การแสดงโขน ตอน ท้าวมาลีวราชว่าความ

การแสดงโขน ตอน ท้าวมาลีวราชว่าความ

>>> การแสดงโขน ตอน ท้าวมาลีวราชว่าความ ในงานราชพฤกษ์รวมใจภักดิ์รักพ่อหลวง ปี 2552 <<<

การแสดงโขน เรื่องรามเกียรติ์ ตอน ท้าวมาลีวราชว่าความ ในงานราชพฤกษ์รวมใจภักดิ์รักพ่อหลวง ปี 2552
ณ เวทีหน้าหอคำหลวง คืนวันอังคาร ที่ 8 ธ.ค. 2552

เครดิตข้อมูลจาก...
http://www.oknation.net/blog/print.php?id=270981
http://203.144.136.10/service/mod/heritage/nation/ramakian/index14.htm#mali

ท้าว มาลีวราช เป็นอสูรพงศ์พรหม มีชื่อเดิมว่า มาลีวัคคพรหม เป็นพี่ท้าวจัตุรพักตร์ (พรหม) เจ้าเมืองลงกา ผู้เป็นพระอัยกา (ปู่) ของทศกัณฐ์

มาลีวัคคพรหมนี้ ได้เป็นเจ้าแห่งหมู่เทพคนธรรพ์ ในเขานอกฟ้า พระอิศวรประสาทวาจาสิทธิ์ ให้ชื่อว่าท้าวมาลีวราช

ท้าวมาลีวราช มีรูปเป็นพรหม กายสีขาว มีสี่หน้า แปดมือ สวมมงกุฏน้ำเต้าหรือมงกุฏชัย

เมื่อทศกัณฐ์ต้องพ่ายแพ้สงครามกับพระรามหลายครั้งหลายหน จนไม่รู้ว่าจะ ไปพึ่งใครช่วยในการทำศึกอีก จึงนึกถึงท้าวมาลีวราช ผู้มีวาจาสิทธิ์ ทศกัณฐ์ประสงค์ให้ท้าวมาลีวราชมาช่วยสาปพระรามให้บรรลัยไป จึงได้ไปทูลเชิญท้าวมาลีวราชไปที่กรุงลงกาด้วยหมายจะฟ้องกล่าวโทษ ฝ่ายพระราม ว่ามาฆ่าวงศ์ยักษ์ตายไปมากมาย เพื่อให้ท้าวมาลีวราชโกรธและสาปแช่งพระรามให้พินาศไป

ท้าวมาลีวราชเสด็จมาแต่ไม่เสด็จเข้าไป ในเมืองลงกา หยุดประทับอยู่ที่สนามรบอันเป็นกลาง ระหว่างคู่กรณีทั้งสองฝ่ายเพื่อความยุติธรรม และได้ประกาศประชุมเทวดา นางฟ้า อีกทั้งฤษี นักสิทธิ์ วิทยาธร นาค ครุฑ คนธรรพ์ให้มาร่วมเป็นสักขีพยาน ในการว่าความครั้งนี้

ทศกัณฐ์กล่าวโทษฟ้องฝ่ายพระราม ว่า ตนได้ไปพบนางสีดาเดินระหกระเหินร้องไห้อยู่ในป่าเพียงคนเดียว ถามดูได้ความว่าตัวคนเดียว จึงคิดปราณีเอามาเลี้ยงไว้ในลงกาหวังจะได้บุญ โดยมิได้ข้องแวะใดๆด้วยเนื่องจากรักษาศีล ครั้นจู่ๆพระรามก็ยกพลลิงมารุกรานหาว่าไปลักพาเมียมา แท้ที่จริงนั้นหวังจะปล้นเมือง และได้ฆ่าพวกยักษ์ตายไปมากมาย

ท้าวมาลีวราชฟังทศกัณฐ์กล่าวโทษอีกฝ่ายหนึ่ง จึงให้พระวิศณุกรรมไปเชิญพระรามกับพระลักษมณ์ ชี้แจงด้วยความยุติธรรม

