา 95 ปี ทรงถ่ายทอดเรื่องราวและบรรยากาศเหตุการณ์เมื่อครั้งนั้นได้อย่างแม่นยำและลื่นไหล น้ำเสียงของท่านภีทรงเปี่ยมไปด้วยความสำราญพระทัย บ้างก็ทรงยิ้ม เสียงทรงพระสรวลทำให้ทราบว่าทุกเรื่องที่เกี่ยวกับพระองค์ยังคงกระจ่างชัดในความทรงจำของท่านภีเสมอ ทว่า เมื่อทรงเล่าถึงภาพสุดท้ายจบลง ท่านภีทรงนิ่ง ทอดพระเนตรมองไปที่ฝูงนกเขาในสวนด้านนอกและมีรับสั่งเบา ๆ แต่ได้ยินชัดว่า

“คิดถึงพระองค์ คิดถึงจริง ๆ” น้ำพระเนตรท่านภีไหลรินอีกครา

Cr. นิตยสาร HELLO! ปีที่ 11 ฉบับที่ 24
วันพฤหัสบดีที่ 24 พฤศจิกายน 2559

...............

.....
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพจาก...

https://th.hellomagazine.com/celebrity/celebrity-news/bhisadej-rajani/

https://th.hellomagazine.com/celebrity/celebrity-news/bhisadej-rajani-birthday-100th-year/

https://th.wikipedia.org/wiki/หม่อมเจ้าภีศเดช_รัชนี

...........................................

ในโอกาสนี้ HELLO! จึงรวบรวมพระบรมฉายาลักษณ์ที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชฉายพระรูปกับหม่อมเจ้าภีศเดชอันถือเป็นมรดกแห่งความทรงจำที่ท่านภีมีต่อพระองค์มาให้ได้ชมกันเพื่อน้อมรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้ของพระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ทรงสถิตอยู่ในดวงใจของคนไทย
ตราบนิรันดร์

“จะเรียกผมว่ายังไงผมก็ไม่รู้ แต่ทรงเป็นกันเองและพระราชทานความสนิทสนม ทรงชวนผมต่อเรือ แล่นเรือหลังทรงต่อเรือเสร็จ มักรับสั่งชวนผมให้เป็นเพื่อนคุยกับพระองค์จนดึกดื่นเป็นประจำ..."

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชเมื่อครั้งเสด็จฯเยี่ยมสวนส้มวังน้ำค้าง อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่ ของคุณพันธุ์เลิศ บูรณศิลปิน ผู้ริเริ่มบุกเบิกปลูกส้มที่เชียงใหม่ ม.จ.ภีศเดชมีรับสั่งว่า “ในภาพพระองค์ประทับอยู่ที่ศาลาด้านนอก มีรับสั่งเรื่องโน้นเรื่องนี้หันพระพักตร์ไปทางนั้นทีทางนี้ที แล้วมีนางสนองพระโอษฐ์คนหนึ่งเสียงดังมากพูดขึ้นว่า ‘ท่านภีออกไป เขาจะฉายพระรูปพระเจ้าอยู่หัว’” พระองค์ไม่ได้มีพระราชดำรัสอะไร หากแต่ทรงดึงองค์ท่านภีไว้ไม่ให้ไปไหน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชทอดพระเนตรหนังสือพิมพ์ที่ตีพิมพ์ข่าวการทรงเรือของพระองค์

เมื่อปี 2509 พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชทรงแล่นเรือใบจากชายหาดหน้าพระตำหนักไกลกังวลที่หัวหินไปฐานนาวิกโยธินที่สัตหีบ ในครั้งนั้นทรงเลือกเรือใบตามเสด็จเพียง 3 ลำ คือ พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าพีรพงศ์ภาณุเดช (พระองค์เจ้าพีระฯ) ที่พระองค์ทรงอนุโลมว่าเป็นลูกเลี้ยง แม้จะไม่ได้อยู่ในหมวดเรือใบหลวงก็ตาม ลำที่สองคือ ม.จ. ภีศเดช เพราะเคยทรงแล่นเรือใบข้ามอ่าวมาแล้วและลำสุดท้ายคือพล.ร.ต. สนอง นิศาลักษณ์ ขณะนั้นเป็นผู้บัญชาการหน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน “หลังจากนั้นพระองค์ทรงส่งรูปนี้มาให้พวกเราลงชื่อแล้วก็ทูลเกล้าฯถวายคืนพระองค์แล้วก็ทรงลงพระปรมาภิไธยด้วยแล้วจึงพระราชทานมอบให้พวกเราทุกคน”

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทอดพระเนตรวิธีติดตาต่อกิ่งพื้นเมือง ณ บ้านแม่สาใหม่
อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่

ชาวบ้านแม่สาใหม่นำเสด็จเพื่อทอดพระเนตรแปลงฝิ่น

ภาพเสด็จฯไปทรงเยี่ยมแปลงวิจัยไม้ผลเขตหนาว ณ สถานีวิจัยขุนห้วยแห้ง สถานีเกษตรหลวงอินทนนท์ แทบทุกครั้งที่เสด็จพระราชดำเนินไปทรงเยี่ยมเยียนราษฎรในพื้นที่ต่างๆพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชจะทรงงานทันทีที่ทรงลงจากเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่งหรือรถยนต์พระที่นั่ง พระองค์มีพระราชประสงค์ที่จะทอดพระเนตรความเป็นอยู่ของราษฎรด้วยพระองค์เอง เพื่อจะได้ทรงทราบถึงปัญหาความเดือดร้อนของราษฎรและพระราชทานแนวทางการแก้ปัญหาได้ทันท่วงที เป็นการทรงงานที่ลดขั้นตอน อันเป็นหลักการทำงานสำคัญที่ทรงทำเป็นแบบอย่างและม.จ.ภีศเดชทรงยึดถือเป็นแนวทางปฏิบัติงานในโครงการหลวงเสมอมา

‘ท่านภี’ หรือ ‘หม่อมเจ้าภีศเดช รัชนี’ ผู้ทรงเป็นหัวเรือใหญ่รับสนองพระราชดำริ ถวายงานรับใช้เบื้องพระยุคลบาทมาทั้งชีวิต

ม.จ.ภีศเดช รัชนี ชันษาครบ 100 ปี (20 มกราคม พ.ศ. 2565)

หม่อมเจ้าภีศเดช รัชนี (20 มกราคม พ.ศ. 2465 – 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2565)
สิริชันษา 100 ปี