พระรามกลับกล่าวโทษ ฟ้องกลับว่าเป็นเพราะทศกัณฐ์ใช้อุบายไปลักพานางสีดา มเหสีของตน มาไว้ในเมืองลงกาก่อน ตนจึงต้องยกกองทัพมาตาม และส่งราชทูตเข้ามาเจรจา แต่ทศกัณฐ์กลับสั่งสังหาร

ทศกัณฐ์ปฏิเสธข้อกล่าวหา ท้าวมาลีวราชจึงถามพระรามว่ามีพยานหรือไม่
พระรามทูลว่าผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ตายหมดแล้ว เหลือแต่เพียงนางสีดา

ท้าวมาลีวราชจึงให้พระวิศณุกรรมไป พร้อมด้วยทหารฝ่ายลิงและยักษ์ ไปเชิญนางสีดามาสอบถามความเป็นจริง

นางสีดา

นางสีดาให้การสอดคล้องถูกต้องตรงกันกับพระราม

ทั้งเหล่าเทพเทวาอันมีพระอินทร์เป็นประธานและเป็นสักขีพยานก็ร่วมกันตัดสินว่าพระรามเป็นฝ่ายถูก

ท้าว มาลีวราชจึงพิพากษาให้ทศกัณฐ์คืนส่งนางสีดาคืนให้แก่พระราม แต่ทศกัณฐ์ไม่ยอมและต่อว่าด่าทอ ท้าวมาลีวราช ด้วยความโกรธอย่างไม่เคารพยำเกรง

ท้าวมาลีวราชจึงใช้วาจาสิทธิ์สาปให้ทศกัณฐ์นั้นพ่ายแพ้สงคราม และตายด้วยศรของพระราม

เมื่อแผนการจะให้ท้าวมาลีวราชเข้าข้างตนไม่สำเร็จ จึงคิดจะทำพิธีเผารูปเทวดาและชุบหอกกบิลพัท แล้วได้ให้เหล่าเสนายักษ์ ไปตั้งโรงพิธีที่ใกล้เชิงเขาพระเมรุ

แล้วทำพิธีปั้นรูปเหล่าเทวดา ที่มาเป็นพยานคราวที่ท้าวมาลีวราชว่าความและเผา ทำให้เหล่าเทวดานั้นรุ่มร้อนคล้ายถูกไฟบัลลัยกัลป์

เมื่อพระอิศวร รู้ข่าวจากพระอินทร์ ได้ให้เทพบุตรพาลีลงไปทำลายพิธีจนสำเร็จ

ทศกัณฐ์คิดว่า การที่ตนทำพิธีใดก็ถูกทำลายหมด เป็นเพราะพิเภกบอกการแก้กลจากข้าศึก ก็จะออกไปรบและฆ่าพิเภกด้วยหอกกบิลพัท

พระรามยกทัพวานร ออกมาต่อสู้กับทัพยักษ์ของทศกัณฐ์

พิเภกรู้ว่าทศกัณฐ์คิดว่าตนบอกกลลวงไปทำลายพิธีเผารูปเทวดาและชุบหอกกบิลพัท และจะตามมาฆ่า ก็ทูลแก่พระราม พระรามให้พระลักษมณ์คอยเฝ้าดูแลพิเภก

ฝ่ายทศกัณฐ์รบพลางคอยมองลู่ทางสังหารพิเภกไปด้วย เมื่อมีช่องทางก็พุ่งหอกหมายฆ่าพิเภก พระลักษมณ์ปัดได้ แต่หอกได้กลับมาปักอกตนเองแทนจนสลบไป

พิเภกทูลพระรามว่าวิธีแก้หอกกบิลพัทชื่อว่าต้นสังกรณีกับตรีชวา ที่ภูเขาสัญชีพสัญญี มูลวัวพระอิศวรที่ถ้ำอินทกาล หินรองบดยาที่เมืองบาดาล แต่หินแท่งบดยานั้นทศกัณฐ์ใช้เป็นหมอน พระรามสั่งให้หนุมานไปนำมา